drukken weliswaar op de consument, maar het is de aanbieder die de belasting daadwerkelijk betaalt.

heet zo omdat de betalingsplicht en de belastingdruk op dezelfde persoon rusten. Zo moet iemand die werkt, een deel van zijn inkomen afstaan in de vorm van loon- en inkomenstenbelasting. De overheid slaat ieder persoonlijk aan voor een bepaald bedrag; die persoon moet de belasting ook daadwerkelijk betalen

zijn gedwongen betalingen aan de overheid waar geen rechtstreekse individuele tegenprestatie van de overheid tegenover staat.

bestaat uit de ambtenarensalarissen.

1. De collectieve uitgaven zijn opgebouwd uit de uitgaven van de overheid en de uitgaven van de socialeverzekeringsfondsen. Een derde deel van de collectieve uitgaven komt voor rekening van de socialeverzekeringsfondsen; we onderscheiden hierbij volksverzekeringen en werknemersverzekeringen.

2. De overheidsuitgaven vallen uiteen in overheidsbestedingen en inkomensoverdrachten.

3. De inkomensoverdrachten via de overheid bestaan vooral uit: bijstand, huursubsidie, kinderbijslag en studiefinanciering. Deze inkomensoverdrachten worden uit de belastingopbrengsten gefinancierd.

4. De overheidsbestedingen bestaan uit overheidsconsumptie en overheidsinvesteringen. Met haar bestedingen legt de overheid rechtstreeks beslag op de productiefactoren die in een land aanwezig zijn. Deze bestedingen zijn inkomensvormend voor de bezitters van de productiefactoren. Dit in tegenstelling tot de inkomensoverdrachten via de overheid: deze leiden slechts tot een andere verdeling van het inkomen.

5. De ambtenarensalarissen bestaan uit het loon van ambtenaren en semi-ambtenaren. Onder de laatste categorie vallen bijv. werknemers in het onderwijs.

6. De materiële overheidsconsumptie omvat bijv. meubilair, computers, energie, legeruniformen en wapens.

7. De overheidsinvesteringen betreffen aanleg en onderhoud van wegen, dijken, kanalen, havens en spoorlijnen.