Emoties geven een veranderde hartslag, ademhaling en andere interne activiteiten die het lichaam voorbereiden op de situatie die het ziet.

De interne veranderingen hangen af van twee onderdelen van het onwillekeurige zenuwstelsel;

1. Het sympathische zenuwstelsel bereidt het lichaam voor om krachtig op de situatie te kunnen reageren.

2. Het parasympathische zenuwstelsel vertraagt de spijsvertering en andere processen die energie kunnen besparen die nodig is voor de komende gebeurtenissen.

Beide systemen zijn steeds actief, hoewel op een bepaald moment het ene meer actief is dan het andere.

Cellen in het limbische systeem, vooral in de hypothalamus en amygdala interpreteren emotioneel geladen gebeurtenissen en zenden boodschappen naar cellen in de medulla en pons, die de boodschap naar het ruggemerg doorgeven.

Dat controleert de activiteit van het sympathische zenuwstelsel. Axonen uit het bovenste en onderste gedeelte van het ruggenmerg selectedren een reeks van ganglia buiten het ruggenmerg.

Axonen van die ganglia leiden naar de organen. Axonen van de pons, de medulla en het sacrale deel van het ruggenmerg vormen het parasympathische systeem.

Breidde de theorie uit en noemde dit circuit van voorhersenstructuren het limbische systeem.(1949,”58,”70) Limbus=grens.

Het limbische systeem vormt de grens rondom de hersenstam. De grootte van het limbische systeem variëert minder tussen de soorten zoogdieren dan de grootte van de cerebrale cortex.

Daaruit leidde hij af dat het limbische systeem primitieve functies controleert, die bij alle zoogdieren voorkomen; agressie, vluchtgedrag, voortplantingsdrift.

Veel studies wijzen uit, dat de rechter hemisfeer van de cerebrale cortex van meer belang is m.b.t. emoties dan de linker. Mensen met een beschadiging in de rechter hemisfeer konden b.v. geen verdrietige- of angstige gezichtsuitdrukking herkennen, wel vrolijke.

Studenten die dia’s met emoties via het linkeroog kregen aangeboden (wordt verstuurd naar rechter hemisfeer) reageerden hier sterker op dan via het rechteroog (naar linker hemisfeer).

Emotioneel gedrag hangt af van een groep voorhersenstructuren, inclusief hypothalamus, hyppocampus, amygdala, reukzintuig, septum, andere kleine structuren en delen van de thalamus en cerebrale cortex.

Papez ontdekte dat cellen in delen van het limbische systeem reageren op smaak, reuk en pijnprikkels en dat ze sterke emoties oproepen.

Deze sensorische modaliteiten hebben de eigenschap dat ze langzaam op gang komen, langzaam doven en er maar een vage lokalisatie van de stimulus is.

Emoties hebben deze eigenschappen ook.

(1929, 1934) Verwijderde bij een kat de cerebrale cortex.

De kat reageerde agressief op allerlei prikkels.

Hij concludeerde dat subcorticale structuren verantwoordelijk zijn voor emoties.

De cerebrale cortex controleert dit gedrag en onderdrukt emoties wanneer ze buiten proporties worden.