komen vrij en geven een boodschap aan de hersenen door dat het lichaam ziek is. Het
lichaam reageert met de typische responses op ziekte (slapheid, gebrek aan honger, etc.).

Een cel met onbekende antigens (fingerprint) komt het lichaam binnen. Een B-cell (bone-marrow) koppelt zich aan de cel en raakt er gevoelig voor. Een T-Cell (thymus) stimuleert de cel om zich vaker te delen. Sommige B-Cellen worden memorycells die door het lichaam op zoek gaan naar dezelfde antigens. Anderen worden plasma cells die snel antibodies produceren die het antigen markeren. Macrophages ruimen de gemarkeerde cellen op. Soms vallen ze meteen vreemde cellen zelf aan en brengen de vreemde antigens naar hun membraan zodat T-Cells hetzelfde proces kunnen volgen.

leidt tot nachtmerries, herbelevingen, etc en kan maanden duren. Niet iedereen ontwikkeld het echter. Onderzoek laat zien dat mensen die eraan leidden eenkleinere hippocampus hebben (correlationeel!). Mogelijk hebben deze mensen een gemiddeld lager cortisol-niveau en zijn gevoeliger voor stress en daar doet de cortisol mogelijk meer schade.

stress hormoon’ genoemd. Bij hoge en langdurige aanwezigheid wordt er meer energie naar het metabolisme gestuurd en minder naar de synthese van proteinen (ook die voor het immuunsysteem).Tevens beschadigen ze neuronen in de hippocampus (meer schade leidt tot een
hogere productie van cortisol!!!).