Wright ontwikkelt de klassentheorieën van Marx verder, hoewel hij ook ideeën aan Weber ontleent.

Onderscheid van drie dimensies over de productie:

• Controle over investeringen of geldkapitaal (bankiers)
• Controle over de fysieke productiemiddelen (fabrieken, kantoren, land)
• Controle over de arbeidskracht

Volgens Wright wordt

• kapitalistische klasse gekenmerkt doordat zij beschikt over alle drie soorten van productiecontrole.
• Arbeidersklasse gekenmerkt doordat zij over geen enkele controle beschikt

Daartussen nog een andere klassen die over sommige soorten van controle beschikken, maar niet alle.
= ambiguë klasseposities !!

® Denk aan witteboord werknemers die, net als arbeiders, hun arbeid contractueel verkopen aan werkgever. Maar tezelfdertijd kunnen zij hun werk vaak heel wat meer zelf organiseren en beheersen.

® Wright noemt de positie van deze werknemers ‘contradictorisch’
= omdat zij noch kapitalistisch noch handwerkers zijn, maar een aantal kenmerken van beiden hebben

• Klasse
• Status
• Partij

1) Klasse

Weber legt hierbij minder nadruk op eigendom van productiemiddelen dan Marx.

• Maar is het wel met hem eens dat bij dit type stratificatie de wezenlijke dynamische kracht economisch van aard was.

Definitie klasse volgens Weber = een groep mensen met gelijke levenskansen

2) Status

Begrip status = verwijst naar de mate van sociaal prestige dat aan een individu of
groep toevalt

Vaak een nauw verband tussen status en klasse

 maar niet noodzakelijk of universeel!
Er zijn gevallen waarin mensen een hoge positie in klassensysteem bekleden,
maar een niet daarmee vergelijkbare status bereiken.
Denk aan de rijke parvenu die tracht binnen te dringen in aristocratisch milieu.

Anderzijds kunnen mensen of groepen met hoge status een betrekkelijk lage
positie in klassensysteem innemen.

Bv. militairen

3) Partij

= Gebaseerd op macht

Begrip partij = groep van individuen die samenwerken omdat zij een
gemeenschappelijke achtergrond hebben, of gemeenschappelijke
doelen of belangen.

• Ook hier al dan niet verbonden met klasse of status
  
• Verschil Marx – Weber
   Marx: vatte zowel statusverschillen als partijorganisatie op in termen
  van klasse
   Weber: erkent dat statusverschillen en partijvorming beïnvloed worden
  door economische verschillen, maar gaat naar zijn mening toch
  om zaken die men goed uit elkaar moet houden.

Partijen kunnen klassengrenzen overschrijden
Bv. Religieuze of nationalistische partijen

Een marxist zou de conflicten tussen katholieken en protestanten in
Noord-Ierland verklaren in termen van sociale klasse. Hij zou erop wijzen
dat heel wat meer katholieken dan protestanten tot de arbeidersklasse
behoren.

Een aanhanger van Weber zou deze verklaring onvoldoende vinden, wat er
zijn ook heel wat protestanten die behoren tot deze arbeidersklasse.

Besluit:

- Weberiaanse aanpak van stratificatie is analytisch gezien interessanter, omdat ze een meer gedifferentieerd beeld schetst dan de marxistische benadering

- Klasse, status en partij (of macht) vormen zo te zeggen een coördinatenstelsel waarin de meerdimensionaliteit van stratificatie mooi kan worden weergegeven.

Vond zienswijze Marx te simplistisch.
Kan leiden tot verwrongen beeld van maatschappelijke gelaagdheid.

Hoewel in Marx stelde dat er in grote lijnen twee klassen onderscheiden konden worden, geeft hij toe dat het klassesysteem complexer was:

• Er zijn ook transitionele klassen
   klassegroepen die zijn overgebleven uit vroegere
  periode met een andere productiewijze
  (zoals sommige boeren)
• Klassen kunnen intern opgedeeld worden
  Bv. Kapitalisten:
  Bankier  industriële ondernemers
  Kleinere ondernemers  eigenaars internationale ondernemingen
  Bv. Arbeidersklasse:
  Langdurige werklozen  overige arbeiders

 Maatregelen in voordeel van ene groep, niet steeds in voordeel van
andere groep