• De moeder speelt een belangrijke rol in het leren van de ‘genderverschillen’.
  • Emotionele gehechtheid met moeder, vanwege het feit dat héél hun jonge leventje afhankelijk is van deze vrouw.
    De identiteit ontwikkelt zich wanneer deze hechte band doorbroken wordt.
  • Deze breuk gebeurd geslachtsgebonden.
    • Meisjesstaan veel dichter bij de moeder.
      Bv. knuffelen, imiteren, meer affectieve omgang

 Deze breuk gebeurt geleidelijk
 Deze continuïteit is kenmerkend voor het zelfgevoel van de
vrouw.
Haar identiteit zit namelijk altijd met anderen verweven:
Vroeger met haar moeder en nu met haar man

ð Reden van sensitiviteit en emotioneel medegevoel.

ð Wij-denken!!

• Jongens daarentegen ontlenen deze breuk aan een radicale breuk met al wat vrouwelijk is, hierdoor ontwikkelen ze hun mannelijke identiteit.
  Door het feit dat ze hun identiteit baseren op afwijzing hebben ze het moeilijkere om een hechte relatie aan te gaan met anderen.
   Jongens zijn eerder analytische, actiever en
  prestatiegerichter.
   Terwijl dat hun medeleven minder ontwikkeld is.

ð ik en mijn vrouw denken!!

Opmerking:
Chodorow draait Freud in zekere mate op zijn kop.

• Mannelijkheid = verlies
• Mannelijke identiteit = breuk
• Mannen ontwikkelen hechte band: aanzien als aanval op identiteit
• Vrouwen ontwikkelen geen hechte band: aanzien als bedreiding van zelfgevoel

ð Freud = patriachaat

ð Chodorow = matriachaat

Chodorow gebruikt ideologische motieven, doctrines over mannen en vrouwen.
Deze zijn niet neutraal of wetenschappelijk.

Ook zij kende veel kritiek:

v Geen plaats voor onafhankelijkstrijd van de vrouw
Maar erkenning theorie door verschijnsel dat mannen minder met emoties kunnen omgaan.

• Voornamelijk feministen voelden zich aangesproken over deze theorie.
• Freud ziet de gender-identiteit teveel in termen van genitale verschillen.
• Freud vertrekt vanuit de veronderstelling dat de penis superieur is op de vagina, die hier als zeer negatief wordt omschreven, namelijk het niet hebben van een penis.
• De theorie van Freud is zeer cultuurgebonden.
   De vrouw nam in die tijd namelijk geen belangrijke positie in.
  In sommige culturen is vooral de vader diegene die de disciplineoplegt.
• Sommige auteurs zijn van mening dat de oedipale fase veel vroeger dan 4-5 jaar begint.

Opmerking:
Vader staat centraal

De bewustwording van de ‘genderverschillen’ bij kinderen draait om het al dan niet hebben van een penis.

Jongens
hebben een vader nodig, vanwege het feit dat ze lichamelijk overeen komen met hun vader. (overeenkomst in penis)
 Hierdoor wordt hun mannelijke identiteit bevestigt.

Meisjes
daarentegen komen, tijdens de vergelijking, tot het besef dat ze geen penis hebben.
 Waardoor hun vrouwelijke identiteit bevestigt wordt.

Opmerking:
Freud herleidde de genderverschillen niet tot louter anatomische verschillen. Maar het hebben van een penis staat ook symboolvoor mannelijkheid of vrouwelijkheid.

Tijdens de oedipale fase komt de jongen in aanmerking met de castratieangst.
 Hij heeft namelijk schrik dat zijn vader zijn penis gaat afpakken, omdat de
jongen denkt dat de discipline die de vader eist te zwaar is.
 Onbewust gaat hij zijn vader als rivaal zien bij het dingen naar de affectieve
gunsten van de moeder.
 De jongen zal, noodgedwongen, zijn erotische gevoelens moeten
onderdrukken.
 Hij leert zijn vader aanzien als superieur en begint zich hiermee te
identificeren. Hierdoor ontwikkelt hij zijn mannelijke identiteit.
 Uiteindelijk geeft de jongen zijn liefde voor de moeder op uit angst voor
castratie door zijn vader.

Het meisje heeft nooit kunnen verkropen dat zij geen penis heeft. Ze lijdt, volgens Freud, aan penisnijd.
 Door het niet hebben van een penis zal ze zich niet met de vader kunnen
identificeren en richt ze zich noodgedwongen op haar moeder. (Zij bezit
namelijk ook niet over een penis.)
 Hierdoor zal het meisje haar vrouwelijke identiteit opnemen. Dit gaat echter
niet gepaard met positieve gevoelens, maar eerder als een soort gemis.
 Ze identificeert zich dus met de moeder en erkent dat ze tot de tweede sexe
behoort (Simone de Beauvoir) en de hier bijpassende houding bij aan
nemen.

In deze oedipale fase leert het kind zijn erotische gevoelens te onderdrukken.
De daarop volgende periode worden kinderen gekenmerkt door latentie, d.w.z. de seksuele activiteiten worden opgeschort.
 Maar vanaf de puberteit verandert deze situatie terug.
De biologische veranderingen selectedren de erotische verlangens opnieuw.

Er bestonden in de toenmalige kinderboeken zeer grote verschillen in de rollen die de verschillende geslachten kregen toeverdeeld.

• Er kwamen meer mannen dan vrouwen voor in de verhalen.
• Verschillende activiteiten en taken:
  • Man: avontuur, buitenhuis werken, onafankelijkheid en machtig
  • Vrouw: passief, binnenhuis werken, braaf, voor de kinderen zorgen,...
  • Ongetrouwde vrouwen werden aanzien als heksen en meisjes zorgde voor het eten en zaten te wachten tot hun man terug kwam.

Deze kinderboeken waar de kindjes mede hun eerste indruk over de wereld kregen, is zeer cliché en stereotiepvoorgesteld.
 Nu is dit al minder het geval.
Er wordt namelijk een groot belang gehecht aan de politiek correcte visie.
Bv. Probleemgevallen
Maar nog steeds zijn de gedragingen zeer stereotiep.