Ademen is een basisfunctie die automatisch optreedt, meestal zonder bewustzijn. Ademhaling wordt geregeld door het ademhalingscentrum in de hersenstam. Wanneer een signaal komt van het ademhalingscentrum, de borstwand spieren en het middenrif contract. Dit vergroot de ruimte tussen de borstwand en de longen, waardoor vermindert de druk in de longen. De longen inhaleren de druk gelijk binnen met de druk buiten. Omdat de longen uit te breiden naar de ruimte in de borstwand vullen, wordt een tweede signaal naar de spieren te ontspannen. De hersenstam neemt haar beslissingen met betrekking tot de snelheid en diepte van de ademhaling aan de hand van informatie die zij van het lichaam krijgt. Deze informatie omvat het zuurstofgehalte in de lucht, het zuurstofgehalte in het bloed, het niveau van uitgeademde gas (kooldioxide) in het bloed, en de zuurgraad van het bloed. De koolstofdioxide-niveau is de meest kritische factor voor het regelen van de snelheid en diepte van de ademhaling, omdat de kooldioxide niveau weerspiegelt de mate van energieverbruik.

Kortademigheid, ademhalingsproblemen, of een bewustzijn van de ademhaling kan optreden als gevolg van de ziekte van het hart. Het hart is een spier, een pomp, die circuleert door het lichaam. Als de hartspier beschadigd door herhaalde hartaanvallen, door ontsteking of door drugs zoals alcohol, de pomp niet en vocht (oedeem) ophoopt in de longen. Als u kortademigheid, hebt uw hart gecontroleerd.

Kortademigheid optreedt als gevolg van interferentie met de luchtstroom door de neus, de luchtpijp (de luchtpijp) of de bronchiën (de luchtwegen). De interferentie kan worden veroorzaakt door een ontsteking, infectie, of verstopping van de neus of luchtwegen. Kortademigheid wordt veroorzaakt door interferentie met de uitwisseling van zuurstof uit de lucht naar de longen. Door te interfereren met de stroom van lucht in de longen of met de uitwisseling van zuurstof, een persoon werkt harder te ademen, het verminderen van de hoeveelheid zuurstof geabsorbeerd bij elke ademhaling en de hoeveelheid afval gas (kooldioxide) uitgeademde bij elke ademhaling. Risicofactoren voor longziekte omvatten (1) Het roken van sigaretten (een groot risico), met inbegrip van marihuana roken, (2) beroepen waar chemicaliën of stof chronisch worden ingeademd zoals gebeurt in asbest arbeiders, mijnwerkers, of brandweerlieden, (3) chronische infecties zoals tuberculose.

Kortademigheid kan optreden na lichte inspanning of oefening die eerder niet heeft geleid tot kortademigheid. Of de kortademigheid kan optreden na het liggen. De omstandigheden waarin de kortademigheid optreedt kan aangeven of de kortademigheid het gevolg van hart-of longziekte. Zo kortademigheid na liggen is meer kans op vocht steun te geven uit een falend hart dan van een falende longen. Kortademigheid van een falende longen (bekend als emfyseem) is meer waarschijnlijk optreden bij inspanning of oefening. Hoesten en piepen kunnen kortademigheid begeleiden met zowel long-en hart-en vaatziekten.

Kortademigheid optreedt bij ziekten die de spieren van de borstwand en het middenrif verzwakken. Dit zijn de spieren die de longen omringen en fungeren als een balg. Tijdens de inspiratie die ze contracteren, laten vallen van de druk rond de longen, waardoor de longen uit te breiden, waardoor lucht uit de atmosfeer in de longblaasjes. Tijdens de uitademing de borstwand spieren te ontspannen, het verkleinen van de ruimte rond de longen en het verdrijven van de lucht. Ziekten die zwakte van de spieren van de borstwand en het middenrif veroorzaken omvatten spierdystrofie, myasthenia gravis, en de ziekte van Lou Gehrig. De resulterende verlamming lijkt op de doelbewuste verlamming veroorzaakt door curare-achtige stoffen die worden gebruikt in de anesthesie.

Kortademigheid bij PD kan op verschillende manieren:

• De borstwand spieren en het middenrif kan stijf worden. Tijdens de inspiratie die ze niet helemaal uit te breiden, en tijdens de uitademing ze niet volledig te ontspannen. Aldus wordt de balg functie van de longen aangetast. In rust, het normale tarief van de ademhaling is 12 tot 18 ademhalingen per minuut. Bij sommige patiënten met gevorderde ziekte van Parkinson is het tarief hoger is dan 18 ademhalingen per minuut. De patiënten besteden meer energie ademhaling, vermoeidheid gemakkelijker en kortademig. Als ze ook hart-of longziekte, of een geschiedenis van roken, zal deze voorwaarden aan hun kortademigheid.

• Een ernstige misvorming van de wervelkolom kan voorkomen, het beperken van de beweging van de longen en dat resulteert in kortademigheid breath.While sommige Parkinson patiënten hebben een lichte mate van vervorming, het is de zeldzame patiënt die een misvorming van voldoende ernst om kortademigheid . Dergelijke patiënten zijn meer comfortabel zitten of staan dan liggen.

• Dyskinesie kan optreden. Sommige mensen die fluctueren-die "on" en "off" periodes op levodopa-kunnen klagen over kortademigheid. De kortademigheid kan optreden als ze 'off', voordat ze hun levodopa, wanneer hun borstwand spieren en het middenrif zijn stijf. Of de kortademigheid kan optreden als ze "op" wanneer ze dyskinesie, omdat het kan leiden tot de borstwand spieren en het middenrif tot minder efficiënt contracteren. Mensen met PD met stijve borst muren, ernstige spinale misvormingen, of ernstige "off" periodes kunnen klagen over kortademigheid bij inspanning of oefening. Soms kunnen zij klagen over kortademigheid bij liggen. Normaal gesproken, als je zit of staat de zwaartekracht helpt de neerwaartse beweging van het middenrif. Als je vast, verlies je de hulp van de zwaartekracht. Sommige mensen met PD zijn niet in staat om te compenseren voor dit verlies, en klagen over kortademigheid. Bij sommige mensen de kortademigheid is zo hinderlijk dat ze worden aangemoedigd om te slapen rechtop in een stoel.

• Mensen met PD, zoals iedereen, kan angstig zijn, wat kan leiden tot kortademigheid.

Als een persoon met PD klaagt over kortademigheid, hetzij bij inspanning of liggend moet dit worden geëvalueerd. Juiste diagnose kan een internist, een cardioloog en een longarts nodig. Als de kortademigheid niet gerelateerd is aan hart-of longziekte, of als bijdragende factoren kan worden uitgesloten, dan is het waarschijnlijk de kortademigheid is gerelateerd aan PD. Kortademigheid betekent dat uw PD is gevorderd, en dat de spieren van de borstwand zijn nu betrokken. Maar dat betekent niet dat je zal sterven! Als de kortademigheid is gerelateerd aan de stijfheid van de borstwand spieren en het middenrif, extra PD drugs-vooral een longacting dopamine-agonist zoals Mirapex of Requip-kan helpen. Indien de kortademigheid is gerelateerd aan dyskinesie, dan levodopa te verlagen. Ter compensatie van de verminderde levodopa, een langwerkende agonist zoals Mirapex of Requip worden toegevoegd.

Op 1 februari 2002, Janet Reno, de voormalige procureur-generaal van de Verenigde Staten, een black-out. Ms Reno gaf een toespraak. Ze had gestaan en praten gedurende 45 minuten, voelde ze zich warm, en (zoals vastgelegd op televisie), viel ze op de grond. Ze werd onmiddellijk gewekt, meegenomen naar een nabijgelegen ziekenhuis, 's nachts geëvalueerd, en de volgende dag vrijgelaten. Eerder, in 1998, terwijl in de kerk, mevrouw Reno verduisterd. De black-out opgetreden na Ms Reno een inspannende wandeling had voltooid. Een zorg is opgeheven is dat mevrouw Reno, die is 63 jaar oud en heeft PD gehad voor 6 jaar, een black-out vanwege haar PD, of vanwege de drugs neemt ze voor PD, een dopamine-agonist en Sinemet.

Mensen met PD kan black out. Dit komt niet vaak voor, maar toch gebeurt. De oorzaak van de stroomstoring is een afname in de bloedtoevoer naar de hersenen. Dit gebeurt wanneer een persoon met PD abrupt komt voort uit een liggende naar een zittende of staande position.When je gaat liggen, je hart en je hoofd zijn op hetzelfde niveau. Het is relatief eenvoudig voor je hart, een elektrisch aangedreven pomp, om bloed te pompen naar je hersenen door de grote slagaders in de nek. Als je van een liggende naar een zittende of staande positie, je hoofd is niet hoger dan uw hart, en uw hart moet nu pompen tegen de zwaartekracht, harder werken om bloed te pompen naar je hersenen. Om dezelfde bloedtoevoer naar je hersenen je lichaam heeft drie opties doen: (1) Uw ANS kan je hart sneller kloppen. (2) Uw ANS kan de kracht van de contracties van uw hart te verhogen, zodat je hart kan harder pompen. (3) Uw ANS kan de weerstand van de grote slagaders in je nek te verhogen, zodat de slagaders contract. Bij sommige mensen met PD, de ANS is niet zo reageren, en dus bij sommige mensen met PD opstaan vanuit een liggende of zittende positie, de bloeddruk daalt, de grote slagaders in de hals niet vernauwen of strakker, de doorbloeding afneemt tot de hersenen, en de persoon zwarten uit. Bepaalde geneesmiddelen, zoals de dopamine-agonisten, kan deze tendens verergeren.

Janet Reno niet zwart uit vanwege PD. In de tijden voorbij ze uit, ze stond, niet voortvloeit uit een liggende of zittende naar een staande positie, zodat ze niet de ervaring van de aard van de black-out die wordt ervaren door sommige mensen met PD. Black out tijdens het staan voor een langere tijd op een plaats (meer dan 30 minuten) komt om andere redenen dan black out's die voortvloeien uit een liggende of zittende naar een staande positie. Als u zich lang genoeg op een plek-30 minuten is lang genoeg bij sommige mensen-dan bloed zwembaden in de aderen en haarvaten van uw voeten. Dergelijke bloed is niet beschikbaar via de grote aders moeten worden uitgevoerd in de vulling kamers van het hart. Een daling van het bloed stroomt in de vulling kamers van het hart leidt tot een afname van de pompende beweging van de ledigings hartkamers (zij een bepaald volume bloed efficiënt kan werken nodig), resulteert in een daling van de bloeddruk, gevolgd door een afname in de bloedtoevoer naar de hersenen, en dit resulteert in een blackout. Een persoon kan perfect gezond, maar kan black-out als hij of zij staat voor een lange periode van tijd ze. Zo Army of Marine rekruten die staan bij "parade rust" voor langere tijd kunnen en doen, black-out. De factoren verhogen de neiging om zwart uit terwijl het in tegenstelling tot het opstaan uit een liggende naar een staande positie zijn: (1) De lengte van de tijd die je staan. Je bent meer kans om black out staat voor 45 minuten (als Ms Reno deed) dan gedurende 30 minuten. (2) Of de plaats waar je staat is erg warm of heet. Indien de plaats is warm je transpireert, en kan uitgedroogd raken, wat resulteert in nog minder vloeistof worden teruggezonden naar de vulling kamers van het hart. Dit droeg bij aan mevrouw Reno's stroompanne tijdens het spreken, en haar 1997 blackout. Als je gaat om te worden in een warme plek waar u transpireren, zeker om veel water te drinken. (3) De aanwezigheid van andere factoren die kunnen leiden tot dehydratatie, zoals een virus. (4) De aanwezigheid van spataderen. Spataderen vergunning grotere bundeling van bloed in de aderen van de voeten en benen die minder beschikbaar voor het vullen kamers van het hart. Als je spataderen, het dragen van elastische kousen kan helpen voorkomen dat black-outs door "toning" de aderen.

Het autonome zenuwstelsel (ANS), zoals de naam al impliceert, regelt het lichaam interne omgeving. De ANS is in het begin van MSA en laat in PD beïnvloed. Indien, oorspronkelijk, had je niet hoeven ANS symptomen, maar ze zijn verschenen, geeft dit aan PD is gevorderd: Het heeft cellen die betrokken zijn buiten de substantia nigra. Kort na aankomst in het kantoor van een arts of een meldkamer, worden uw vitale functies gecontroleerd: temperatuur, hartslag, bloeddruk, en de snelheid van de ademhaling. De vitale functies spiegel van uw lichaam interne omgeving, die uw ANS weerspiegelt. Uw ANS doet het volgende:

• Houdt uw temperatuur op 98.6 Fahrenheit. Uw temperatuur stijgt als gevolg van een infectie van bacteriën of een virus, een ontsteking van een gewricht, een spier of een ader (flebitis), een sauna, een stoombad, of een zonnebrand. Uw ANS bevrijdt je lichaam van warmte door pendelen bloed van uw interne organen om uw huid, en vanaf hier is het straalt of verdampt. Als gevolg hiervan kunt voelen gespoeld of koortsig. Als je angstig bent, uw ANS kan worden onbewust "misleid" in het denken van uw temperatuur omhoog (als het niet) en je kan gespoeld of koortsig voelen. Uw temperatuur daalt als gevolg van een traag werkende schildklier, of een duik in de Noordelijke IJszee. Uw ANS verwarmt u door-shut tling bloed weg van je huid om je interne organen. Als gevolg hiervan, kunt u koud voelt of blauw. Als je PD, of als u angstig, bang, of bent in paniek uw ANS kan worden "misleid" in het denken van uw temperatuur beneden (als het niet) en je kan koud aanvoelen (als niemand anders dat doet).

• Houdt uw pols, of hart, snelheid tussen 60 tot 90 slagen / minuut. Als je temperatuur, behoefte aan zuurstof, of het metabolisme verhoogt, als je verliest lichaamsvloeistoffen (door uitdroging of bloeden), of als je pijn hebt, dan is uw ANS, via een "directe lijn" naar je hart, kan het kloppen sneller. Als je PD, of als je angstig bent, kan je ANS worden "misleid" in het maken van je hart sneller kloppen en je kan je hart voelen bonzen (of denken dat het bonzen). Of u kunt zich duizelig of licht in het hoofd, of flauwvallen.


• Houdt uw bloeddruk tussen 95-140/50-90. Om een stabiele interne milieu te handhaven, moet de bloedtoevoer naar kritieke organen voldoende. Omdat stroom niet gemakkelijk kan worden gemeten, wordt de bloeddruk gemeten in plaats. De relatie is: Bloeddruk = Blood Flow weerstand van de bloedvaten. Uw weefsels verliezen bloed als uw bloeddruk daalt wanneer u opstaat snel, als u uitgedroogd, of om andere redenen bent. Voor stroom ongewijzigd blijven, moet de weerstand van de vaten verhogen. Dit wordt gedaan door uw ANS, dat resistentie vergroot door een vernauwing slagaders. Indien, ondanks de vernauwing, bloeddruk blijft dalen, vloeien kritische organen, zoals de hersenen, het hart en de longen wordt onderhouden door rangeren bloed weg van minder kritieke organen zoals de darmen, de nieren, de lever, of de huid. In dit geval, de ANS verandert de weerstand van de aderen vanwege 70% van het circulerende bloed in de aderen. Als u PD, neem je medicijnen voor PD, of als u angstig, angstig of in paniek bent, kan je ANS worden "misleid" in het verminderen van de weerstand van je slagaders of aders, laten vallen van uw bloeddruk, en waardoor je duizelig of licht in het hoofd.


• Houdt uw ademhaling onder de 18 ademhalingen / minuut. Dit is het lichaam weg van het voorkomen van hyperventilatie. Als uw behoefte aan zuurstof, of je temperatuur, of je metabolisme stijgt, uw ANS reageert door waardoor je sneller ademen. Als u dat doet, elke ademhaling is diep en je meer energie besteden aan de mechanica van de ademhaling. Dit vermoeit je borst spieren, de "balg" voor je longen, waardoor je adem te snakken. Als je PD, of als u angstig, bang of in paniek bent, uw ANS kan worden "misleid" in het maken van je sneller of hyperventileren ademen. Wanneer je hyperventileren, je "blow off" kooldioxide. Dit, op zijn beurt, kan je hart pond, uw visie wazig is, of je oren ring maken, of kunt u duizelig, licht in het hoofd, of zich zwak voelt.

De ANS begint in een gebied genaamd de hypothalamus, rent de hersenstam naar het ruggenmerg, dan gaat door zenuwen naar alle belangrijke organen en bloedvaten te leveren. Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee delen: het sympathische zenuwstelsel en het para-sympathische zenuwstelsel. De meeste organen worden beheerst door het sympathische zenuwstelsel, door haar zeggenschap van de bloedtoevoer van het orgel. Sommige organen, de ogen, de speekselklieren, het hart en de longen worden beheerst door het sympathische en para-sympathische zenuwstelsel. Activiteit van het sympathische systeem verwijdt de pupil. Activiteit van het para-sympathische systeem vernauwt de pupil. Activiteit van het sympathische systeem afneemt speeksel. Activiteit van het para-sympathische zenuwstelsel verhoogt speeksel. Activiteit van het sympathische systeem versnelt het hart. Activiteit van het para-sympathische systeem vertraagt het hart. Activiteit van het sympathische systeem verbreedt de airwayand verbetert de ademhaling. Activiteit van het para-sympathische systeem vernauwt de luchtwegen en veroorzaakt een piepende ademhaling. De ANS wordt gevraagd om uw lichaam afweer mobiliseren tegen koorts, uitdroging, pijn, shock, angst, angst, schrik of paniek. Om je lichaam voor te bereiden, voor "vlucht, angst, of strijd." De ANS is veranderd in de PD en kunnen niet zo snel of zo adequaat als het zou moeten reageren.

Voorafgaand aan de invoering van L-dopa, artsen beschreef een "PD" persoonlijkheid: een persoon die het regelen was, die een behoefte om dingen te doen had "gewoon zo", die was geobsedeerd door orde en netheid. Vandaag is deze persoon kan worden gediagnosticeerd als een obsessieve-compulsieve stoornis (OCD). Na de introductie van L-dopa waren er berichten van obsessief-compulsief gedrag bij veel mensen met PD die op L-dopa waren. Het gedrag omvatte een obsessieve fixatie op seks. Inderdaad, in een keer, werd L-dopa dacht als een afrodisiacum (het is niet). Het gedrag onder een obsessieve, overmatige fixatie op symptomen van de patiënt, en bij sommige mensen, dwangmatig eten, dwangmatig gokken, dwangmatig bidden, en dwangmatig winkelen. Of dergelijk gedrag tegenwoordig voor L-dopa was of werd veroorzaakt door L-dopa is nooit opgelost. De introductie van de dopamine-agonisten-eerste Parlodel, dan permax, dan Mirapex, en dan Requip-reignited het debat. In de Verenigde Staten, 1 op 50 volwassenen, ongeveer 5.000.000 mensen, worden verondersteld om OCD hebben (5 keer zoveel mensen als hebben PD). Zorgen, twijfels en 'magische' overtuigingen zijn vaak in het dagelijks leven. Echter, wanneer ze overmatig en domineren het leven van een persoon dan een diagnose van OCD wordt gemaakt. Bij OCS, lijkt het alsof je hersenen loopt vast op een bepaalde gedachte of drang en kan niet loslaten.

Obsessies zijn gedachten, beelden of impulsen die over en weer optreden. Je wilt niet dat ze, kunt u ze storend vinden, en kan je je realiseert dat ze niet zinvol, maar ze blijven je leven domineren. Obsessies kan gepaard gaan met gevoelens van angst, walging, of twijfel. Als u OCS je kan proberen, onbewust, om "af te leiden" je geest uit je obsessies door het uitvoeren van "rituelen" of dwanghandelingen. Dwanghandelingen acts je over en weer uit te voeren, vaak volgens bepaalde "regels." Zo kunt u herhaaldelijk controleren om te zien of je je pillen hebt genomen. Veel van de rituelen geven je geen plezier, maar je ze doen, omdat je "gedwongen." Sommige van uw compulsies, hoewel je weet dat ze destructief, je plezier geven. Deze omvatten dwangmatig gokken, winkelen, en dwangmatig seks, met inbegrip van pornografie, telefoon seks en video seks. Obsessies en compulsies nemen veel tijd en interfereren met uw werk, sociaal leven, familie en relaties. De meeste mensen met PD die lijden aan obsessies en compulsies herkennen op een gegeven moment dat deze acties onredelijk. Als ze niet erkennen dat deze obsessieve-compulsieve overtuigingen en handelingen onredelijk zijn, kan dit suggereren ze "uitbroeden" een dementie.

Obsessies en compulsies kunt starten op elk gewenst moment, van voorschoolse leeftijd naar volwassenheid. Gemiddeld, mensen met obsessies en compulsies zie 3:57 artsen en kunnen besteden vele jaren zoeken naar de behandeling voordat ze worden gediagnosticeerd. Obsessies en compulsies de neiging om te underdiagnosed omdat mensen met hen gesloten zijn of onvoldoende inzicht over hen. Uit onderzoek blijkt dat obsessies en compulsies betrekken problemen in de communicatie tussen uw frontale-orbitale en cingulate lobben en uw basale ganglia. Deze hersenstructuren gebruik maken van de chemische boodschappers dopamine en serotonine. Er wordt aangenomen dat lage serotonine prominent betrokken bij obsessies en compulsies. Hoog, en paradoxaal genoeg laag is, kan de hoeveelheid dopamine ook betrokken. Geneesmiddelen die de hersenen concentratie van serotonine verhogen verbeteren vaak obsessies en compulsies. Dergelijke geneesmiddelen zijn de selectieve serotonine heropname remmers, medicijnen zoals Seroxat, Prozac en Zoloft, die ook worden gebruikt om depressie te behandelen.

Er is geen test voor OCD. In plaats daarvan wordt de diagnose gesteld op basis van een evaluatie van de symptomen van de persoon. Een stoornis in verband met OCS is het syndroom van Tourette. Tourette syndroom wordt gekenmerkt door motorische en vocale tic-stoornissen. Tics zijn snelle, onwillekeurige, ruk-achtige bewegingen. Zij omvatten grimassen, haalt zijn schouders op, grunts en snorts.Tourette 's is dat het het gevolg van de hoge dopamine niveaus en lijkt, voor een deel, mensen met PD die dyskinesie. Depressie en OCS komen vaak samen. Hoewel stress-OCD erger kan maken, de meeste mensen met OCD melden dat hun symptomen kunnen komen en gaan niet gerelateerd aan stress. Mensen met OCD kunnen drugsmisbruik. Dit kan voorkomen bij sommige PD-patiënten die worden "verslaafd" aan Sinemet, leven voor hun volgende "aan" en bang voor hun volgende "off."