Verschillende familieleden studies van RLS suggereren een verhoogd vóórkomen ( maar liefst 60 % ) in de eerste graad van idiopathisch RLS gevallen ( die niet in verband met andere ziekten en waarvoor geen oorzaak worden gevonden ) . De aanwezigheid van soortgelijke symptomen dergelijk hoog percentage patiënten suggereert dat RLS volgt een dominante wijze van vererving . Als gevolg daarvan , de helft van de broers en zussen hebben een verhoogd risico voor het ontwikkelen van RLS . Eerste - en seconddegree familieleden van RLS patiënten worden vaker dan controles beïnvloed. Er wordt geschat dat de eerstegraads familieleden van patiënten met RLS zijn vijf keer meer kans op RLS dan de niet-familieleden hebben . Dit risico is bijzonder duidelijk bij patiënten met een vroege leeftijd van begin van RLS ( vóór de leeftijd van 45 jaar) .

Vele studies hebben aan dat RLS erfelijk , hoewel deze bevinding kan het gevolg zijn familiair voorkomen of gedeelde gemeenschappelijke omgevingsfactor . Vooralsnog hebben de onderzoekers niet precies bepaald de exacte risico op RLS zich in naaste familieleden . De recente genoom-brede associatie studie voor RLS geïdentificeerd voorkomende varianten in bepaalde genomische regio , bevestigt meer dan een 50% toename van het risico op RLS bij personen met deze varianten . Verschillende onderzoekers hebben het DNA in de chromosomen onderzocht en ontdekte een soortgelijke genetische make-up bij mensen met RLS , en een die verschillend is van de genetische samenstelling van de personen die geen RLS hebben . Deze studies hebben gewezen op verschillende locaties in de chromosomen die genen verantwoordelijk voor RLS kan houden , hoewel geen specifieke genen zijn blootgelegd nog . Het is duidelijk uit de verschillende studies die RLS is een complexe aandoening die kan voortvloeien uit een aantal genetische en omgevingsfactoren. Daarom is het niet mogelijk om een absolute antwoord op de vraag of je RLS zal erven van je moeder te geven , maar je moet wel een grotere kans om dat te doen dan personen die hun ouders hebben geen RLS .

Het is passend om RLS overwegen wanneer een persoon klaagt over rusteloos gevoel in de benen terwijl liggend in bed 's nachts . De diagnose van RLS , zoals besproken in vraag 4 , is volledig afhankelijk van de symptomen van de patiënt . Kenmerkend is een drang om de benen , meestal als gevolg van onaangename , ongemakkelijke gevoel in de benen ( soms patiënten niet over deze onaangenaam gevoel in de benen ) in rust in bed of terwijl ontspannen in de avond. Als u deze symptomen enkel of vooral in de avond, en het bewegen van de benen , wrijven de benen , of het opstaan uit bed en wandelen rond het bed verlicht de symptomen in ieder geval tijdelijk , dan is uw symptomen zijn zeer suggestief voor RLS . De symptomen kunnen zodra je gaat liggen komen in bed , zodat je kan hebben om weer uit bed te komen en gebruik maken van de benen voordat ze terug naar bed . Dit kan verschillende keren nodig zijn , uw slaap verstoren en waardoor het moeilijk voor u om in slaap te vallen . Als gevolg hiervan kunt u moeite functioneert overdag als gevolg van slaaptekort hebben .

Bij oudere patiënten , de symptomen van RLS hebben de neiging vrij snel progressief zijn en kan nog erger worden in de komende vijf jaar . Vaak is er een comorbide aandoening of oorzaak geassocieerd met de ontwikkeling van RLS ( zie vraag 40 ) . Je moet zeker een arts die gespecialiseerd is in slaapgeneeskunde raadplegen en vooral RLS ter bevestiging van de diagnose. Effectieve behandeling beschikbaar , zodat patiënten niet hoeven te lijden onder deze ongemakkelijke gevoelens en die om de benen te bewegen voor het slapen gaan , hun slaap te storen voor dagen, weken of maanden .

Onderzoekers hebben geprobeerd om de oorzaak van RLS vinden omdat Ekbom beschrijving van deze aandoening verscheen 65 jaar ago.Today we weten veel over RLS - maar niet precies wat de oorzaak van RLS of welk deel van het zenuwstelsel , indien aanwezig , wordt beïnvloed . Er wordt algemeen gedacht dat RLS is een aandoening die uit het centrale zenuwstelsel ( CZS ) , hoewel er geen specifieke structurele afwijking is vastgesteld . Is het probleem gelegen in de cerebrale hemisfeer ( het grootste deel van de hersenen ) , de hersenstam ( het onderste deel van de hersenen , die verbonden is met het hoofdgedeelte van de hersenen en controleert vitale functies zoals circulatie, ademhaling en slaap ) of het ruggenmerg ( de lange buisvormige structuur van het CZS die aansluit op de hersenstam en loopt door de wervelkolom ) ? Diverse studies wijzen op mogelijke betrokkenheid van alle niveaus van het CZS . Geen structurele veranderingen in de cellen of de aansluitingen van het CNS tot dusver vastgesteld . Aldus RLS is waarschijnlijk een gevolg van een functionele plaats van een structurele abnormaliteit in een site van het CZS .

Op basis van onderzoeken blijkt dat het probleem ligt ergens tussen het hoofdgedeelte van de hersenen en het ruggenmerg . Reactie van patiënten op RLS behandelingen en andere studies wijzen op een probleem met een chemische stof genaamd dopamine , een neurotransmitter in de zenuwcellen die helpt overbrengen van zenuwimpulsen naar andere zenuwcellen . Dopamine is deficiënt in de ziekte van Parkinson - er verlies van cellen dopamine produceren bij de ziekte van Parkinson . Het probleem met dopamine bij patiënten met RLS , lijkt echter een ander mechanisme dan aanwezig bij de ziekte van Parkinson is betrokken . De resultaten niet duidelijk zien dat dopamine is een tekort aan RLS . Misschien is er een grote variatie van dopamine niveaus tussen dag en nacht , met een duidelijke daling van de niveaus die zich in de avond en 's nachts in RLS patiënten.

De huidige opvattingen of begrip van RLS suggereert dat deze ziekte kan worden veroorzaakt door een afwijking in gebruik en opslag van het lichaam van ijzer , althans in een subgroep van patiënten met RLS . IJzer is nodig voor dopamine synthese , derhalve kan een tekort aan ijzer in de hersenen bij aan de dopamine dysfunctie . Ijzertekort verergert RLS-symptomen , en ijzer behandeling bij deze patiënten verbetert deze symptomen , suggereert een rol voor ijzer in RLS . Lage winkels van ijzer in de hersenen en het disfunctioneren van ijzer metabolisme en intracellulaire ijzer kan een belangrijke rol spelen in RLS pathofysiologie . Dit ijzer - dopamine model suggereert dat de hersenen ijzertekort veroorzaakt een afwijking in het dopaminerge systeem , op zijn beurt leidt tot symptomen van RLS . Neurofysiologische en functionele magnetische resonantie imaging ( fMRI ) studies suggereren dat de disfunctie ergens in het gebied van de hersenstam optreden. In de meeste gevallen van RLS echter geen duidelijke oorzaak gevonden .

Bij sommige patiënten kan RLS symptomen secundair aan andere aandoeningen , zoals een afwijking van de zenuw impulsen voeren buiten het CZS , chronisch nierfalen ( de organen belast urineproductie en uitscheiding uit het lichaam ) , ijzertekort , diabetes mellitus ontstaan , of chronische gewrichtsaandoening ( zie vraag 14) . RLS kan ook worden geassocieerd met of veroorzaakt door bepaalde medicijnen (bijvoorbeeld antidepressiva , antihistaminica , zie vraag 82) . Omdat we niet weten wat de precieze oorzaak van RLS , kunnen we behandelen alleen de symptomen, maar de ziekte niet genezen op dit moment. Het goede nieuws is dat de meeste patiënten hulp krijgen , hoewel ze soms moeten blijven innemen van medicijnen voor onbepaalde tijd.

Momenteel is er geen enkel laboratorium diagnostische test beschikbaar voor RLS. Daarom is de diagnose volledig gebaseerd op een analyse van de symptomen van de patiënt. Een paar jaar geleden, een groep van artsen uit Noord-Amerika, Europa en andere delen van de wereld die een speciale interesse in RLS (inclusief de auteur van dit boek) had begon een poging om een aantal minimale klinische criteria voor het maken van een diagnose van de ontwikkeling van RLS. Ontwikkeling van dergelijke criteria, dacht men, zou het mogelijk worden goede epidemiologische studies ontwerp voor RLS en zou de definitie van RLS standaardiseren voor onderzoeksdoeleinden. In 1995 heeft de International Restless Legs Syndrome Study Group (IRLSSG) publiceerde vier essentiële criteria voor de diagnose van RLS, deze criteria zijn enigszins gewijzigd in een later National Institutes of Consensus Conferentie Volksgezondheid en werden in 2003 gepubliceerd in Sleep Medicine, een internationale medische slaap journal. Deze essentiële criteria zijn samengevat in Tabel 2 en legde uitvoerig hier. Alle vier de essentiële criteria worden voldaan met of zonder ondersteunende en bijbehorende kenmerken (hieronder beschreven).

Criterium 1: Personen die lijden aan RLS ontwikkelen een intense, onaangename gevoel, beschreven als kruipen, kruipen, tintelingen, branderigheid, pijn, pijn, krampen, bankschroef-achtige, of jeukende, net als insecten kruipen onder de huid of stromend water onder de huid. De onaangename sensaties ontstaan meestal tussen de knieën en enkels, waardoor een intense drang om de benen te bewegen om deze gevoelens te verlichten. Bij sommige patiënten, de pijn begint in de dijen of voeten. Soms hebben patiënten klagen van soortgelijke verschijnselen in de armen of andere lichaamsdelen (de heupen, romp, schouders, genitaliën, anale regio's, en, zeer zelden, het gezicht). De symptomen in de benen komen meestal en daarna kan de patiënt later klagen over symptomen in andere lichaamsdelen. De symptomen doen zich meestal in beide benen, maar soms kan optreden in een been of de symptomen kunnen wisselen tussen de twee benen. Ongeveer 20% tot 25% van de patiënten met RLS klagen werkelijke pijn. Bij sommige patiënten, vooral in de vroege stadia van de ziekte, de symptomen soms voorkomen, misschien eenmaal per week. Later, als de ziekte vordert, symptomen optreden twee tot drie keer per week of zelfs dagelijks, en de intensiteit van de symptomen kunnen ook later in het verloop van de ziekte te verhogen.

Criterium 2: Rust provoceert symptoombegin. RLS is een aandoening van rust. Dat wil zeggen, wanneer een patiënt is moe en proberen te slapen te krijgen, de symptomen beginnen en piek. In ieder geval in het begin stadia van de ziekte, niet de symptomen niet onmiddellijk optreden op rust, maar eerder lijken op een paar minuten na het liggen of rusten. Naarmate de ziekte voortschrijdt of als de patiënt wat augmentatie genoemd (zie vraag 73 en 74), de wachttijd tussen rust en het begin van symptomen vermindert of, in ernstige gevallen, symptomen onmiddellijk liggend en symptomen intensiteit toeneemt.

Criterium 3: Het opstaan uit bed kan direct verlichten van de symptomen (ten minste gedeeltelijk) zolang de patiënt en bewegen en lopen. Veel patiënten proberen alle soorten trucs om hulp te krijgen van de aandoening. Ze bewegen, massage, of wrijven hun benen, ze uit bed om rond te lopen. Deze manoeuvres kan tijdelijk verlichten van de symptomen. Voor sommige individuen, kan warm baden nuttig blijken. In de meest ernstige gevallen kunnen de symptomen ook optreden in de overdag als patiënten zitten of liggen. Lange reizen per auto, trein of vliegtuig kan bijzonder verontrustend. Veel mensen met RLS vinden het onmogelijk om te zitten voor langere tijd in een bioscoop of theater. Ze vinden dat ze de achterkant van het theater moet staan om de intense onaangename gevoel in hun benen verlichten. Patiënten vinden ook dat afleiding of intense mentale activiteit (het spelen van games, het bekijken van een spannende film, die betrokken zijn in een verhitte discussie) geeft verlichting van de intense onaangename gevoelens en de drang om de benen te bewegen.

Criterium 4: De meeste patiënten vinden dat hun symptomen erger in de avond of 's nachts, of optreden uitsluitend tijdens deze periodes. In gevorderde gevallen meer progressie van de ziekte, symptomen voordoen aan het einde van de dag, symptomen kunnen ook ernstig zijn zonder voorkeur voor de avondperiode. Het is nu onomstotelijk vast dat de symptomen van RLS volgen een echte circadiane (circa betekent "over," Dian betekent "dag") patroon, met de meest ernstige symptomen die zich voordoen tussen 22:00 en 4:00 en vaak duidelijke opluchting waarbij opgemerkt wordt tussen 07:00 en 11:00 Dit patroon blijft bestaan, zelfs bij personen wiens werkschema kan een onconventionele slaap-waak cyclus (bijvoorbeeld ploegendienst) omvatten.

De IRLSSG consensusconferentie ook werden enkele ondersteunende en bijbehorende kenmerken van RLS (tabel 3) om te helpen een diagnose in die gevallen waar de patiënten zijn niet in staat om duidelijk te beschrijven hun symptomen en omdat de artsen zijn niet altijd zeker of symptomen voldoen aan alle vier de essentiële criteria (zie tabel 2). Met patiënten die niet alle essentiële criteria vanwege de onzekerheid over de symptomen of verwarring van RLS-symptomen met andere aandoeningen die lijkt op RLS, de in tabel 3 ondersteunende klinische kenmerken kunnen helpen bij het vaststellen van een diagnose niet nakomen.

Zoals in Tabel 3, bijna alle patiënten met RLS reageren op dopaminerge medicatie, die meestal wordt gegeven in veel kleinere doses voor RLS dan bij de ziekte van Parkinson. Dit antwoord is in eerste instantie positief, maar kan niet door iedereen worden gehandhaafd later. Voor het documenteren van periodieke bewegingen van de ledematen in slaap (PLMS) of periodieke bewegingen van de ledematen in wakker (PLMW) (zie vraag 34), een overnachting fysiologische opname (polysomnographic opname, zie vraag 31) nodig. PLMS is aanwezig in ten minste 80% van de RLS-patiënten, maar niet 100%, dus het is niet als een specifieke diagnostische test voor RLS. Ongeveer 60% van de patiënten met RLS hebben een positieve familiegeschiedenis van RLS (zie vraag 7). In een recente studie uitgevoerd aan de Johns Hopkins University, onderzoekers toonden aan dat tot 16% van de personen zonder RLS kan voldoen aan alle vier diagnostische criteria voor RLS, die aanleiding geven tot vals positieve gevallen. De RLS specialisten, daarom begon een gesprek over de mogelijkheid van het toevoegen van een ander criterium om RLS te onderscheiden van die voorwaarden die nauw nabootsen RLS. Consensus is nog niet bereikt over welke functies onderscheiden deze zogenaamde nabootsingen van echte RLS (zie vraag 39 voor meer informatie over deze voorwaarden).