Hoe vaak komt RLS in nierfalen? Studies hebben over het algemeen vond een verhoogde frequentie van RLS (20 tot 50% of zelfs hoger) bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie of eindstadium nierziekte, met name die op dialyse (15 tot 70%). Er is een etnische variatie in dit patroon: Patiënten uit Noord-Europa met ernstig nierfalen hebben een hogere prevalentie dan vergelijkbare patiënten uit India en Japan. De klinische kenmerken van RLS patiënten met nierfalen zijn vergelijkbaar met die vermeld in patiënten met idiopathische RLS. Sommige studies suggereren echter dat patiënten met ernstig nierfalen ernstiger symptomen van RLS en ernstiger slaapstoornissen dan die met een milde nierfalen kan hebben. Er is ook een suggestie van verhoogde frequentie van sterfgevallen in die patiënten met nierfalen die RLS hebben in vergelijking met degenen die niet RLS hebben.

Geen specifieke factoren geïdentificeerd die de hoge frequentie van RLS verklaren bij patiënten met nierfalen, maar er is gesuggereerd dat bloedarmoede, ijzertekort en perifere zenuwbeschadiging ten gevolge van nierfalen rol kunnen spelen. Er is niet vastgesteld of agressieve behandeling van ijzerdeficiëntie bij patiënten met ernstig nierfalen de ernst van de symptomen en hun morbiditeit en mortaliteit zal afnemen. Een slaap specialist met ervaring in RLS zal de beste arts te vragen over de vraag of een persoon met een nierziekte ontwikkelt symptomen van RLS te beantwoorden.

In de meeste zwangere vrouwen met nieuw ontwikkelde RLS, zullen de symptomen verdwijnen in de buurt van het moment van levering. In een kleine minderheid, zal symptomen aanhouden na levering, wat suggereert dat de zwangerschap zou kunnen hebben veroorzaakt RLS bij degenen die genetisch voorbestemd zijn om deze aandoening te ontwikkelen. Bij patiënten die eerder gediagnosticeerde RLS, kunnen de symptomen erger worden tijdens de zwangerschap, maar zal verbeteren na de bevalling; dergelijke patiënten kunnen blijven symptomen met dezelfde frequentie en intensiteit zoals opgemerkt voorafgaand aan zwanger.

Een vriend die RLS heeft me vertelt dat ik kan het ontwikkelen van symptomen van RLS. Is mijn vriend juist? Uw vriend kan heel goed juist. Je moet een RLS specialist evenals uw verloskundige / gynaecoloog. Verschillende studies hebben een verhoogde frequentie van RLS tijdens zwangerschap gevonden. Ongeveer 20 tot 25% van de aanstaande moeders te ontwikkelen RLS tijdens de zwangerschap, het meest opvallend in het laatste trimester van de zwangerschap. Interessant Ekbom (die oorspronkelijk bedacht de term "restless legs syndrome" en beschreven klinische kenmerken van deze ziekte in het midden van de twintigste eeuw) rapporteerde een hoge prevalentie van RLS-symptomen bij zwangere vrouwen. In sommige zwangere vrouwen met een eerdere diagnose van RLS, de symptomen erger worden tijdens de zwangerschap, in de meerderheid, maar de symptomen verschijnen voor de eerste keer tijdens de zwangerschap met de daaropvolgende resolutie van de symptomen rond het tijdstip van levering. Sommige studies hebben gewezen verergering van eerder ondervonden RLS symptomen of het begin van RLS-symptomen voor het eerst tijdens zwangerschap in zowel familiale en familiaire RLS patiënten, hoewel vaker gevallen van familiaire RLS. Verschillende factoren zijn die verantwoordelijk zijn voor de verergering of optreden van RLS symptomen tijdens de zwangerschap, waaronder ijzer en folaattekort zijn (hoewel foliumzuur of folaat wordt nu routinematig voorgeschreven door zwangerschap), hormonale veranderingen (bijvoorbeeld verhoogde niveaus van oestrogeen, progesteron en prolactine), en mechanische factoren die de onderste ledematen vasculaire congestie.

Zijn deze symptomen als gevolg van zenuwbeschadiging als gevolg van diabetes of heb ik een andere aandoening? De vraag is hier of je de symptomen als gevolg van diabetische neuropathie hebben of dat u symptomen heeft die een andere aandoening, zoals RLS kan voorstellen. In geval van langdurige diabetes mellitus, kan schade aan de perifere zenuwen symptomen van tintelingen, gevoelloosheid, branden en steken veroorzaken, in het algemeen in een "kous en handschoen" distributie. Deze sensorische symptomen aanwezig zijn met tussenpozen of gedurende de dag, maar niet per se slechter geworden in de avonden, ook, ze zijn over het algemeen niet afgelost door bewegingen. Bovendien kunnen patiënten met diabetes mellitus zwakte van de spieren van de benen, die niet voorkomen in RLS ervaren. RLS wordt gedacht vaker voor bij mensen met diabetes mellitus dan bij de algemene populatie. Inderdaad, een aantal case-serie onlangs aangetoond dat RLS komt vaker voor bij diabetes patiënten, met name bij degenen die diabetische neuropathie ontwikkelen.

De sensorische symptomen van patiënten met primaire RLS worden gekenmerkt door diepe, onaangenaam, onplezierig, vaak niet-gelokaliseerde en nonradiating ongemak gepaard met geen objectieve zintuiglijke beperking. In tegenstelling, diabetische perifere neuropathie patiënten vertonen vaak aantasting van de sensatie op objectieve testen. Het is ook opmerkelijk dat ongeveer 20 tot 25% van de patiënten met primaire RLS, er feitelijk pijn dan intense onaangenaam gevoel. De moeilijkheid in het onderscheiden tussen de twee situaties voordoet bij patiënten die genetisch voorbestemd zijn om RLS symptomen: In dat geval kan de patiënt diabetische neuropathische en RLS sensorische symptomen gemengd.

Zoals vermeld in vraag 4, moeten de klachten van RLS patiënten 'aan alle vier essentiële diagnostische criteria. Daarom is het mogelijk om zowel diabetische perifere neuropathie en RLS hebben. Om de diagnose in dit geval te maken, moet de patiënt een neuroloog die ook een slaapspecialist, vooral een neuroloog met speciale interesse in RLS raadplegen.