Ik gebruik een neuroleptica voor een 'zenuwinzinking. "Mijn vriend keek op mijn klachten op het internet en vertelde me dat ik RLS. Is dat waar? RLS moet zeker worden overwogen dit scenario, hoewel RLS symptomen althans in het begin-niet aanwezig gedurende de dag. RLS-symptomen zich eerst voor in de avond of aanwezig uitsluitend in de avond zijn, als de ziekte vordert in een vergevorderd stadium, maar patiënten kunnen symptomen overdag.

In dit geval, de symptomen wijzen op een andere aandoening die vaak verward met RLS en die vaak optreedt als een lange-termijn bijwerkingen van neuroleptica medicijnen, namelijk acathisie (afgeleid van het Griekse woord voor "niet kunnen stilzitten"). Er zijn twee essentiële kenmerken van acathisie: een subjectief gevoel van innerlijke onrust en een objectieve eigenschap van motorische onrust, die meestal wordt veroorzaakt door neuroleptica (zenuw-kalmerende) medicijnen. Een Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) Task Force gedefinieerd acathisie als een "subjectieve verlangen om voortdurend in beweging" in verband met "een onvermogen om te zitten of stil te staan" en een "drive om heen en weer lopen." Het innerlijk gevoel van rusteloosheid of fidgetiness veroorzaakt geforceerde lopen. Als gevolg hiervan kan een persoon met acathisie moeilijk stilzitten en kunnen blijven bewegen, oversteken en uncrossing de benen, zwaaien en schommelen heen en weer, en steeds wisselende lichaamshouding tijdens zitten hebben.

In acathisie, het gehele lichaam in rusteloze beweging, in RLS, de drang om te bewegen terwijl rusteloos beperkt tot de benen. Een ander kenmerk dat acathisie onderscheidt van RLS is dat de bewegingen van de onrust in acathisie de hele dag aanwezig zijn, maar kan nog erger worden in de avond. Er is geen patroon van verslechtering of exclusieve presentatie van de symptomen in de avond, maar-in tegenstelling tot die in RLS genoteerd. Tot slot, de mutaties in acathisie optreden als gevolg van een drang om te bewegen vooraf ongemak, anders dan vermeld in RLS. Het fundamentele kenmerk van RLS is aanwezigheid of verergering van de symptomen tijdens inactiviteit of rust. In tegenstelling, in acathisie, de bewegingen niet alleen aanwezig zijn tijdens inactiviteit, maar ook tijdens het staan en lopen, alsof het hele lichaam is constant in beweging. Patiënten met acathisie ook niet klagen over ongemakkelijk of onaangenaam gevoel in de benen (behalve in zeldzame gevallen).

De belangrijkste eigenschap van dit scenario is dat de patiënt is die een neuroleptica, die hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt de symptomen van rusteloosheid plaats RLS. Daarom is het onwaarschijnlijk dat deze patiënt RLS. Merk echter op dat in gevorderde stadia van RLS, sommige patiënten klagen generaliseren rusteloosheid waarbij het gehele lichaam zonder het verkrijgen van aanzienlijke verlichting van de bewegingen, waardoor het moeilijk om dit soort RLS van acathisie onderscheiden. Dergelijke patiënten hebben een voorgeschiedenis van kenmerkende symptomen die aan alle vier essentiële criteria voor RLS (zie vraag 4).

Hoe vaak komt RLS bij patiënten met reumatoïde artritis? Twee vroege rapporten in de jaren 1990 richt onze aandacht op de mogelijkheid van toenemende prevalentie van RLS patiënten met reumatoïde artritis. Er is een heropleving van deze hypothese in de recente literatuur, hoewel tegenstrijdige berichten over deze mogelijkheid ook bestaan. Algemeen wordt aangenomen dat er een toenemende prevalentie van RLS in reumatologische aandoeningen waaronder reumatoïde artritis. Desalniettemin is het belangrijk om RLS symptomen onderscheiden van de pijn en ongemak bij artritis, als sommige van de symptomen van deze twee voorwaarden kunnen vergelijkbaar zijn. Bij patiënten met artritis, pijn en ongemak ar beperkt tot de gewrichten, pijn kan intenser in de avond worden, nabootsen RLS. De pijn en ongemak in RLS verbeteren lopen. Daarentegen, bij artritis, de pijn erger bij het lopen. Bovendien worden de ongemakkelijke gevoel in RLS niet alleen beperkt tot de verbindingen maar komen meestal in de benen tussen de knieën en enkels, hoewel andere lichaamsdelen worden betrokken. Artsen de zorg voor patiënten die lijden aan reumatische aandoeningen moeten zich bewust zijn van de vier essentiële diagnostische criteria voor RLS (zie vraag 4), zodat ze effectief kunnen maken tussen RLS en gewrichtsaandoeningen.

Op dit moment is er geen bewijs dat een patiënt met RLS PD later in het leven zal ontwikkelen. Houd er echter rekening mee, dat PD en RLS zijn allebei vrij veel voorkomende aandoeningen in het latere leven, en soms de twee voorwaarden kunnen samen bestaan door het toeval. Om deze vraag te beantwoorden definitief, is er behoefte aan een goede epidemiologische studie waarin een groot aantal leeftijd en sexmatched controlepersonen en RLS en PD patiënten de prevalentie van PD RLS te tonen en te bepalen hoeveel RLS patiënten later PD ontwikkelen.

Hoe vaak komt RLS bij patiënten met de ziekte van Parkinson? De relatie tussen RLS en de ziekte van Parkinson (PD) blijft enigszins controversieel. Zowel RLS en PD-patiënten profiteren van dopaminerge medicatie, hoewel RLS patiënten moeten veel lagere doses van deze medicijnen in vergelijking met PD-patiënten. In veel opzichten, maar deze twee voorwaarden zijn heel verschillend.

Sommige hersenen neuroimaging studies tonen een zeer milde disfunctie van de basale ganglia (groepen zenuwcellen en verbinden vezels en neuronen diep in de hersenen die bewegingen, gang, houding en emoties), maar andere studies hebben niet een dergelijke vinden afwijkingen. Daarentegen, bij PD patiënten is er ernstige disfunctie van deze structuren duidelijk verlies van neuronen. Bij RLS-patiënten, heeft geen dergelijk verlies van neuronen beschreven. RLS patiënten vertonen tekenen van een verminderd ijzer opslag in deze structuren, terwijl PD-patiënten vertonen verhoogde ijzerstapeling.

Eerdere studies toonden geen verhoogde prevalentie van RLS in PD. Enkele recente studies hebben echter een verhoogde prevalentie van RLS bij PD-patiënten geïdentificeerd. Het is opgemerkt dat de meeste RLS symptomen bij PD patiënten beginnen na behandeling met dopaminerge geneesmiddelen, wat aangeeft die misschien RLS bij deze PD patiënten ontwikkelen via een mechanisme van augmentatie (zie vraag 74). Er kan een verhoogde prevalentie van RLS bij PD patiënten, maar zonder verder onderzoek, is het niet mogelijk om in dit stadium definitieve conclusies. Uw slaap arts moet in staat zijn om u te vertellen of je de ontwikkeling van de symptomen van RLS, op basis van de essentiële RLS diagnostische criteria (zie vraag 4).