-Het menselijk handelen wordt gestructureerd door waarden. Deze vormen dé sleutel tot een goed begrip v.h. handelen.
-Doel v. cultuurwetenschapper = leggen van complexe betekenisvolle verbanden, men gaat systematisch na welke waarden in bepaalde gedragingen of cultuuruitingen aan het werk zijn en hoe zij daar samenhang en zin aan geven.

= waardebetrokken analyse: analyse die de in de werkelijkheid werkzame waarden a.h. licht brengt.
De onderzoeker kan dus niet zijn eigen waarden en voorkeuren laten doorgaan voor wetenschappelijke waarheid, maar de onderzoeker laat zien hoe waarden de realiteit omvormen doordat ze ‘in werkelijkheid worden omgezet’.
‘wertung/waardering’ ≠’wertbeziehung/waardebetrokkenheid’

-Cultuuruitingen behoren niet tot de waarneembare werkelijkheid, maar tot de sfeer v.d. niet zintuiglijk waarneembare.
-Maakte een onderscheid tussen natuur- en cultuurwetenschappen.
Verschil is niet ontologisch (verschil in ‘zijn’), maar epistemologisch (verschil in manier van kennen).

Verschil tussen wetenschappen: andere zienswijze op de werkelijkheid
-Natuurwetenschappen generaliseren: gaan op zoek naar algemene, voor eeuwig geldende wetmatigheden
& Cultuurwetenschappen individualiseren: zoeken het eenmalige, onherhaalbare.

Kritiek v. Zijderveld: Rickerts theorie zorgde voor misverstanden en niet helemaal duidelijk.
-Cultuurwetenschappen verzamelen ook gegeneraliseerde kennis, maar veralgemeningen zijn van een heel andere aard: eerder ‘typeringen’ zoals de macho, de renaissance, de rockcultuur, enz. Deze hebben dus geen betrekking op onveranderlijke menselijke gedragspatronen, maar wel op aan tijd en plaats gebonden historische gestalten.
Zo’n typeringen zijn veralgemenend: door een gedrag of cultuuruiting te typeren als ‘punk’ of ‘bourgeoisie’, brengt men het in verband met een heleboel andere (verwante) cultuuruitingen, plaatst men het in een ruimer kader, en zo krijgt het betekenis.

Volwaardig cultuurwetenschappelijk kennen = het kunnen leggen v. complexe betekenisvolle verbanden en reikt dus verder dan kennis van losstaande feitjes of correlaties tussen feiten.