Item gefilterd op datum: maart 2014

De oorzaken van sommige chronische ziekten zijn geïdentificeerd. Volgens de American Academy of Family Physicians, "De meeste chronische ziekten ontwikkelen lang voordat de arts leert over hun symptomen. Na verloop van tijd, genetica, lifestyle keuzes, psychologische druk, blootstelling aan chemicaliën, andere gevaren voor het milieu, en ongepaste medicijnen, alsmede andere factoren dragen bij aan de uiteindelijke manifestatie van de aandoening. "Hoewel genetica zijn buiten onze controle, veel van de andere risicofactoren zijn onder onze controle.

De oorzaken van andere chronische ziekten zijn nog steeds een mysterie. Auto-immuunziekten worden steeds in een alarmerend tempo. Volgens de Amerikaanse Auto-gerelateerde ziekten Association, 23,5 miljoen Amerikanen hebben auto-immuunziekten, waardoor deze ziekten de belangrijkste oorzaak van chronische ziekte. Er zijn meer dan 100 auto-immuunziekten! Niemand in staat is aan te wijzen wat maakt een persoon het immuunsysteem gaan war en vallen de gezonde zelf geweest.

Als wetenschappers ontdekken risicofactoren voor chronische ziekten, kunnen we meer en meer pro-actief in het voorkomen van hen geworden. Naarmate er meer oorzaken voor chronische ziekten worden ontdekt, zullen behandelingen te verbeteren en genezing kunnen worden ontdekt. Net zoals HIV / AIDS is verhuisd van terminal naar chronische voor de meeste patiënten, dus zullen sommige chronische aandoeningen naar genezen.

Linda R's commentaar:
Ik werd ziek elk jaar rond de kerst. Ik hoop wat het ook was dat ik zo moe en pijnlijke weg zou gaan met de tijd gemaakt. De meeste jaren was er geen verbetering tot na Pasen. In eerste instantie ging ik naar artsen, maar het antwoord was altijd hetzelfde. Ze vertelde me dat ik had een virus of iets dat rond ging. Er was echt niets konden doen. Ik was te hard aan het werk en moet een week of zo opstijgen. Ze voorgeschreven hoge doseringen ibuprofen en stuurde me op mijn weg. Na een tijdje stopte ik op zoek naar antwoorden en gewoon toughed. Misschien was ik gewoon een zwak persoon. Misschien was het allemaal in mijn hoofd. Tot slot werd ik zo ziek dat een vriend had een ambulance bellen. Het duurde iets meer dan 1 week in het ziekenhuis voordat ik eindelijk een diagnose!

Volgens de Robert Wood Johnson Foundation, meer dan 133 miljoen Amerikanen hebben chronische medische aandoeningen-dat is meer dan 16 keer de gehele bevolking van New York City! Waarom is het aantal zo hoog? Er is niet een antwoord op die vraag. Het antwoord ligt in een aantal ontwikkelingen in onze wereld en in de geneeskunde.

Een eeuw geleden, mensen kregen veel van de chronische ziekten die we vandaag zien. Maar een eeuw geleden, veel van deze ziekten nog niet geïdentificeerd. Mensen werden ziek en overleden aan veel van dezelfde dingen die ze ziek van vandaag te krijgen, maar zij werden niet gediagnosticeerd en niet behandeld. Mensen gewoon gestorven of leefden miserabel leven. Vandaag, met de explosie van kennis in de wetenschap en de geneeskunde, chronische ziekten worden gediagnosticeerd, en bijgevolg behandeld, eerder. Of we hebben een hoger percentage van onze bevolking lijdt aan chronische aandoeningen vandaag dan we in de afgelopen jaren is het onmogelijk om say.What we wel weten is dat we lijken meer mensen die ziek zijn, want we zijn nu in staat om ze te diagnosticeren .

Samen met een toename in het vermogen om nauwkeurige en eerdere diagnoses maken, hebben onderzoekers bracht ons betere manieren om deze naleven. Omdat betere behandelingen beschikbaar zijn, zijn meer mensen met een chronische ziekte langer leven. Naarmate meer mensen langer leven, zal er een hogere geïdentificeerde deel van de bevolking leeft met een chronische ziekte en invaliditeit. Bijvoorbeeld, zou een persoon gediagnosticeerd met systemische lupus 25 jaar geleden een levensverwachting van minder dan 5 jaar na diagnose hebben. Nu kan de meerderheid van lupus patiënten die hun behandeling plan te volgen verwachten een relatief normale levensduur te leven.

Andere, duidelijker factoren dragen bij aan de grote aantallen mensen met chronische ziekte. Obesitas is uitgegroeid tot een epidemie in de Verenigde Staten, wat leidt tot hart-en vaatziekten en diabetes. De stress van de "beschaafde" maatschappij is een directe factor in de ontwikkeling van talloze ziekten. Toevoegen aan zwaarlijvigheid en stress dingen zoals onvoldoende voeding, gebrek aan lichaamsbeweging, milieuverontreinigende stoffen, chemische stoffen in voedsel en water, roken en alcohol of drugs en het is gemakkelijk te zien waarom het aantal chronisch zieken is zo hoog. En vergeet niet dat de bevolking in het algemeen wordt steeds ouder als de babyboomers de leeftijd. Met een groter percentage van de bevolking steeds ouderen, zal het percentage mensen met een chronische ziekte in de algemene bevolking omhoog gaan. Maar chronische ziekte kan toeslaan op elke leeftijd.

Een chronische ziekte is een ziekte die duurt voor een zeer lange tijd, soms voor het hele leven van een persoon. Chronische ziekten ontwikkelen zich gewoonlijk langzaam, vaak in de loop van enkele jaren. De symptomen kunnen komen en gaan, variërend in intensiteit, het maken van vele chronische ziekten moeilijk te diagnosticeren. In feite, sommige patiënten zoek jaren een nauwkeurige diagnose. Chronische ziekten kan progressief zijn, erger na verloop van tijd, wanneer onbehandeld, zoals coronaire hartziekte of diabetes type 2. Andere ziekten, zoals lupus en de ziekte van Crohn hebben perioden van activiteit en periodes van relatieve rust. De meerderheid van de chronische ziekten hebben geen remedie. Ook al is er geen genezing, chronische ziekten moeten nog worden behandeld. De doelstellingen van de behandeling zijn symptomen te beheren, voorkomen blijvende schade en stoppen of vertragen de progressie van de ziekte. Sommige ziekten zoals HIV / AIDS en kanker geleidelijk verschuiven verwijderd van een doodvonnis aan het worden chronische aandoeningen.

Acute ziekten, daarentegen, hebben een duidelijk begin, climax en resolutie. Denk na over de verkoudheid. Je begint te voelen ziek. Je neus krijgt benauwd. Je voelt je moe en pijnlijke. Je hoest, en je keel doet pijn. U voert een koorts. Wanneer het koud is op zijn slechtst, ga je naar bed. Je slaapt veel, de koorts breekt, en je begint te voelen beter. Binnenkort kunt u weer normaal met geen blijvende problemen. Sommige acute ziekten passeren met de tijd, terwijl anderen kan worden genezen met medicijnen. In gevallen van acute ziekte, patiënten herstellen en terug te keren naar de normale (de meeste) of ze sterven.

De bijlage die volgt bevat middelen die nuttig zijn om zowel patiënten en zorgverleners zullen zijn. Hoewel niet alle publicaties of organisaties hier vertegenwoordigd zijn, de middelen in deze lijst zijn uitstekende uitgangspunten.

Volgens J. William Worden, 1 die uitgebreid heeft geschreven over verdriet, zijn er vier belangrijke taken die essentieel zijn voor het rouwproces zijn: (1) het aanvaarden van de realiteit van het verlies, (2) werken door de pijn van verdriet, (3 ) aan te passen aan het leven zonder de overledene, en (4) "emotioneel verplaatsen van de overledene en bewegen op," wat niet betekent dat het vergeten van de overledene, maar het vinden van "een geschikte plaats" voor hen "in hun emotionele leven-een plek die zal staat [de achterblijvers] te gaan op effectief het leven in de wereld. "

Rouwende is pijnlijk. Mensen in verdriet kunnen gevoelens van verdriet, boosheid, schuld en / of angst, evenals fysieke sensaties, zoals holheid in de maag of beklemming op de borst en huilerig, onder anderen ervaren. Verwarring, preoccupatie, verlangen naar de overledene, zoeken en roepen, slaap en eetlust stoornissen, sociale terugtrekking, en soms rusteloze hyperactiviteit: Er kan een groot aantal veranderingen in de manier waarop ze denken en handelen zijn. Deze reacties zullen normaal gesproken afnemen en doorgeven met de tijd. Praten met uw familie en vrienden, een lid van de geestelijkheid, of een verdriet counselor kan u helpen uw verdriet te beheren.

Gezien Worden's rouwen om het verlies van een nauwe relatie is ten minste een jaar, misschien twee, maar dit is sterk afhankelijk van de individuele en culturele achtergrond. Rouwen is in zekere zin "voltooid" wanneer de getroffen persoon kan denken aan de overledene zonder pijn en kan "herinvesteren zijn of haar emoties terug in het leven en in de woonkamer." Echter, je moet in gedachten houden dat iedereen gaat door verdriet en rouw in zeer individuele manier. Niemand kan een tijdslimiet van hoe lang je treuren, of de verschillende emotionele reacties kunnen optreden, die vaak worden vergeleken met een roller-coaster ride zetten. Toch, als je verdriet dat is zo intens dat het laat je overweldigd of niet opgewassen voelen, of duurt wat voelt u een al te lange periode van tijd ervaren, uw rouwproces kan de tussenkomst van een verdriet specialist nodig, om helpen u door de taken van rouw werken. Lange periodes van verdriet kan leiden tot klinische depressie, dus praten met een professional als u zich zorgen maakt over de diepte of de breedte van uw rouwproces zijn.

Als assistent kan je verlichting nu het gevoel dat uw mantelzorg verantwoordelijkheden tot een einde zijn gekomen na de dood van je geliefde. Voor sommigen kan deze gevoelens leiden tot verdere schuldgevoelens voorbij die normaal ervaren door overlevenden. Anderen worden angstig, want naast het verlies van hun geliefde, verliezen zij hun rol als familielid en verzorger die diep had gedefinieerd hen en hun leven voor een lange periode van tijd. U bent nu het aanbreken van uw eigen reis van genezing. Wees lief voor jezelf, gebruik maken van de technieken en strategieën die we in dit boek om u te helpen het hoofd te bieden, en vergeet niet om uit te reiken naar anderen om u te helpen uw plaats in de wereld terug te vinden.

Wat moet je daarna doen hangt af van de vraag of het overlijden in het ziekenhuis of thuis. In het ziekenhuis, zal het lichaam worden verplaatst naar het lijkenhuis gebracht en gehouden totdat u regelingen voor haar beschikking hebben gemaakt. Dit hoeft niet onmiddellijk worden vastgesteld. Hoewel er gezondheid wetten publiek dat het aantal dagen dat het lichaam kan daar blijven beperken, de meeste ziekenhuizen geven gezinnen drie dagen tot een week in contact te komen met een begrafenis thuis of een andere dienst. Uitvaartcentra zal dan contact opnemen met het ziekenhuis en maken alle regelingen voor het vervoer van het lichaam. Indien het overlijden thuis, hoeft u niet om de politie te bellen, maar je het hospice programma of de huisarts moet bellen. U kunt dan contact opnemen met het uitvaartcentrum of crematorium, die vervolgens zal regelen dat het lichaam vervoerd naar hun faciliteit.

Nadat je familieleden en vrienden van wat er gebeurd is heb geïnformeerd, moet u ook contact opnemen met de advocaat, financieel planner, en / of accountant om te beginnen met het afrekenen van uw geliefde landgoed. Andere zakelijke aangelegenheden die moeten bijwonen op te nemen: contact opnemen met de bank om rekeningen te sluiten en de Social Security Administration, Department of Veterans Affairs kennisgeving, verzekeringsmaatschappijen, en vroegere werkgevers en / of vakbonden, om te gelden voor alle voordelen die u of andere familieleden terecht zouden kunnen. Deze agentschappen zullen u vragen om een kopie van de overlijdensakte voor verificatie, dus zorg ervoor dat een aantal duplicaten te verkrijgen, hetzij via de begrafenisondernemer of het ministerie van volksgezondheid.

Nancy's commentaar: Als familieleden verzamelen om afscheid te nemen en zitten door de patiënt, kan een levende lofrede laat de patiënt het gevoel dat hij of zij een gewaardeerde en belangrijke leven heeft geleefd. Herinneren en delen van herinneringen over de goede tijden volbrengt deze taak, en zelfs de moeilijke tijden het delen helpt de stervende met de moeilijkheid van afscheid nemen. Zelfs wanneer het leven zijn beladen met tegenslag, iedereen heeft een aantal goede die kan worden aangemoedigd, besproken en geëerd.

U kunt nu het punt waar je geliefde is "actief te sterven," een proces dat, zonder heldhaftige medische interventie, zal resulteren in het lichaam ophoudt te functioneren hebben bereikt. Als u dat nog niet hebt gedaan, vraag dan de artsen wat u kunt verwachten om fysiek gebeuren. Hoe moeilijk het ook is, zal informatie over het stervensproces u helpen voor te bereiden op de laatste fase van je geliefde het leven. Van tevoren te weten welke symptomen kunnen optreden, zoals pijn, kortademigheid, of ademgeluiden, geeft u de mogelijkheid om te bespreken met het medische team van de behandelingen om uw geliefde meest comfortabel. Wordt ook op de hoogte zorgt ervoor dat deze behandelingen worden geleverd in een tijdig later, met name in tijden van crisis.

Het beheren van de praktische aspecten van de zorg voor een stervende persoon, of in het ziekenhuis met het medisch team of thuis via een hospice programma, kan worden gekeken naar onder meer als een test van uw probleemoplossende vaardigheden. Maar het grootste deel is de emotionele uitdaging van het beheer van uw angst en verdriet in het gezicht van dreigende verlies. Aan de ene kant wil je je geliefde een veilige passage. U bent op zoek naar deze persoon fysiek comfort, geruststellend uw geliefde, dat hij of zij niet alleen, behoud van zijn of haar gevoel van waardigheid, helpen hem of haar in het definiëren en uitdrukken wat gedachten die hij of zij zou kunnen hebben en willen delen -over de betekenis en waarde van het leven in zijn of haar laatste dagen. Aan de andere kant, je afscheid van elkaar, te beginnen dat proces waarmee jullie beiden te laten gaan van elkaar.

Het harde deel is blijven dicht bij de stervende persoon-dat wil zeggen, praktisch en emotioneel overige betrokken-maar weten wanneer je hem of haar toestemming te gaan geven, zodat hij of zij niet ook schuldig over doodgaan of verlaten door je voelt. De werkelijke afscheid kan worden geformuleerd op verschillende manieren, maar als Ira Byock, een bekende expert op sterven doet vermoeden, zijn er vijf dingen die mensen willen zeggen op een of andere manier: "Vergeef me," "Ik vergeef; "" Dank je, "" I love you ", en ten slotte," Good-bye.

Surrogaat beslissers die instemmen met een DNR order en / of levensverlengende medische interventie te stoppen kan schuldig te voelen of dat ze "op te geven," ook al zijn ze handelen volgens eerder geuite wens van de patiënt en / of in het beste belang van de patiënt. Andere moeilijke beslissingen voor surrogaten ook de vraag stellen voor meer pijn medicatie voor stervende patiënten met zeer geavanceerde ziekte, aangezien de hoeveelheid medicatie die nodig is om hun symptomen te verlichten ze minder alert kan maken en, in zeldzame gevallen, verhaasten dood van een persoon door een korte tijd . Dit kan zeer beangstigend voor de mensen die het maken van medische beslissingen voor hun dierbaren.

Mensen die niet goed reageren op een crisis kan reageren op twee fundamentele manieren. Een daarvan is om overhaaste beslissingen nemen op basis van blinde emotie eerder dat dacht gemotiveerd. De andere is om te wachten en niets doen, dat is vaak het gevolg van "verlamming door analyse." De laatste keuze komt vaker voor en lijkt redelijk gezien wat we eerder hebben gezegd over het verzamelen van zoveel mogelijk informatie om een weloverwogen maken beslissing. Echter, door te wachten, je kan het verlengen van de patiënt in een toestand van vernedering. Bovendien verlengen behandeling voor een patiënt die eerder verklaard dat ze niet willen worden behandeld of zijn in leven in deze toestand is niet ethisch. Als je naar een impasse, probeer jezelf timewise beperken: Vraag de artsen hoe lang je moet de beslissing te nemen, en als het redelijk lijkt, proberen vast te houden aan it.Talk om betrokken familieleden en anderen die je denkt dat je kan helpen de beste beslissing.

Voor sommige mensen, de onderliggende problemen zijn dat ze gewoon niet willen dat de verantwoordelijkheid en / of ze kunnen gewoon niet verdragen te laten gaan van hun geliefde emotioneel. Vergeet niet dat uw beslissing als een proxy moet worden op basis van de voorkeuren van de patiënt als u ze het beste begrijpen. Als deze voorkeuren zijn niet duidelijk in je gedachten, dan spreken met andere mensen die inzicht kunnen hebben in hen: vrienden, familie, en de artsen. Patiënten hebben vaak een discussie over dit soort met het medisch team als familie niet aanwezig is, juist omdat ze niet willen om ze te verstoren. Veel oncologie professionals hebben diepgaande gesprekken met patiënten over hun wensen ten aanzien van levensverlengende behandeling gehad en hebben geholpen patiënten betreffen deze wensen om hun surrogaat. Als u akkoord gaat met een DNR order of een verhoging van een medicatie dosering, zal je waarschijnlijk niet worden gevraagd om iets te ondertekenen. Dit komt omdat deze orders uit de arts niet van u. Het is zij die de leiding van de loop van de zorg en het delen van de verantwoordelijkheid voor eventuele beslissing met u. Als u zich zorgen of vragen over end-of-life care problemen hebben, spreken met de arts. Verder ethiek consultants, patiënten, of maatschappelijk werkers zijn beschikbaar voor extra begeleiding. Als de situatie in een impasse bereikt, zijn alle ziekenhuizen verplicht om een ethische commissie waar u, de artsen, en andere betrokken mensen kunnen samenkomen om oplossingen te bespreken hebben.

Vergeet niet, door het stoppen van levensverlengende behandeling, bent u niet het doden van de patiënt. De kanker en / of onderliggende medische aandoening is wat de oorzaak van de dood van de persoon.

DNR staat voor "niet reanimeren" en is een gemeenschappelijke component van wilsverklaringen, waaronder een levend wil. Een DNR order bepaalt de stappen die moeten worden genomen wanneer een patiënt wordt gevonden minimaal responsieve met minimale tekenen van leven te zijn. Hij draagt of medische stappen, zoals intubatie of reanimatie (CPR), dient te worden toegediend als een patiënt gaat een hartstilstand. The Patient Self-Determination Act aangenomen in 1991 geeft alle patiënten het recht om reanimatie te accepteren of te weigeren in overeenstemming met nationale wetten of statuten.

De DNR order is een moeilijke kwestie voor patiënten, families en zorgverleners. Het is een potentieel emotionele onderwerp en besluitvorming, en kunnen conflicten tussen / onder de mensen die betrokken zijn als er onenigheid over de juiste manier van handelen te genereren. Bijvoorbeeld, kunnen sommige patiënten en familieleden zijn van mening dat, onder alle omstandigheden, moeten alle inspanningen worden gedaan om het leven te verlengen en dus weigeren een DNR order. Andere mensen kunnen geloven dat de dood meer natuurlijk moet plaatsvinden, zonder life support en andere medische ingrepen, en instemmen met een DNR order. Zorgverleners en familieleden kunnen zeker hun geloof te uiten, maar moeten individuele gevoelens en conflicten worden getemperd door een goed begrip van de ware wensen van de patiënt.

Om zich te beschermen met schriftelijke wilsverklaringen, moeten patiënten worden aangemoedigd om een bespreking van hun wensen met hun zorgteam en hun familie te starten, en in het bijzonder met hun arts (en) en hun zorgverleners proxy-niet alleen zo dat hun wensen worden nageleefd, maar ook zodat de arts en de proxy begrijpen hun wensen. Na deze moeilijke, maar zinvolle gesprekken vooraf verwijdert een groot deel van de last van het maken van deze beslissingen van de familie en vrienden. Ze zullen niet te raden of te speculeren over de wensen van de patiënt.

Daarnaast is het belangrijk om te begrijpen dat een orde DNR betekent niet dat de terugtrekking van de zorg. Patiënten zullen niet worden gescheiden in een apart gedeelte van het ziekenhuis en verwaarloosd terwijl "wachten om te sterven." Hun medische behoeften zoals pijnbestrijding of andere ondersteunende medische zorg zal worden verstrekt. De DNR orde komt in het spel alleen als een patiënt een reanimatie.

Nancy's commentaar:

Een kopie van de DNR, gezondheidszorg proxy, en / of levend zal verklaringen moeten op een zichtbare en toegankelijke plaats in de patiënt thuis worden bewaard. Moet de verzorger of iemand anders vinden de patiënt stervende of dood in het huis, moet u weten dat een 911 oproep EMT personeel wier taak het is om de patiënt te doen herleven en zorgen voor levensonderhoud, terwijl hem of haar transporteren naar de eerste hulp-precies zal brengen tegenovergestelde van wat de DNR en de meeste levende testamenten zijn bedoeld om te brengen. Zelfs als de patiënt naar een ziekenhuis die hem of haar heeft behandeld voordat-die is niet gegarandeerd in een noodsituatie-ER personeel hoeven niet per se toegang tot de patiëntendossiers in de spreekkamer of het ziekenhuis administratie en waarschijnlijk zal niet controleren voor een DNR order. Als de zorgverlener een gezondheidszorg proxy document niet in de hand en kan niet onmiddellijk produceren de wilsverklaring of DNR documenten, zal hij of zij niet in staat aan te dringen dat het ziekenhuispersoneel niet proberen reanimatie zijn. Dus het is heel belangrijk om ervoor te zorgen dat deze gegevens worden bewaard in een prominente plaats als de patiënt geen reanimatie of heldhaftige maatregelen willen.

Het stervensproces in de Verenigde Staten is drastisch veranderd in het gezicht van de nieuwe medische technologie die redt en onderhoudt het leven. Met deze ontwikkelingen komen moeilijke beslissingen over wanneer te gebruiken, en zich terugtrekken, dergelijke behandelingen. Zelfs met de beste zorg die vandaag beschikbaar zijn, kan er een moment dat je geliefde te komen, heeft aos kanker verder gekomen dan conventionele behandelingen. Gedurende deze tijd, als gevolg van kanker uitgezaaid naar de lever, longen of hersenen, kan hij niet mentaal in staat om beslissingen te nemen over zijn eigen zorg. Familieleden (of een andere persoon eerder aangewezen) zal dan worden gevraagd om medische beslissingen te nemen over de patiënt, namens aos.

Om de besluitvorming te vergemakkelijken en het adres van de communicatie, emotionele en soms ethische kwesties die zich kunnen voordoen, is een juridisch systeem opgericht, die varieert van staat tot staat. De algemene term voor de documenten is een wilsverklaring, geplaatst in de patiënt, aos medisch dossier, die zijn wensen met betrekking tot diverse levensverlengende medische interventies in het geval dat de patiënt niet zijn wensen direct kunnen communiceren beschrijft. Hierdoor kan een persoon om de controle over zijn zorg en zijn waardigheid behouden bij gecompliceerde situaties.

Patiënten kunnen een gezondheidszorg proxy toewijzen om te helpen medische beslissingen als ze te zijn verzwakt om dat zelf te doen. Een gezondheidszorg proxy (soms ook wel een medische duurzame volmacht of gezondheidszorg agent) is een officieel aangewezen medische beslisser (geïdentificeerd door een document of verbale identificatie) die op de patiënt optreedt, namens aos als hij niet in staat om medische beslissingen te nemen (wordt als gevolg van hetzij tijdelijke situaties of van blijvende degenen, zoals het permanent coma).

Veel staten hebben familie toestemming wetten, een duidelijke opeenvolging van familieleden te worden geïdentificeerd als surrogaat medische besluitvormers, als een patiënt niet anders heeft benoemd en gedocumenteerd een proxy. Als u in een dergelijke staat te leven, is het bijzonder belangrijk dat de patiënt wettelijk identificeren van een gezondheidszorg proxy als hij niet wil dat de door de staat aangewezen familielid naar zijn surrogaat beslisser. Bijvoorbeeld, de wet meestal niet de niet-gehuwde partners erkennen (zelfs voor koppels die samen al een lange tijd) als onderdeel van de nalatenschap. In plaats daarvan, een ouder of volwassen kind, of een ver familielid zou kunnen worden aangewezen als de draagmoeder en maak cruciale beslissingen over een persoon, aos medische zorg.

Om deze reden, is het vaak het beste als de proxy is iemand met wie de patiënt heeft een nauwe relatie en die zich bewust is van zijn gevoelens over het extreme leven steunmaatregelen in de setting van een terminale ziekte. In staten die geen familie toestemming wetten, zoals New York hebben, is het bijzonder belangrijk dat patiënten een medische volmacht hebben geïdentificeerd en besproken hun wensen met die persoon, omdat een familielid het wettelijke recht om beslissingen te nemen namens hen mag hebben zonder formeel geïdentificeerd als de gezondheidszorg proxy.

Patiënten kunnen ontwikkelen van een levende zal het beschrijven van hun wensen ten aanzien van specifieke medische interventies tegen het einde van het leven en kan zeer specifiek zijn in verband met individuele therapieën dat de persoon ofwel wenst of niet wenst te hebben. Het gebruik van langdurige beademing met een masker, de plaatsing van de buizen voor de kunstmatige voeding, en de keuze voor reanimatie (CPR) zijn veel voorkomende onderwerpen voor opheldering in een levend wil. De informatie is gedocumenteerd in de patiënt, AOS medisch dossier en informeert de beslissingen aan zijn zorg beheren mocht dat nodig zijn. Het is echter nog steeds belangrijk voor een patiënt om een surrogaat beslisser / gezondheidszorg proxy identificeren en te bespreken zijn of haar waarden en wensen met de draagmoeder en de arts. Wilsverklaringen kunnen helpen arts en beslissingen in het gezin, maar zelden zijn ze specifiek genoeg om voor alle mogelijke medische omstandigheden die zich kunnen voordoen.