- De cultuur is een geestelijke wereld (culturele elementen hebben wel een materiële vorm, maar enkel omdat zij betekenis hebben behoren ze tot de wereld v/d cultuur)

- De wereld van de cultuur is dus enkel toegankelijk voor de geest

=> de cultuurwetenschapper moet zich oefenen in het verstaan i.p.v. het waarnemen

- Voorgeschiedenis

- hoe geschreven teksten correct interpreteren?  filosofische aangelegenheid

de antieken (filosofisch) -> grammaticale regels, stijl van de auteur,…: betekenis van elementen is afhankelijk van de context

- Schleiermacher: filosofische verheldering moet worden aangevuld met een psychologie  verplaatsen in de geest van de auteur, het werk als het ware opnieuw voortbrengen (lezer en auteur hebben de “algemene menselijke natuur” gemeen)

Wat de geest zelf heeft voortgebracht, kan de geest het best verstaan.

- Deze idee werd overgenomen door Dilthey en uitgebreid

=>ook alle andere culturele scheppingen zijn “duurzaam gefixeerde levensuitingen”

- Een goed begrip is maar mogelijk als de kijker doordringt tot het “innerlijke leven” dat eraan ten grondslag ligt

=> culturele uiting verstaan = in de geest mee opnieuw in het leven roepen

 Voorwaarde voor het verstaan van culturele uitingen = het feit dat auteur en vertolker in dezelfde geestelijke wereld leven, binnen een zelfde betekenishorizon. Verstaan is altijd gebaseerd op mee (be) leven, zich inleven.

We zijn gevoelig voor wat een ander doet; maakt mens tot mens.

Bv. Inleven in een film op verschillende niveaus

- met personage (naïef)

- met regisseur of tekstschrijver

MAAR: Er zijn grenzen aan het (wederzijds) begrip, voor zover men buiten elkaars culturele horizon leeft en we hebben niet de capaciteit om alles nog eens over te doen want we zitten allemaal in een bepaald cultureel kader (Gadamer).

Zijderveld, Sociologie als cultuurwetenschap

Gemeten aan de natuurwetenschappelijke eisen en vereisten blijft de cultuursociologie in dit

opzicht speculatief en wetenschappelijk onbetrouwbaar.

- er is geen afgebakende methode MAAR er is ook geen alternatief

- er is geen exacte methode MAAR er is nood aan een manier om andere culturen te begrijpen

Hij geeft een filosofische rechtvaardiging van het feit dat er niet zoiets bestaat als de

cultuursociologische methode, en ook niet kan bestaan.

-wie cultuur bestudeert, begrijpt niets van het aan de gang zijnde culturele proces als hij niet tracht om dit vormgevingsproces te vatten als een samenhangend, zinvol geheel

-hij spoort de betekenissamenhangen op van de onderzochte culturele elementen (wat men onderzoekt wordt als zinvol gedrag begrepen)

-doel onderzoeker = substantieel, rationeel begrip van onderzochte werkelijkheid (“zin” vatten)