Hoe bericht de Engelse pers over rassenrelaties en wat was het effect daarvan in de beeldvorming over “rassen” bij kinderen?

Kinderen die weinig in contact kwamen met deze groepen, voelden deze groepen aan als een bedreiging. Omdat ze zelf geen ervaringen met hen hadden, waren ze aangewezen op het beeld in de media. Dit beeld bestond voornamelijk uit stereotypen. Dit werkt langs 2 kanten, want dit was immers de enige code die het publiek begreep: nefaste spiraal media-publiek.

Perceptie afhankelijk van - toegang tot andere media

- sociale situatie

- De media functioneren binnen hiërarchisch georganiseerde economische, politieke en culturele verhoudingen, waarbij één dominante klasse overheerst. De media zijn de werktuigen die de dominante cultuur uitdragen. Macht is geen secundair kenmerk van communicatie.

- Het publiek is een heterogeen geheel van etnische subculturen waarbinnen eigen codes en conventies worden gehanteerd. Een zelfde boodschap kan dus verschillende resultaten opleveren. Er is dus geen totale manipulatie van het publiek zoals Marx beweerde. De boodschap wordt verschillend geïnterpreteerd; dit ligt niet aan de boodschap maar aan het publiek dat de boodschap opvangt. Er is dus geen mechanische overdracht van tekens.

- Communicatie = sociale praktijk, wat doen actoren met de media?