Verkoop is consensueel, dit wil zeggen dat de eigendomsoverdracht gebeurt op het moment van het contract.

Voor tegenwerpelijkheid aan derden is bij onroerende goederen wél publiciteit vereist. Wie eerst voor publiciteit zorgt is eigenaar (behoudens kwade trouw). De andere kan wel een claim indienen tegen degene die zijn onroerend goed twee maal verkocht heeft. Het gaat in dit soort gevallen echter vaak om zwart geld, dat ben je sowieso kwijt.

Erfpacht is een tijdelijk zakelijk recht. Alleen de eigenaar kan dergelijk recht tot stand brengen. Als erfpacht door een niet-eigenaar tot stand gebracht wordt, kan de bezitter het recht verwerven door verjaring. Het gaat hier over onroerend goed, naargelang het geval zijn termijnen van 10, 20 of 30 jaar van toepassing.

Dit is een toepassing van de regels inzake bezit van roerende goederen. Bezit geldt als titel en moet deugdelijk zijn.

A = ware eigenaar, kan gedurende drie jaar zijn bezit terugvorderen.

B = kan zich nooit beroepen op art. 2279 (bezitter wordt als eigenaar beschouwd) hij is namelijk bezitter te kwader trouw.

C, D en E = kunnen zich op hun bezit beroepen maar A kan terugvorderen (hoeft prijs niet terug te betalen). Zij zijn namelijk bezitters te goeder trouw.

Dit is een toepassing van de leer van de burenhinder. De vraag moet gesteld worden of de werken abnormale hinder berokkenen. Als dit zo is, is schadevergoeding mogelijk. Maar:

• Eiser moet bewijzen
• Meerwaarde ten gevolge van de werken wordt in aanmerking genomen.

Voor normale onderhoudswerken kan geen schadevergoeding verkregen worden, voor zwarte winsten natuurlijk ook niet.