Pragmatisch gezien kan men de drugs best betalen. Drugshandelaar zijn namelijk geen lieverdjes.

Juridisch gezien is de overeenkomst strijdig met de openbare orde en is het contract dus absoluut nietig. Juridisch gezien moet je dus niet betalen.

Uitzondering op accusatoir karakter procedure.

Precontractuele aansprakelijkheid: de studenten hebben vertrouwen gecreëerd en dit misbruikt. Het reisbureau kan dan ook schadevergoeding eisen.

Bedrog is een kunstgreep. Er is een belangrijk onderscheid tussen:

• Hoofdbedrog: enkel deze vorm van bedrog leidt tot nietigverklaring
• Bijkomend bedrog: in dit geval kan men enkel een schadevergoeding eisen.

Incidentele dwaling: het gaat hier om een verkeerde voorstelling van zaken of vergissing van de koper. Omdat het hier niet gaat over dwaling omtrent de zelfstandigheid van de zaak, leidt de dwaling niet tot nietigheid van de overeenkomst. Ook is er verschoonbaarheid vereist. Dit wil zeggen dat elk redelijk mens deze vergissing zou hebben kunnen maken, en dus aan een erg lage prijs nog zou denken dat er niks mis is met de auto. In dit geval is het dus twijfelachtig dat de verschoonbare dwaling kan ingeroepen worden.

Er geldt een bijzonder voorrecht voor kosten gemaakt tot het behoud van de zaak. Deze kosten hebben in geval van faillissement steeds voorrang op algemene voorrechten. De verkoopopbrengst van de auto kan gebruikt worden om de factuur te betalen. (zie ook: rangregeling van de rechten)