Bij beschadiging van de auto is er sprake van een onrechtmatige daad. Omdat het hier gaan over minderjarigen, zal er moeten geoordeeld worden of de ouders aansprakelijk worden gesteld, of dat de aansprakelijkheid weldegelijk bij de minderjarigen gelegd wordt. Dit is zo als de rechter oordeelt dat ze al tot hun “jaren des onderscheids” zijn gekomen. Mededaders worden “in solidum” gehouden, dit wil zeggen dat alle mededaders aansprakelijk zijn voor de gehele schade.

Lastgeving is verreist, zoniet is er sprake van een schijnmandaat. In dit geval is de schijnlastgever gebonden aan de handelingen die de schijnlasthebber heeft gesteld.

Er is een gedeeltelijke betaling geweest, dit wordt beschouwd als schuldbekentenis. In dat geval is er sprake van een stuitingsdaad. Daarom komt er een volledig nieuwe verjaringstermijn. (Dit is dus niet hetzelfde als schorsing. In dat geval loopt de begonnen verjaringstermijn nadien gewoon verder.)

Je kan het schadebeding eventueel als overdreven beschouwen. De meeste rechtbanken hanteren vaste normen voor schadevergoedingen, deze liggen om en bij de 10%. Als het schadebeding effectief als overdreven beschouwd wordt, kan je matigingsrecht eisen voor de rechter.