Sociale relaties vormen de structurering van interacties. Om deze wederzijdse beïnvloeding te realiseren is de overdracht van boodschappen nodig, wat gebeurt aan de hand van communicatie.

Onderlingen verhoudinge geven een bepaalde zin aan de sociale interactie want in of doorheen de sociale interactie worden gevoelens, ideeën en strevingen uitgedrukt.

Mensen beleven een bepaalde groep op een bepaalde manier, interpreteren bepaalde interacties in de groep op een subjectieve manier.

Onderscheid bij de sociale verhoudingen:
1. Het denken
(1) In een interctieprocees speelt de perceptie an de ander een rol van betekenis. In het communicatieproces met de ander speelt de waarnmeing en de kennis van de ander een belangrijke rol.
(2) In menselijke interactie kunnen we aan kennisoverdracht doen. Kennis wordt overgedragen van mens tot mens of van groep tot groep. Kennis leidt tot intelligente sociale interactie.
Roozbeh Ahmadi Zadeh Yekta Samenvatting sociologie
2. Het voelen Emotionele processen spelen een rol in de sociale verhoudingen tussen mensen. De andere kan positieve of negatieve gevoelens bij iemand opwekken.
3. Het streven
Als individu streven we altijd bepaalde doelen na. Door middel van sociale interactie met de anderen proberen we bepalde doelen te verwezenlijken, of bepaalde behoeften te bevredigen.
Deze 3 elementen geven inhoud aan de sociale interactie, zeggen ons meer dan een loutere objectieve waarneming ons zou kunnen vertellen.

Als we naar de sociale interactie tussen twee of meer personen kijken, kunnen we vaststellen wat de aard van die interactie bepaalt aan de hand van frequentie.

We zouden als het ware de sterkte van de sociale relatie kunnen nagaan op basis van een objectieve observatie van de sociale interactie, zonder daarom enige kennis te hebben over de inhoud en/of de betekenisgeving van hun contacten.
Roozbeh Ahmadi Zadeh Yekta Samenvatting sociologie

Bales doet onderzoek naar kleine groepen, waarbij zijn aandacht uitsluitend gaat naar het aspect van de sociale betrekkingen. Via observatie krijgt Bales inzicht in de aard en de structuur van interactiepatronen bij kleine groepen.
Op basis van zo’n analyse kan een interactiogram worden opgesteld, waarmee de sociale betrekkingen in kaart worden gebracht.

Analyse van sociale interactie:
1. De frequentie van een relatie slaat op het aantal contacten tussen verschillende personen per tijdseenheid.
Een frequente realtie tussen bepaalde personen wijst op een zekere intensiteit van de relatie. Hoe frequenter de relatie , hoe intenser de relatie.
2. De regelmaat van de relatie heeft te maken met de voorspelbaarheid van de realtie in de tijd, namelijk of een relatie tussen bepaalde personen op een zeker tijdstip plaatsvindt.
3. De uitgebreidheid slaat op de hoeveelheid van de soorten situaties waarop de relatie betrekking heeft. Naarmate actoren meer interactie hebben met elkaar op basis van verschillende sociale situaties, kunnn we hun sociale interactie uitgebreid noemen.
4. De coördinatie van de sociale relatie is de mate waarin activiteiten van verschillende actoren, die met elkaar interageren, op elkaar zijn afgestemd. De mate vcan coördinatie kan wijzen op de mate van samenhang en de effciëntie binnen een organisatie om het doel te bereiken.
5. De richting van de interactie is de manier waarop de interactie plaatsvindt, en meer bepaald war het initiatief voor de interactie vandaan komt.
6. De directheid geeft zicht op de manier waarop de communicatie tot stand komt. Directe sociale betrekkingen steunen op directe fysieke contacten zoals praten, gebaren of andere vormen vand irecte persoonlijke aanwezigheid in de interactie.

Een sociale interactie is een concretisering van een sociale relatie tussen sociale actoren.
Niet elke interactie is voor sociologische interpretatie vatbaar, maar alleen die sociale interacties die een zekere duurzaamheid vertonen en betekenisvol zijn voor de sociale actoren.

In de sociale interactie zijn 2 aspecten te onderscheiden, namelijk de
1. feitelijke, zichtbare, fysieke, objectieve interacties die we sociale betrekkingen
2. de wederzijdse verhoudingen, gevoelens, interpretaties, strevingen, ideeën van de individuen die we de sociale verhouding noemen en waarbinnen de sociale betekenisgeving plaatsvindt.