Sommige factoren merken we op, anderen niet. We zien dus maar een ‘deeltje’ van de wereld!

H Intense stimuli trekken onze aandacht. Iets dat luider, groter, lichter,... is valt meer op. We zien dus maar een deel van de wereld.

Bv. Iemand heel klein of super groot blijft meer in ons geheugen hangen

H Herhalende stimuli trekt ook onze aandacht; herhaling kan een dominerend effect hebben op onze bewustwording

H Aandacht is ook gelinkt met het contrasteren of veranderen in de stimulatie
Onveranderde mensen of dingen zijn minder opmerkbaar.

H Motieven (psychologisch) bepalen welke informatie wij selecteren in onze omgeving
Als je onderweg bent op een afspraak en je bent al laat ga je onderweg alleen maar oog hebben voor uurwerken en klokken in de buurt. Als je honger hebt ga je alleen maar alle restaurantjes en winkels bespotten, ...

Perceptie verloopt in 4 stappen:

Ze onderzocht de samenhang tussen eten en feestelijkheden:

_ Eten (en dus gebruiken ) = er is een link met identiteit, role of the ‘other’

_ Feestelijkheden = worden soms gebruikt om gevoelens van nationalisme en saamhorigheid te creëren.

De wereld lijkt anders voor ieder van ons --> Hoe we de wereld percipieren, wordt gevormd door onze persoonlijke behoeften, psychologie, verlangens, belangen, vooroordelen,...

Hoe kan men een eenheids-identiteit/gevoel creëren ?

• Culturele elementen (bv. schilderijen, literatuur,…)
• De rol van ‘anderen’ = het onderscheiden van je zelf tov andere groepen
  • Voeding kan hier een rol spelen!
  • Bv. zie hongaarse goulash  de elite heeft dit gerecht ‘uitgevonnden om de nationalistische gevoelens van hun land (tov oostenrijk) te vergroten!

 Kan dit ook het geval zijn in België ? Men heeft hier kookboeken, magazines, etc. bestudeerd + heeft enquête gedaan naar hoe andere nationaliteiten naar de ‘Belgische keuken’ kijken.

Het onderzoek wees aan dater 2 fasen in de geschiedenis waren:

j Voor 1900

_ De cuisine werd hard beïnvloed door de franse cuisine

_ Er waren geen ‘lokale’ gerechten

_ Op de wereldtentoonstelling van 1880 werd er geen ‘nationaal gerecht’ voorgesteld.

j Na 1900

_ Opens opkomst van ‘regional dishes’ in restaurants

_ Brasserieën begonnen met het serveren van ‘lokale gerechten’

_ Vanaf 1918 wordt er wel gesproken over een ‘Belgisch’ gerecht in kookboeken en op menukaarten.

+ We vinden het blijkbaar belangrijk om streek gerechten te hebben! Bv. zie het Franse AoC label dat er op wijst dat het product in Frankrijk werd geproduceer

Voorbeeld  wijn wordt gezien als een belangrijk deel uit de Franse Cultuur! Maar dit is niet toevallig. Vanaf 1900 werd er geprobeerd om de wijnregio’s mee in Frankrijk te integreren, er was een stress naar een eenheidscultuur.

+ Het conflict over de beschermende wet van de origine-benaming voor Franse wijn was niet gebaseerd op economische logica MAAR op claims voor authenticiteit, geschiedenis en erfgoed!

 Wijn werd een groot deel van de ‘unieke franse cultuur’ en werd zo gepromoot! De regionale producenten hielpen zo bij de tot stand koming van een ‘Frans’ collectief geheugen.