Item gefilterd op datum: december 2012

 Perceptie is een sociaal process! Selectie, organisatie en interpretatie gebeurt in ieders’ hoofd.

+ Het komen tot een gedeeld perspectief wordt bereikt via onderhandelende interactie!

+ interpersoonlijke communicatie zien als een uitwisseling van verhalen; dit zijn 'narratives' (verhalen die we in onze sociale wereld gebruiken, wat we observeren)

Elke interpersoonlijke situatie kan beschreven worden door meer dan 1 narrative. Deze narratives zijn meestal verschillend. Bv. vraag twee kinderen waarom ze vechten en elk van hen zal beschrijven hoe te ander verantwoordelijk is voor het conflict.

Wanneer onze narratives verschillend zijn met die van anderen, kunnen we ons blijven vasthouden aan ons standpunt en de ander zijn punt weigeren of we kunnen proberen over een ander zijn visie te onderhandelen. Gedeelde narratives zorgt voor de grootste kan svoor een soepele communicatie!

 Hoe meer je narratives met elkaar overeenstemmen, hoe beter je relatie!

DUS

• Zoek mensen met de zelfde narratives
• Of verander je perceptie om te komen tot dezelfde narratives!

Nadat we percepties hebben georganiseerd en geselecteerd, interpreteren we ze op een manier dat de percepties zin geeft. Interpretatie speelt een rol in elke interpersoonlijke handeling.

 We zien dingen niet zoals ze zijn, maar we zien ze zoals wij ZELF zijn.

Verschillende factoren zorgt ervoor dat we een gebeurtenis op een bepaalde manier interpreteren:

¤ Graad van betrekking met de andere persoon Bv. we zien potentiele partners meer positief dan realistisch. --> studie: een groep mannelijke subjecten waren gevraagd om presentaties van vrouwen die een restaurant bezitten te bekritiseren. De helft van de presentaties waren ontworpen om competent te zijn, de andere helft incompetent. De mannen waaraan verteld werd dat ze op een soort date konden gaan met de vrouwen, beoordeelden de presentaties van de vrouwen hoger, ten opzichte van de mannen die geen enkele verwachting met de vrouwen hadden.

¤ Persoonlijke ervaring Bv. slechte ervaringen met leerkrachten maken je meer sceptisch bij nieuwe leerkrachten.

¤ Veronderstellingen over menselijk gedrag Bv. “mensen zijn lui” --> overtuigingen als deze vormen de manier waarop wij acties van anderen interpreteren.

¤ Attitudes Bv. homofobische uitspraak vs geen probleem zien bij homo's. De attitudes die we hebben vormt de manier waarop we zin geven aan anderen hun gedrag. Een man zegt 'i love you' tegen een andere man. De mensen die niet homofobisch ingesteld zijn zien eerder gewoon een uitspraak dat niet persé met een romantische affaire te maken heeft.

¤ Verwachtigen Zie: Pygmalation in class.

¤ Kennis: Als je weet dat een vriendin van je net is gedumpt door haar vriend of net ontslagen is ga je hun gedrag anders interpreteren dan wanneer je niets zou weten van de situatie.

¤ Zelfconcept: Wanneer je je onzeker voelt is de wereld in je ogen heel anders dan wanneer je je zeker voelt. Hoe we ons voelen over onszelf heeft een sterke invloed op hoe we andere hun gedrag interpreteren.

¤ Relationele tevredenheid: Bv. gelukkige koppels zien hun acties en gedragingen anders dan ongelukkige koppels. Ongelukkige koppels gaan elkaar negatief beoordelen en negatieve interpretaties ontwikkelen terwijl gelukkige koppels meer relativeren.

Perceptuele schema's

Voorbeeld: figuur waar je zowel een vaas als twee gezichten in ziet. Afhankelijk van hoe je je focust op het licht of het donker organiseer je een beeld.

Ieder van ons kan impressies van andere communicatoren organiseren = perceptuele schema's.

H Soms classificeren wij mensen op basis van hun uiterlijk: man of vrouw, mooi of lelijk, dik of dun, oud of jong,...

H Andere keren classificeren wij mensen op basis van hun sociale rollen: student, gehuwd, politie,...

H Nog een manier is om mensen te classificeren is op basis van hun interactiestijl: vriendelijk, hulpvol, sarcastisch, afzijdig,...

H In andere gevallen rangschikken we ze op bass van hun psychologische eigenschappen: nieuwsgrierig, nerveus, onzeker,...

H Ten slotte kunnen we anderen hun lidmaatschap gebruiken om hen te ordenen tot de groep waar zij toe behoren: democraat, immigrant, christelijk,...

Het is dus duidelijk dat wij het gewoon zijn om mensen in soort van hokjes te steken.

Onze perceptuele schema's hebben ook een invloed op hoe we communiceren met bepaalde mensen. Bv. Een prof als vriendelijk bestempelen zorgt ervoor dat je je gedraagt op basis van hoe je deze persoon ziet.

2. Stereotypering

= een vast, algemeen idee of beeld van een persoon of groep op basis van een oververeenvoudiging van een aantal waargenomen en ingebeelde kenmerken van gedrag en uiterlijk (kan positief als negatief zijn)

Nadat we een perceptueel schema hebben georganiseerd om mensen te classificeren gebruiken we dat schema om generalisaties en verwachtingen van leden van groepen te maken.

Bv. Als je je baseert op gender, zie je verschillen tussen mannen en vrouwen hoe zij zich gedragen. Als je je baseert op religie, denk je over mensen die hetzelfde geloof delen anders dan over mensen die tot een ander geloof behoren. Er is niets mis met het maken van generalisaties zolang ze maar juit zijn

3. Punctuation

=> Beschrijven van de bepaling van oorzaken en effecten in interactie! (oorzaak en gevolg)

We kunnen ook onze interacties organiseren met anderen in verschillende manieren, en deze verschillende organisatieschema's kunnen een machtig effect hebben op onze relaties met anderen. De term 'punctuatie' wordt gebruikt om de ontwikkeling van oorzaken en effecten in verschillende interacties te beschrijven. Bv. Een ruzie inbeelden tussen man en vrouw. De man beschuldigt de vrouw omdat ze te kritisch is en de vrouw geeft de schuld op haar man omdat hij niets doet. Zo zegt de man: 'ik doe niets omdat jij toch altijd kritiek hebt' en de vrouw zegt: 'ik heb kritiek omdat je net niets doet!'

Hier zijn er dus twee verschillen punctuaties

Punctuatie 1: kritiek geven --> niets doen ---> kritiek geven --> niets doen

Punctuatie 2: niets doen --> kritiek geven --> niets doen --> kritiek geven

Sommige factoren merken we op, anderen niet. We zien dus maar een ‘deeltje’ van de wereld!

H Intense stimuli trekken onze aandacht. Iets dat luider, groter, lichter,... is valt meer op. We zien dus maar een deel van de wereld.

Bv. Iemand heel klein of super groot blijft meer in ons geheugen hangen

H Herhalende stimuli trekt ook onze aandacht; herhaling kan een dominerend effect hebben op onze bewustwording

H Aandacht is ook gelinkt met het contrasteren of veranderen in de stimulatie
Onveranderde mensen of dingen zijn minder opmerkbaar.

H Motieven (psychologisch) bepalen welke informatie wij selecteren in onze omgeving
Als je onderweg bent op een afspraak en je bent al laat ga je onderweg alleen maar oog hebben voor uurwerken en klokken in de buurt. Als je honger hebt ga je alleen maar alle restaurantjes en winkels bespotten, ...

Perceptie verloopt in 4 stappen:

Ze onderzocht de samenhang tussen eten en feestelijkheden:

_ Eten (en dus gebruiken ) = er is een link met identiteit, role of the ‘other’

_ Feestelijkheden = worden soms gebruikt om gevoelens van nationalisme en saamhorigheid te creëren.

De wereld lijkt anders voor ieder van ons --> Hoe we de wereld percipieren, wordt gevormd door onze persoonlijke behoeften, psychologie, verlangens, belangen, vooroordelen,...

Hoe kan men een eenheids-identiteit/gevoel creëren ?

• Culturele elementen (bv. schilderijen, literatuur,…)
• De rol van ‘anderen’ = het onderscheiden van je zelf tov andere groepen
  • Voeding kan hier een rol spelen!
  • Bv. zie hongaarse goulash  de elite heeft dit gerecht ‘uitgevonnden om de nationalistische gevoelens van hun land (tov oostenrijk) te vergroten!

 Kan dit ook het geval zijn in België ? Men heeft hier kookboeken, magazines, etc. bestudeerd + heeft enquête gedaan naar hoe andere nationaliteiten naar de ‘Belgische keuken’ kijken.

Het onderzoek wees aan dater 2 fasen in de geschiedenis waren:

j Voor 1900

_ De cuisine werd hard beïnvloed door de franse cuisine

_ Er waren geen ‘lokale’ gerechten

_ Op de wereldtentoonstelling van 1880 werd er geen ‘nationaal gerecht’ voorgesteld.

j Na 1900

_ Opens opkomst van ‘regional dishes’ in restaurants

_ Brasserieën begonnen met het serveren van ‘lokale gerechten’

_ Vanaf 1918 wordt er wel gesproken over een ‘Belgisch’ gerecht in kookboeken en op menukaarten.

+ We vinden het blijkbaar belangrijk om streek gerechten te hebben! Bv. zie het Franse AoC label dat er op wijst dat het product in Frankrijk werd geproduceer

Voorbeeld  wijn wordt gezien als een belangrijk deel uit de Franse Cultuur! Maar dit is niet toevallig. Vanaf 1900 werd er geprobeerd om de wijnregio’s mee in Frankrijk te integreren, er was een stress naar een eenheidscultuur.

+ Het conflict over de beschermende wet van de origine-benaming voor Franse wijn was niet gebaseerd op economische logica MAAR op claims voor authenticiteit, geschiedenis en erfgoed!

 Wijn werd een groot deel van de ‘unieke franse cultuur’ en werd zo gepromoot! De regionale producenten hielpen zo bij de tot stand koming van een ‘Frans’ collectief geheugen.

Via voeding worden regio’s, geloofsovertuigingen en politieke culturen gedefinieerd!

 Je levensstijl resulteert uit politieke identiteit, religieuze identiteit, regionale identiteit, associatie met vrienden, status,… Het definieert individuen en hun manier van eten.

+ Er is wel kritiek op de link tussen voeding en identiteit! Men vraagt zich af of het functioneel aspect van voeding het enige belangrijke aspect is? + Kan een onbewust proces (het eten dat je kiest) wel echt een invloed op je identiteit hebben ?

1. Omnivore’s paradox

De omnivoor betekent autonomie en vrijheid! Maar hij is ook afhankelijk van anderen en heeft een behoefte aan variatie.  De gevolgen van deze paradox zijn:

• De mens heeft behoefte aan variatie = noodzakelijk belang!
• Maar we moeten ook voorzichtig zijn  er is een spanning tussen neophillia (nieuwe dingen graag willen, graag iets nieuws proberen) en neophobia (angst voor vernieuwing, vermijden van nieuwe dingen).
• + onderzoek wees uit dat aversie voor bepaald voedsel kan worden aangeleerd (‘geprogrammeerd’)!

GEVOLG: “A humans group’s cuisine can as we shall see, be understood as a body of practices, representations, rules and norms based on classifications, one of whose essential functions is precisely to resolve (oplossen) the omnivore’s paradox”

2. The principle of ‘incorporation’

 Incorporatie (opname in groter geheel) is de basis van menselijke pogingen voor het controlere van het lichaam en de geest (en dus identiteit).

+ Voedsel brengt je in een soort van culinair systeem = een groep die het zelfde systeem gebruikt! We eten wat er in onze cultuur aanvaard wordt, en deze cultuur ordent de wereld van deze persoon in zijn eigen specifieke manier.

3. Culinary order

We denken over eten voor dat we het effectief opeten. Het culinaire systeem zorgt voor een mentale werking. + Onze cultuur bepaald wat eetbaar is en wat niet. Wanneer het wel eetbaar is, maar wanneer het ‘not to be eaten’ is rust er een taboe op dit voedsel.

+ ‘Cuisine’:

• Een reeks van classificaties
• Uitgevoerd door een bepaalde cultuur en de regels die met hen worden geassocieerd!
  • Zowel degene die de combinatie van elementen definieerd als
  • Degenen die de de volledige set van gebruiken en voorstellingen, gecombineert met de verzameling, productie, klaarmaking, attribution en consumptive controleert.

+ Cuisine zorgt er voor dat we de ‘omnivore’s paradox’ kunnen overkomen! Het reguleert de angst van ‘incorporating’ : worden opgenomen in een geheel.

- Cuisine is de fundamentele indentificerende waarde van voedsel! Want wanneer we eten koken, onderwerpen we het aan regels en neutraliseren we het zo!

- Koken geeft een mening en een plaats in de wereld aan voedsel, en de consumenten er van.

Centrale These  Voeding is centraal in de betekenis van identiteit!

• De manier waarop een groep eet  benadrukt diversiteit, hierachie en organisatie! Maar tergelijke tijd benadrukt het ook individualisme! (je voelt je anders tov iemand die iets anders eet).
• Individuele identiteit  wat de mens overneemt! (op biologisch, sociologisch en psychologisch level)

+ Hij onderzoekt da manier waarop voeding samenhangt met identiteitsformatie.

De mens heeft een complexe relatie met voeding!

• Biologisch  er is een culturele dimensie, namelijk de nutritionele en symbolische functie
• Individueel  er is een collectieve dimensie, namelijk de psychologische en sociale functie.

+ Dit werd bestudeert in verschillende disciplines zoals biologie, antropologie, sociologie,....

MAAR

• Is er wel echt een link tussen de biologische functie van voeding en cultuur ?
• Is er een link met de sociale ( en dus geconstructeerde) normen en smaak ?
• Hebben deze normen een biologische achtergrond ?
• Hoe wordt smaak geconstrueerd ?