Werd in 1634 gesticht en was een eigenaarkolonie, ze werd door de Engelse koning aan Lord Baltimore geschonken. Lord Baltimore wou er een katholieke kolonie van maken. Toch kwamen er veel protestanten en andere religies.
Hierdoor kwam er een verdraagzaamheidwet in 1643: het Verdrag ter Bescherming van de Christenen.
Maryland had een plantage-economie die ook toegespitst was op de tabaksteelt.
Was de allereerste kolonie van Engeland in Amerika. Ze was op winstbejag, rijkdom en avontuur gericht en niet op religieuze motieven.
De eerste stad is Jamestown (1607). Aanvankelijk was er grote ellende met veel ziektes door het moerasklimaat waardoor veel mensen stierven. Vaak waren de kolonisten geen landbouwers van afkomst en het was dus moeilijk om aan voedsel te geraken. Enkel door sterke discipline, ingevoerd door John Smith (“You have to work or die”), konden enkelen het overleven. De naburige indianen hielpen met maïs te verbouwen. Na 9 maanden waren er nog 34 van de 104 kolonisten in leven.
Er is een verbetering na ± 10 jaar door de overschakeling naar tabak. Dit zal de basis leggen voor de economie van deze staat. Tabak werd imméns populair in Engeland en de productie ervan moest worden verhoogd. Men had nood aan werkkrachten. De Engelsen lieten ter dood veroordeelden, gevangenen, oproerkrakers,… kiezen tussen de strop of Virginia. Men ondertekende met hen een contract als Indentured Servants. Na 4 à 7 jaar gewerkt te hebben kregen ze een stuk grond, werktuigen en kleding. Dit systeem slaagde niet omdat maar liefst 40% van de Indentured Servants stierf voor de afloop van het contract .
Men had dus andere en nieuwe werkkrachten nodig. Zo komt in1619 het eerste slavenschip aan.
In de 17e Eeuw zijn ongeveer 1,7 miljoen slaven aangevoerd, gedurende de 18e Eeuw ongeveer 7 miljoen. De meerderheid van de slaven gingen echter naar Brazilië en de Caraïbische eilanden op de suikerplantages werken. Tussen 1670- 1770 gingen er ongeveer 260.000 slaven naar de huidige V.S.
Virginia was een op slavernij gerichte plantage-economie, voor de rest waren er weinig steden en was het erg agrarisch, het had veel bevaarbare rivieren die de plantages verbonden met de kust, waarna een directe verbinding met Londen wachtte.
Immigratie werd aangemoedigd met vooruitzicht op democratisch bestuur. In 1619 werd het House of Burgesses in Jamestown opgericht, maar het evolueerde al snel naar een plaats waar vooral de grote plantage-eigenaars het voor het zeggen hadden i.p.v de man op de straat.
De 15de en 16de eeuw is de periode van de grote ontdekkingsreizen, deze worden mogelijk gemaakt door allerlei nieuwe technologische ontwikkelingen in Europa, bv. de kompasnaald, nieuwe scheepsbouw- en vaartechnieken, ontwikkeling van de musket.
Verder wakkerde de boekdrukkunst de interesse aan voor andere wereldstreken
Bij kolonisering ,in het algemeen, speelt er altijd een politiek en economisch motief, dit was deze keer zeker niet anders…
Om de machtspositie in Europa te verzekeren hadden de Europese vorsten nood aan geld om hun macht te behouden en/of te vergroten…
Aangezien het Europese vasteland al grotendeels verdeeld was moest men ‘nieuwe’ gebieden veroveren… Eerst hield men zich bezig met Afrika, dan Azië en dan pas Amerika.
Men was vooral op zoek naar goud, zilver, specerijen, zijden,…
Zo ontdekt Columbus, in dienst van Isabella en Ferdinand van Spanje, in 1492 Amerika.
Hij was in westelijke richting op zoek naar een kortere weg om naar Azië te gaan in plaats van rond Afrika te varen.
In 1492 ontdekte Columbus als eerste San Salvador, later ook Cuba.
In totaal is Columbus 3 keer naar Amerika gegaan. Columbus bleef tot zijn dood in 1506 geloven dat hij Azië had bereikt.
Amerigo Vespucci is de eerste die ontdekt dat het om een nieuw gebied ging en zijn naam wordt dan gebruikt om het nieuwe continent aan te duiden…
Verschillende Europese Machten hadden bezittingen in Amerika:
Spanje had Mexico (+ Golf van Mexico), Californië en Florida
Frankrijk had in Canada Quebec en Montreal, en in de VS had het verschillende posten i/h Mississipi-gebied (New-Orleans, Louissana)
Emigratie naar deze gebieden werd door Frankrijk verwaarloosd. In 1758 waren er ± 80.000 Franse inwoners, Engeland had er ca. 1 miljoen. Frankrijk vond de politiek in Europa interessanter.
Nederland werd gestimuleerd door de Verenigde Oost-Indische Compagnie. Hudson bevaarde de (uiteindelijke) Hudson-rivier en stichtte in 1614 Ford Oranje (het later Albany).
New Amsterdam het latere New-York werd in 1624 gesticht. Deze stad had veel te weinig kolonisten (± 5000 inwoners) waardoor het in 1664 door de Engelsen overgenomen werd. Dit gebied noemt men New-Netherland, het was verspreid over 4 staten.
Engeland zat ingebed tussen de Atlantische Oceaan en de Appalachian Mountains.
De Fransen, Nederlanders en Spanjaarden wilden zich er kort vestigen om snel rijk te worden en dan terug te keren. De Engelsen wilden er zich permanent vestigen, vooral in New-England (= Massachusetts, New-Hampshire, Connecticut en Rhode Island )
De monarchen streefden economisch en politiek gewin na, maar voor de particulieren was er de hoop om een nieuw en beter leven uit te bouwen…zo kon men vluchten uit de slecht economische toestand in Engeland, en van de Anglicaanse Kerk
Hoe nationalisme zich ontwikkelt is sterk afhankelijk van de nationale en internationale condities. Er is een verschil tussen gematigd en extreem nationalisme met een scheidingslijn door de rivier de Elbe. Beide vormen van nationalisme kwam voor, maar in het Westen bleef het gematigd nationalisme dominant en in het Midden en Oosten voornamelijk het extreem nationalisme.
Deze verschillen bestaan dankzij structurele verschillen in economische ontwikkeling en sociale gelaagdheid, staatsvorming en culturele ontwikkeling.
In het Westen ontstond staatsvorming onder de vorm van een natie, de vraag naar nationaliteit was grotendeels opgelost, nationalisme ging samen met liberalisme en ontplooide zich zo verder tot op het einde van de 19de eeuw en 20ste eeuw.
In het Oosten en Midden was nationaliteit eerder problematisch, maar aanvankelijk de zaak van intellectuelen. Ze is gericht op collectieve nationale identiteit en de bepaling en afgrenzing ervan. Vaak wordt dit gesteld in termen van etnie en soms verbonden met religie. Hierdoor is er een sterker karakter van het nationalisme en dit bleef werken gedurende de 20ste eeuw vanwege zwakkere democratieën en vormen van autoritair bewind.
In de 18de eeuw was nationalisme oppositioneel, radicaal en modern maar met twee visies (civiel en etnisch). Ze was gericht tegen de heerschappij van de dynastieke vorst wiens macht getransponeerd diende te worden naar de natie.
In de 19de eeuw was er een liberale en democratische inslag gericht op politieke en culturele emancipatie van de burgerij. In de late 19de eeuw ontstonden twee vormen. De een verbonden aan imperialisme en conservatisme en de ander aan volk en populisme. Dit werd stilaan rechts revolutionair.
In het interbellum ontstonden vormen van extreem nationalisme met strekkingen als het fascisme en het nazisme. Na 1945 onder invloed van de bevrijding en dekolonisatie ontstond bevrijdingsnationalisme.
Vanaf de jaren 70 ontstaan langzaamaan terug extremere vormen van nationalisme.
Er is een verband tussen etniciteit en nationalisme. Etnie is een groep van mensen die een gemeenschap vormen in het bewustzijn van hun historisch gegroeide culturele eigenheid gekenmerkt door bepaalde karakteristieken. De natie ontstaat als een etnie zich politiek gaat organiseren of zijn etnische culturele eigenheid met politieke middelen wenst te affirmeren. Het nationalisme heeft dus een civiele en etnische component.
De civiele component verwijst naar het institutionele niveau van een op volkssoevereiniteit gebaseerde moderne staat, bevat een notie van het staatsburgerschap, is individualistisch liberaal democratisch en heeft een open en inclusief karakter.
De etnische component verwijst naar een volk met een eigen bestaan, oorsprong en verleden, is emotioneel beladen, organicistisch, anti-individualistisch anti-liberaal en anti-democratisch en heeft een exclusief karakter wat kan leiden tot onverdraagzaamheid.
Nationalisme als ideologie of beweging die van een bepaalde natie die streeft naar de realisatie van een eigen staat (= politiek aspect) en/of het behoud van een eigen culturele entiteit (= culturele aspect). In praktijk is een nationale staat uitzonderlijk, bestaat een sterk emotionele lading en is er primordialisme versus contextualisme.
We vinden de wortels terug in de romantiek en de oorlogen van de Franse revolutie als aspect van liberale en conservatieve ideologieën en als product van een zeker moderniseringsproces. Er ontstond een massabeweging vanaf de tweede helft van de 19de eeuw. Oude dynastieke vorstendommen werden weggevaagd en nieuwe staten ontstonden op basis van het nationale principe (theoretisch).
Het is geen gelijklopende beweging aangezien het verschilt van land tot land, zich verbindt met ideologieën en diverse historische gedaanteverwisselingen ondergaat (= contextualisme).
De sociale verhoudingen veranderde,. Er ontstond commercialisering van de landbouw versterkt door de enclosure beweging die de productiviteit bevorderde en het ontstaan van de markt voor industriële producten op het platteland. In de steden ontstond een sterke commercialisering dankzij de ontwikkeling van de wolhandel en de welstellende klasse van handelaren kregen veel aandacht voor infrastructuur. Er ontstonden betrekkelijk open relaties tussen de stedelijke elite en de commercieel ingestelde adel.
Er ontstond een overgang van persoonlijk bewind naar parlementaire, constitutionele monarchie tijdens de 17de eeuw. Dit dankzij grote interne spanningen en het dwarsbomen van het vorstelijk absolutisme door het parlementair stelsel dankzij financiële afhankelijkheid van vorst en een bloedige burgeroorlog.
De machtsverhoudingen werden vastgelegd op het einde van de 17de eeuw met de Habeas Corpus Act (1679) dat de persoonlijke vrijheid vrijstelde en gericht was tegen onrechtvaardige jurisdictie en de Bill of Rights. Deze laatste legde de basis van de parlementaire democratie, het ontstaan van een pluralistische samenleving en van een unitaire staat geregeerd door de vorst maar bestuurd door oligarchie vertegenwoordigd in de nationale vergadering en vormde een voorbeeldfunctie voor heel Europa.
De Bill of rights (1689) stipuleerde geen wetgevende macht door de koning, enkel belastingheffing van toestemming van het parlement, geen bestendig leger tijdens vredestijd, elke onderdaan mag petities tekenen, ieder parlementslid is vrij om te spreken en debatteren en het parlement moet geregeld samenkomen.
We zien op het platteland weinig commerciële activiteiten met voornamelijk kleine boeren benadeeld door heffingen van de landeigenaren en koning. Er zijn veel boerenopstanden. De adel haalt zijn inkomsten uit pachtopbrengsten en semi-feodale heffingen. In de steden is er minder handel en industrie dan in Engeland, maar een sterke greep van de vorst op de handel door mercantilistische politiek. Er is geen open relatie tussen adel en burgerij, maar eerder een afkeer.
De koning regeert hier als absolute vorst aangezien de macht van de adel daalde sinds de 16de eeuw door het ontnemen van hun functies in bestuur, rechtspraak, belastingheffing en militair en de centraliserende en absolutistische tendensen van Richelieu onder Lodewijk XIII. De Fronde opstand (1648-1653) was het laatste verzet van de adel tegen de vorst. We zien een uitbreiding van de hofadel, een versterking van de macht en het prestige van de vorst en een uitbreiding van koninklijke bureaucratie met een maatschappelijke carrière via ambtenarij en het ontstaan van la noblesse de robe.
Dankzij deze ontwikkelingen was de politieke structuur relatief stabiel, maar er waren slecht gemiddelde ontwikkelingsmogelijkheden voor handel en nijverheid door immobiliteit van de agrarische structuur, ontplooiingsmogelijkheden voor burgerij en ambtenarij en een groeiend verzet tegen de aantasting van politieke autonomie van steden door de vorst. Ook was er een sterke financiële afhankelijkheid van de boeren.
We zien in het Oosten zeer grote staten, een lage urbanisatiegraad, economie gericht op productie van grondstoffen en voedsel voor het Westen en een obsessie voor de mogelijkheden van economische vooruitgang.
In het Midden zien we kleine staten met gedecentraliseerde bestuursstructuren en een veel latere centralisering van bestuur. De meest verstedelijkte gebieden van Europa zijn hier te vinden en vormen knooppunten van handel en kapitaal.
In het Westen zien we een ontwikkeling uit feodale instellingen en tradities met grote en gecommercialiseerde landen. Frankrijk en Engeland zijn hier de exploitanten van economische voorspoed.
