gezamenlijke consumptie van de beide goederen is noodzakelijk met het oog op het bekomen van een bepaald nut. Daling in de consumptie van het ene goed, bijvoorbeeld als gevolg van een prijsstijging, leidt derhalve automatisch tot een afname van de consumptie van het andere product, zij het niet noodzakelijk met dezelfde intensiteit.
vormen alternatieven voor het bevredigen van een bepaalde behoefte. Wanneer derhalve de prijs van het ene product toeneemt, stijgt de consumptie van het andere product omdat het in prijs toegenomen goed wordt vervangen door het thans relatief goedkopere.
de vraag daalt naarmate het budget van de consument toeneemt, omdat hij ze substitueert door duurdere goederen, waaraan hij een hoger nut toekent, maar die hij zich met het lager inkomen niet kon veroorloven. De inkomenselasticiteit bij inferieure goederen is derhalve negatief.
geeft de verhouding weer tussen de relatieve wijziging in de gevraagde hoeveelheid van een goed en de –in principe infinitesimaal kleine –relatieve verandering in het (beschikbaar) inkomen die de vraagwijziging veroorzaakte.
een toename van het inkomen et de consument er soms toe aan belangrijke wijzigingen in de samenstelling van zijn consumptiepakket aan te brengen, afhankelijk van zijn preferentiestructuur.
een prijsdaling leidt voor die goederen tot een afname van de aangekochte hoeveelheid en een prijsstijging tot een toename ervan.
de goederen worden meer gevraag naarmate de prijs stijgt.
treedt op wanneer consumenten, die voordien aan andere goederen voorrang gaven, door een prijsdaling aangelokt, het goed beginnen aan te kopen.
geeft de wijzigingen in de gevraagde hoeveelheid weer veroorzaakt door de wijziging in het reële inkomen, die op haar beurt een gevolg was van de prijswijziging, maar nu in de veronderstelling dat de prijsverhoudingen ongewijzigd blijven
bestaat uit de vervanging van de relatief duurder geworden producten door relatief goedkopere producten en kan vastgesteld worden op de vraagcurve bij constant reëel inkomen.
in de praktijk is het dikwijls niet mogelijk met infinitesimaal kleine prijswijzigingen te werken, omdat dat veronderstelt dat men de prijsvraagfunctie in wiskundige vorm voldoende accuraat kan vastleggen. Dan berekent men de boogelasticiteit
hiervan spreekt men als de berekening van de elasticiteit op een oneindig kleine wijziging in de prijs berust.
is gelijk aan de relatieve verandering in de gevraagde hoeveelheid van een bepaald goed gedeeld door de –in principe infinitesimaal kleine –relatieve verandering in de prijs van het betrokken goed, die tot de hoeveelheidwijziging aanleiding gaf, waarbij alle andere vraagdeterminderende factoren gelijk blijven.
is gelijk aan het verschil tussen het totale monetaire nut verbonden aan de aankoop van een aantal eenheden van een goed en de ervoor betaalde som.
