Een gedetailleerde geschiedenis van de aanwezige symptomen is vaak de beste diagnostisch hulpmiddel uw kinderarts heeft om een nauwkeurige diagnose te stellen. Om deze reden moet de informatie die u zo specifiek mogelijk te zijn. In sommige situaties zal de arts moeten uitsluiten van andere aandoeningen die kunnen verward worden met astma alvorens een definitieve diagnose (zie tabel 11 in vraag 26).

Zodra de anamnese en lichamelijk onderzoek zijn uitgevoerd, kan de arts verschillende tests die bij de evaluatie te voltooien. Longfunctietesten,, borst X-stralen, computertomografie (CAT) scans van de sinussen, vergroting X-stralen van de bovenste luchtwegen; fiberoptic onderzoek (rhinoscopie) van de neus, keel en stembanden de diagnostische opties kunnen allergietesten omvatten ; pH testen van de slokdarm en het zweet, en bloedonderzoek. Gelukkig zijn de meeste patiënten nooit zo'n uitgebreid opwerking vereisen. Veel kinderen beginnen te piepen vóór hun eerste verjaardag. Tijdens het eerste jaar, piepende ademhaling die zich ontwikkelt in samenwerking met een luchtweginfectie is niet ongebruikelijk. Bronchiolitis, meestal veroorzaakt door een virus, gaat de kleinste luchtdoorgangen (bronchioli) in de longen. Als gevolg van de infectie, vernauwing van de bronchioli optreedt secundaire ontsteking en zwelling. Deze opeenvolging van gebeurtenissen resulteert gewoonlijk in een piepende ademhaling en benauwdheid.

Tracheomalacia is een aandoening gevonden in sommige pasgeborenen en wordt veroorzaakt door onvolwassen ontwikkeling van het kraakbeen ringen die het kader voor de luchtpijp te bieden. Zuigelingen die dit zelfcorrigerende anatomische probleem hebt ontwikkelen vaak inspiratoire stridor, een geluid horen als het kind ademt in (inspiratie). Stridor kan ten onrechte worden aangemerkt als een piepende ademhaling.

Ter vergelijking: de typische astmatische gepiep is hoorbaar als een kind uitademt (uitademt). Als kinderen groeien, de ringen van kraakbeen in de luchtpijp worden stijver en de symptomen van trachoemalacia uiteindelijk verdwijnen. Tijdens de eerste paar maanden van het leven, kan aangeboren afwijkingen zoals vasculaire ringen, larynx banen, tracheostenosis en bronchopulmonale dysplasie evenzo veroorzaken ademhalingsproblemen en een piepende ademhaling. Geschikte imaging studies, waaronder X-ray, MRI, en hoge-resolutie CT-scans, hulp artsen ontdek deze lichamelijke afwijkingen. Deze abnormale anatomische omstandigheden vereisen corrigerende operatie. Aspiratie van voedsel of andere voorwerpen in de bronchiale doorgangen kan worden geassocieerd met piepende ademhaling. Meestal is het gepiep te horen is slechts aan een zijde van de borst (eenzijdig). In deze situatie is het gebruik van een bronchodilator, zoals albu terol, kan geen doeltreffende symptoomverlichting. Een hoge mate van verdenking, wat leidt tot een röntgenfoto van de borst, zal vaak de diagnose te bevestigen. Vergrote amandelen of neusamandelen kunnen nachtelijke hoest veroorzaken en geluiden die soms verward met een piepende ademhaling. Deze diagnose moet worden vermoed op basis van de eerste anamnese en lichamelijk onderzoek.

Gastro-oesofageale reflux (GERD) is een aandoening die moet worden vermoed bij een kind dat regelmatig braakt na het eten of die begint te hoesten na het naar bed gaan (zie vraag 42). Een ouder kind dat klaagt over brandend maagzuur of klachten na maaltijden geassocieerd met piepende ademhaling moeten worden geëvalueerd voor GERD. Astma en GERD vaak naast elkaar bestaan, de reflux kan verergeren en dienen als een astma veroorzaken. Patiënten met refluxziekte kan doorlopend beheer vereisen met ofwel een KNO-arts of een gastro-enteroloog. Cystische fibrose kunnen presenteren met symptomen van chronische obstructieve longziekte. Kinderen met deze ernstige genetische aandoening kan aantonen nalaten te bloeien, samen met maag-en longklachten. Respiratoire symptomen typisch voor cystic fibrosis, zoals een chronische hoest, piepende ademhaling, en terugkerende longinfecties. Cystic fibrosis geclassificeerd als een zeldzame ziekte zoals het in ongeveer een op drieduizend geboorten en treft ongeveer dertigduizend mensen in de Verenigde Staten. Niet zelden bronchiale astma ontwikkelt bij kinderen met cystische fibrose. Bij cystische fibrose wordt vermoed, kan de diagnose worden bevestigd met geschikte DNA-gebaseerde testen en het zweet chloride test.

Rhinitis en sinusitis kan chronisch hoesten, die meestal erger nadat een kind is gaan slapen veroorzaken. Symptomen van verstopte neus, een postnasale drip, en pijn waarbij het voorhoofd en de jukbeenderen moeten vermoeden van een probleem dat zich in de neus of de sinussen te wekken. Als de primaire ruimte van betrokkenheid in de sinussen, een CAT scan is een goede manier voor de arts om het gebied te visualiseren om de diagnose te bevestigen. Een goede medische behandeling, die antibiotica, antihistaminica, decongestiva, zoutoplossing sinus irrigatie of intranasale steroïden sprays kunnen omvatten, zullen in het algemeen verminderen of elimineren van het probleem.

Stembanden dysfunctie (VCD) werd voor het eerst beschreven in 1983 bij National Jewish Hospital in Denver, Colorado. De aandoening ontstaat als gevolg van abnormale of paradoxale beweging van de stembanden (zie vraag 42). Normaal gesproken is de stembanden open en gaan uit elkaar als we ademen lucht in en uit, maar met VCD de koorden samen bewegen als lucht wordt ingeademd. Deze abnormale actie veroorzaakt verschillende symptomen en klachten die kunnen onder meer kortademigheid, een gevoel van beklemming met de borst en / of keel, moeite om de lucht in, en intermitterende periodes van aanhoudende piepende ademhaling of heesheid. Patiënten met VCD meestal niet reageert op medicijnen die gewoonlijk worden gebruikt om astma te behandelen. Kinderen met deze aandoening te maken frequente bezoeken aan de eerste hulp voor de behandeling van snel optredende ernstige respiratoire symptomen. Om voor deze aandoening te worden gediagnosticeerd, moet het eerst worden vermoed en vervolgens bevestigd door fiberoptic onderzoek van de stembanden tijdens een aanval. Behandeling door een therapeut kan zeer effectief de symptomen van deze aandoening, zoals verder beschreven in vraag 42. Veel verschillende medische en chirurgische aandoeningen kunnen symptomen dan die van astma na te bootsen en daarom moet worden overwogen bij de differentiële diagnose van het kind dat moeite heeft met ademhalen en symptomen van hoesten of een piepende ademhaling veroorzaken.

Ieder jaar kinderen met astma hebben aanvallen en ziekte exacerbaties die ernstig genoeg is om behandeling in een ziekenhuis afdeling spoedeisende hulp nodig zijn. In 2002, 1,9 miljoen afdeling spoedeisende hulp bezoeken hebben plaatsgevonden voor dit doel. Van dit aantal meer dan 700.000 noodsituatiebezoeken waren kinderen van 17 jaar en jonger. Als deze statistiek toont, kan je jezelf op zoek naar medische zorg in een spoedeisende hulp voor uw kind die mogelijk buiten adem, hoesten of piepen.

Op een gegeven moment kunnen ouders van kinderen die astma hebben de mogelijkheid dat ze zullen moeten om hun kind naar een ziekenhuis spoedeisende hulp voor behandeling van een ernstige astma-aanval te overwegen. Het is belangrijk te onthouden dat je niet moet hebben om deze beslissing zelf te maken. Ieder kind dat astma heeft een huisarts moet hebben, en veel gezinnen hebben ook een relatie met ofwel een longarts of een allergoloog. Frequente communicatie met de leden van het medische team van uw kind zal u voorzien van de bijstand aan de besluitvorming te vereenvoudigen.

De opmerkingen die u maakt met betrekking tot het patroon van de symptomen van uw kind zal de arts in staat om te beslissen of en wanneer je moet naar het ziekenhuis. Verschillende fysieke tekenen kan u helpen te bepalen of uw kind symptomen zijn het bereiken van de kritieke punt en behandeling vereisen alleen beschikbaar bij een meldkamer. Zijn vermogen om te spelen, te eten en te praten, en hisrespiratory (aantal ademhalingen per minuut), de aanwezigheid van intrekkingen (zuigen in van de ruimten tussen de ribben), en cyanose (aanwezigheid van een blauwachtige kleur met de lippen en de gebieden onder de vingernagels) moeten allemaal worden genoteerd. De behoefte aan meer en meer frequente doses van kortwerkende, quick-reliëf b 2-agonist medicatie, zoals albuterol, levalbuterol, of pirbuterol is een onheilspellend teken.

Tekenen van dreigend gevaar bestaan van een gebrek aan interesse in het spelen, moeite met eten, en de toenemende moeilijk spreken meer dan een paar woorden tegelijk. In de vroege stadia van een astma-exacerbatie, moet u het aantal keren per minuut dat uw kind een adem (ademfrequentie) tellen. Dit zal u een basislijn die u kunt gebruiken om de progressie van de symptomen van uw kind te controleren geven. Een toenemende ademfrequentie geeft aan dat uw kind astma verergert. Elke ademtocht vereist een bepaalde fysieke inspanning; dit weerspiegelt het werk van de ademhaling. Als ademhaling van uw kind toeneemt, wordt hij harder werken en zal erg moe geworden naarmate de tijd verstrijkt. Zodra significant vermoeidheid ontwikkelt, het vermogen van uw kind voldoende ademhaling te behouden snel daalt.

Intrekt waarbij de ribbenkast en de aanwezigheid van cyanose zijn verder aanwijzingen dat de conditie van uw kind niet meer kan worden beheerd thuis en het is belangrijk dat u onmiddellijk naar het ziekenhuis. Afhankelijk van de afstand tussen uw huis en het ziekenhuis, is het soms verstandiger om 911 te bellen voor noodhulp in het bereiken van de eerste hulp. De beslissing om uw kind naar de eerste hulp brengen zal afhangen van veel factoren, maar de belangrijkste is je gevoel als ouder dat uw kind meer hulp dan kunt u voor hen thuis vereist. Het is altijd verstandiger om naar het ziekenhuis eerder dan later. Het is veel beter om te horen dat de conditie van uw kind is niet zo ernstig als het leek op het eerste dan het is te lang te wachten en je hebt je kind belanden op de intensive care unit.

Kerrin's commentaar:

Toen mijn zoon had zijn eerste respiratoire episode, wisten we niet wat er gebeurde. Hij was verkouden, had hij een zeer productivesounding hoest, en hij werd piepende ademhaling. We hadden de vernevelaar uit een eerdere ziekte had hij tijdens die zijn arts gehoord wheezes, hoewel niets zo extreem als wat we hoorden deze tijd. We gebruikten de vernevelaar, die werkte korte tijd, maar slechts een paar uur. We moesten opnieuw behandelen hem binnen twee uur. We zetten hem in bed na een van de behandelingen en hij leek te beter te doen, maar na het controleren op hem een uur later dachten we dat hij misschien weer problemen. Het was moeilijk te zeggen, hoewel, omdat hij in slaap was, konden we niet echt zien de intrekkingen in zijn borst, en we dachten dat misschien wel zijn diepe ademhaling was gewoon uit het feit dat hij in slaap was. Toen we de dokter belde, vroeg ze ons om de telefoon maximaal zijn mond zodat ze hem kon horen, en ze vertelde ons om te kijken naar zijn nek om te zien of intrekkingen er voorkwamen, ze waren, en ze waren zeer duidelijk. Toen hij dit hoorde, gecombineerd met het feit dat we hadden om behandelingen readminister binnen minder dan vier uur, vertelde ze ons om hem direct naar het ziekenhuis. Hij eindigde met te verblijven voor twee dagen.

Niemand alleen test kan nauwkeurig bepalen van de huidige ernst van de astma van uw kind, en geen medische test bestaat dat de toekomstige koers van de astma van uw kind kan voorspellen. Hoe zouden we allemaal graag in staat zijn om een kristallen bol die alle antwoorden heeft te raadplegen! Astma is een inherent variabel ziekte. Haar verschijningsvormen variëren van kind tot kind, en in een bepaald kind, kan astma symptomen en de ernst variëren in de tijd. Longfunctietesten (PFT), gezette tijden worden herhaald, objectieve gegevens die artsen kunnen helpen bij de beoordeling van de ernst van de astma van uw kind en de respons op de behandeling, of de mate van astma controle. De meeste kinderen ouder dan 5 jaar kunnen worden geleerd hoe om longfunctie tests uit te voeren. Omdat astma zo'n variabele ziekte, algehele beoordeling van de ernst van astma en controle per individueel kind is dus het best bepaald door behandeling, observatie, klinische controle en testen over een langere periode. Een deel van de behandeling van astma moet de permanente zelfcontrole samen met periodieke herbeoordelingen arts op te nemen. Met name wanneer de symptomen van uw kind goed onder controle zijn en zijn astma is asymptomatisch op behandeling gedurende drie of meer opeenvolgende maanden, rekening houdend met "naar beneden getrapt" therapie kan dan passend zijn en moet worden beschouwd in overleg met de arts van uw kind.

Statistieken over astma, de ernst en de prognose zijn afgeleid van grondige studies van grote aantallen personen en nuttige informatie voor medische onderzoekers, volksgezondheid deskundigen en beleidsmakers. Statistieken over de bevolking kan echter niet worden toegepast op een individuele persoon of patiënt, zoals uw kind. Overweeg een niet-medische voorbeeld. Laten we zeggen dat een studie van alle 10-jarigen in een basisschool blijkt dat 70% van de 10-jarigen hebben een oudere broer of zus. Betekent dat statistische feit dat uw 10-jarige heeft een 70% kans van het hebben van een oudere broer of zus? Helemaal niet-uw kind ofwel wel of niet een oudere broer of zus hebben, en dit is niet een verschijnsel dat kan worden gemeten in percentages en statistieken. Het feit dat een meerderheid (70%) van de 10-jarigen op school hebben een oudere broer of zus, maar waar, niet kan worden toegepast op uw kind als individu, de statistiek op geen enkele manier voorspelt of uw kind wel of niet een enig kind.

Tijdens periodes van ernstige astma die bij de spoedeisende hulp of ziekenhuisopname, kunnen nauwkeurige evaluaties worden gemaakt over het huidige niveau van de ernst van de conditie van uw kind. Door nauwe klinische observatie en periodiek te controleren zuurstofgehalte, elektrolyten, en longfunctietesten, kan de status van uw kind op elk punt in de tijd worden bepaald.

Is het nodig om een röntgenfoto van de borst van mijn kind te krijgen als astma wordt vermoed ? BorstRöntgenstralen geven informatie over de anatomie of de structuur van de longen en de grotere luchtwegen . Ze zijn niet vereist routine beoordeling van een kind met astma of voor de diagnose van astma , maar kan zeer nuttig bij de diagnose andere longziekten en longinfecties zijn .

Astma is een ziekte die de luchtstroom door de luchtwegen beïnvloedt. Het is niet de totale uitstraling of anatomie van de long structuur te veranderen , en daarom is de röntgenfoto van de borst , of long foto , normaal zou moeten zijn bij kinderen met stabiele gecontroleerd astma . Als een kind ervaart een ernstige exacerbatie of astma-aanval die ziekenhuisopname vereist , dan is de röntgenfoto van de borst kan veranderingen zoals wat radiologen noemen hyperinflatie onthullen. Het vinden van hyperinflatie op een X - ray weerspiegelt de ongelijke longen vullen en legen wanneer ademhaling gebeurt door ontstoken , vernauwde luchtbuizen . De hyperinflatie is omkeerbaar met de behandeling van de exacerbatie en aanval. Als de astma onder controle is, de hyperinflatie afneemt en de thoraxfoto normaal