Als het gaat buiten de prostaat, de eerste locatie waarnaar prostaatkanker eerder groter is bekkenlymfeknopen. Het is belangrijk om te weten of de kanker is uitgezaaid naar de lymfeklieren, omdat de slagingspercentages van behandelingen zoals interstitiële zaad therapie en radicale prostatectomie zijn lager als de kanker is uitgezaaid naar lymfklieren in het bekken. Daarom moet de uroloog of radiotherapeut een goed idee of er prostaatkanker betrokkenheid van lymfklieren in het bekken voor het aanbevelen van een therapie. Helaas hebben radiologisch onderzoek zoals CT scans niet behulpzaam zijn bij het identificeren van individuen met kleinere hoeveelheden van kanker in het bekken lymfeklieren. CT of MRI kan worden verleend voor het organiseren van mannen met risicovolle klinisch gelokaliseerde prostaatkanker en PSA waarden> 20,0 ng / ml of wanneer de Gleason score is groter dan of gelijk aan 8.

De meest nauwkeurige manier om de lymfklierstatus beoordelen is naar de lymfeklieren te verwijderen en hebben ze onderzocht door de patholoog. De lymfeknopen waar prostaatkanker typisch spreads in het laterale aspect van elke zijde van het bekken (zie vraag 12). Het verwijderen van de lymfeklieren vereist chirurgie, ofwel een openbare procedure of een laparoscopische procedure, en heeft risico's. Het gebruik van de PROSTASCINT scan om prostaatkanker op te sporen in lymfklieren in het bekken wordt geëvalueerd.

Niet iedereen heeft behoefte aan een bekken lymfeklierdissectie. Wanneer het risico van het hebben van positieve lymfeklieren is laag, zoals gebeurt bij mannen met een lage Gleason score en een PSA <10 ng / ml, een lymfeklierdissectie is onnodig, en men kan direct overgaan tot definitieve therapie, zoals interstitiële zaad therapie, uitwendige bestraling (bestraling), en radicale prostatectomie. In hoog-risico patiënten, die met hogere Gleason score (8-10), of die met een PSA> 10 ng / ml, een lymfeklierdissectie kan tegelijk worden uitgevoerd als een geplande radicale prostatectomie, voor de geplande bestraling, of voordat interstitiële zaad therapie. Als een open prostatectomie of laparoscopische robot prostatectomie is gepland, kan de lymfeklieren worden verwijderd met dezelfde aanpak als voor de prostatectomie en kan door de patholoog (vriescoupe) worden onderzocht net voor de prostatectomie. Bevroren exemplaren sectie worden uitgelegd door de patholoog kort nadat ze zijn verwijderd uit de patiënt, en de bevindingen worden gerapporteerd aan de chirurg in de operatiekamer. De chirurg beslist vervolgens doorgaan met het verwijderen van de prostaat basis van of kanker geïdentificeerd in de lymfeknopen. Sommige chirurgen verwijderen de prostaat bij aanwezigheid van kleine hoeveelheden van kanker in de lymfeklieren, andere niet. De dia's worden vervolgens gemaakt in permanente afdelingen en weer door de patholoog beoordeeld. In de meeste gevallen, de interpretatie van de bevroren sectie is dezelfde als die van het vaste deel; zelden zijn deze twee verschillen. In een perineale prostatectomie, ofwel de perineale incisie geen toegang tot de bekkenlymfeknopen toe, en een aparte incisie of laparoscopische aanpak nodig lymfklier dissectie. Met bestraling of interstitiële zaad behandeling kan het bekken lymfeklieren dissectie laparoscopisch of via een open incisie die zich onder de navel op een afzonderlijke dag worden uitgevoerd, vóór bestraling / interstitiële zaden.

Een lymfeklierdissectie moet in risicovolle patiënten worden uitgevoerd, omdat het de behandeling kunnen beïnvloeden. De kans op positieve klieren varieert met het stadium van de prostaatkanker, de PSA-waarde, en de Gleason score. Ongeveer 5-12% van de mannen die worden verondersteld om klinisch gelokaliseerde prostaatkanker (lage trap) hebben kanker die is uitgezaaid naar lymfklieren in het bekken. Voordat het bekken lymfeklierdissectie, moet u bespreken met uw arts hoe uw geplande behandeling van prostaatkanker zou worden beïnvloed als u kanker waarbij lymfklieren in het bekken had.

De belangrijkste risico's van een bekken lymfeklierdissectie bloeden, zenuwletsel, en lymphocele. De obturator zenuw levert spieren in het been en wordt omringd door enkele van de lymfklieren in het bekken. Als deze zenuw beschadigd ten tijde van de operatie en niet hersteld, kan dit leiden tot permanente onvermogen om uw been steken aan de zijde van het letsel. Een lymphocele is een verzameling van lymfevocht dat zich ophoopt in het bekken als gevolg van letsel de lymfevaten. Lymphoceles behandeling nodig hebben als ze groot zijn en waardoor de druk / pijn en / of besmet. Meestal kunnen worden afgevoerd door een kleine afvoerbuis door de huid in de lymphocele.

Door het organiseren van uw kanker, is uw arts probeert te beoordelen, op basis van uw prostaat biopsie resultaten, uw lichamelijk onderzoek, uw PSA, en andere tests en X-stralen (indien verkregen), of uw prostaatkanker is beperkt tot de prostaat, en als is het niet, in hoeverre het zich heeft verspreid. Studies van grote aantallen mensen die radicale prostatectomie en bekken lymfklierdissecties hebben ondergaan hebben verstrekt voor de ontwikkeling van nomogrammen het voorspellen van het pathologisch stadium van de bovengrens op basis van klinisch stadium (TNM), PSA en Gleason score (tabel 5). Aanvankelijk werd gedacht dat magnetische resonantie beeldvorming (MRI) zeer behulpzaam bij het bepalen of capsulaire penetratie en extracapsulaire ziekte waren aanwezig zou zijn, maar is alleen nuttig gebleken centra die grote aantallen MRI, te vervullen. Ook heeft het gebruik van berekende tomografie (CT) scan bij de beoordeling of de kanker is uitgezaaid naar lymfklieren in het bekken teleurstellend.

Het kennen van de fase (de grootte en de mate van verspreiding) van de prostaat kanker helpt de dokter raad u over mogelijke behandelingen. Uw arts kan u vertellen een klinisch stadium (figuur 8), op basis van uw rectaal onderzoek, prostaat biopten, en radiologische / nucleaire geneeskunde studies (CT-scan, botscan, MRI). Pathologische staging wordt uitgevoerd wanneer een patholoog de prostaat, zaadblaasjes en bekken lymfklieren (indien verwijderd) en het moment van radicale prostatectomie. De meest voorkomende enscenering systeem gebruikt heet de TNM-systeem. In dit systeem, T de grootte van de tumor in de prostaat, N verwijst naar de mate van kanker betrokkenheid van de lymfeklieren en M verwijst naar de aanwezigheid of afwezigheid van metastasen (afzettingen van prostaatkanker buiten de prostaat en lymfe knooppunten). Een andere enscenering systeem is de Whitmore Jewett System (tabel 6).

Bij personen bij wie er een bezorgdheid over metastasen aan het been, zoals die met hoge PSA en pijn heeft in een bot kan een botscan worden verkregen bepaald of er botmetastasen.

Een botscan is een studie uitgevoerd in de nucleaire geneeskunde afdeling die inhoudt dat het injecteren van een kleine hoeveelheid van een radioactieve chemische via een ader in je bloedbaan. De chemische circuleert door je lichaam en wordt opgepikt door gebieden van snelle botgroei die kunnen worden geassocieerd met kanker. De botscan is de meest gevoelige techniek die momenteel beschikbaar zijn voor het identificeren van prostaatkanker die is uitgezaaid naar de botten. Andere problemen van de botten, zoals een geschiedenis van een gebroken bot, artritis en de ziekte van Paget, kan een verhoging van de opname van de radioactieve chemische veroorzaken. Vaak de geschiedenis, de locatie van het bot, en eventuele bijkomende studies, zoals een gewone X-ray onderzoek of een MRI, zal helpen bepalen of het gebied van verhoogde opname de aanwezigheid van kanker.

De botscan is zeer gevoelig, maar niet klein aantal kankercellen in de botten te identificeren. In een klein aantal mannen (8%), kan de botscan normaal wanneer botmetastasen aanwezig zijn. Prostaatkanker is niet alleen kanker die zich naar het bot, maar prostaatkanker neigt te veroorzaken het bot anders dan die van betrokkenheid bij andere kankers, zoals borst, colon en blaas kijken. Prostaatkanker metastasen zijn meestal osteoblasten, terwijl die van andere vormen van kanker de neiging om osteolytic zijn. Osteoblastisch laesies lijken alsof er een toename in de hoeveelheid bot aanwezig zijn op een gewone X-ray, terwijl osteolytische laesies uitzien als er een verlies van bot. De botscan kan ook tonen obstructie van de urinewegen, wat leidt tot hydronefrose.

De botscan wordt vaak verkregen als onderdeel van de enscenering work-up bij mannen met prostaatkanker en is nuttig bij mannen met een stijgende PSA (ofwel na de primaire behandeling, zoals radicale prostatectomie, of tijdens waakzaam wachten) met of zonder been pijn nieuwe gebieden van de opname die nieuwe betrokkenheid bot kan duiden. De botscan wordt gewoonlijk verkregen als onderdeel van de evaluatie staging bij mannen met nieuw gediagnosticeerde klinisch gelokaliseerde prostaatkanker die een PSA> 20 ng / mL. Omdat het risico van botmetastasen bij mannen met nieuw gediagnosticeerde klinisch gelokaliseerde prostaatkanker die een PSA ≤ 20 ng / mL is zo laag is, is een botscan niet routinematig verkregen in deze mannen. Hoewel het voor de studie chemische stof is radioactief, de gebruikte hoeveelheid is klein, en het zal u of uw familie niet opgemaakt at-risk.

Zijn er verschillende kwaliteiten? Niet alle prostaatkankers zijn hetzelfde. Prostaatkanker kan variëren in de graad van de kanker en het stadium van de kanker.

Het cijfer van een kanker is een term die wordt gebruikt om te beschrijven hoe de kankercellen kijken. Dat wil zeggen of de cellen zien er agressief en niet vergelijkbaar met normale cellen (high grade) of dat ze erg lijken op normale cellen (laaggradige). De graad van de kanker een belangrijke factor in het voorspellen van de resultaten van de behandeling, reactie op behandeling en overleving op lange termijn. Met prostaatkanker, de meest gebruikte indeling van het systeem is de Gleason schaal. In dit beoordelingssysteem worden cellen door een patholoog onder de microscoop onderzocht en krijgen een getal gebaseerd op hoe de kankercellen kijken en hoe ze elkaar aangebracht (figuur 7). Omdat prostaatkanker kan uit kankercellen van verschillende soorten, de patholoog wijst nummers aan de twee overheersende soorten aanwezig. De nummers variëren van 1 (lage rang) tot 5 (hoge kwaliteit). Typisch, de Gleason score is de som van deze twee getallen, bijvoorbeeld, zou een man met een Gleason graad 2 en 3 in zijn prostaatkanker een Gleason score van 5 hebben. Een uitzondering hierop doet zich voor als de hoogste (meest agressieve) patroon aanwezig is in een biopsie is niet de meest overheersende noch de tweede meest overheersende patroon. In deze situatie wordt de Gleason-score wordt verkregen door het combineren van de meest overheersende patroon rang met de hoogste rang. Soms, wanneer een klein onderdeel van een tumor op prostatectomie is van een patroon die hoger is dan de twee meest overheersende patronen dan de ondergeschikte component wordt genoteerd als een tertiaire grade van de pathologieverslag.

Lage score kankers zijn die met een Gleason score van 2, 3 of 4. Tussenstand kankers zijn die met een Gleason score van 5, 6 of 7. En hoge score kankers zijn die met een Gleason score van 8, 9 of 10. De snelheid van de groei en de agressiviteit van de kanker verhogen met de Gleason-score. Gleason score 8 tot 10 zijn zeer agressieve tumoren en zijn vaak moeilijk te genezen. Soms zijn deze vormen van kanker zijn zo abnormaal dat ze niet eens produceren PSA. De graad van kanker die de biopsieën kunnen afwijken van de klasse die in de gehele prostaat is omdat het mogelijk is dat de biopsie geen gebieden highergrade kanker kunnen identificeren.

Andere afwijkingen die kunnen worden vermeld op de biopsie resultaat zijn PIN en atypische klieren. PIN, of prostaat intra-epitheliale neoplasie, wordt geïdentificeerd door de patholoog onderzoekt de prostaat biopten. PIN is gedacht aan een precancereuze laesie. Meer recent is PIN verdeeld in twee types, low-grade PIN en hoogwaardige PIN, gebaseerd op hoe de cellen zien. Laagwaardige PIN lijkt niet op een verhoogd risico op prostaatkanker hebben. Hoogwaardige PIN wordt echter vaak gevonden in associatie met prostaatkanker. In 35-45% van de mannen die een herhaling biopsie voor hoogwaardige PIN ondergaan, prostate kankercellen aanwezig zijn in de herhalingsbiopsie. Als uw arts meerdere biopten (dwz, 10-12) heeft uitgevoerd dan de aanbeveling is om een vertraagde herhaling biopsie overwegen. Als uw arts alleen hebben zes biopten, dan een onmiddellijke herhalingsbiopsie wordt aangegeven. "Atypische klier; verdacht voor kanker" wordt vermeld op de pathologie verslag wanneer de patholoog ziet een atypische gebied dat de meeste functies van kanker heeft, maar een definitieve diagnose van kanker kan niet worden gemaakt vanwege de kleine omvang van het gebied en de kleine aantal abnormale cellen aanwezig. Herhalingsbiopsie bij patiënten met deze diagnose hebben tot een 60% kans op prostaatkanker aanwezig is in een herhaling biopsie. Zo is de bevinding van atypische klier; verdacht voor kanker garandeert een onmiddellijke rebiopsy (binnen 3 maanden) met een toename van het aantal biopten van het afwijkende gebied en de gebieden in de buurt. Als er geen kanker is gevonden op de herhalingsbiopsie sluit follow-up met PSA, rectaal toucher, en periodieke biopsie kan nodig zijn. Zie www.pccnc.org / vroeg.

De transrectale echografie kan worden uitgevoerd in het kantoor van uw uroloog of op de afdeling radiologie, afhankelijk van uw instelling. Ter voorbereiding van het onderzoek, kan u worden gevraagd om een klysma om de ontlasting schoon te maken van het rectum en sommige antibiotica rond de tijd van de studie nemen nemen. U wordt gevraagd om te stoppen met het nemen van een aspirine of niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen, zoals ibuprofen (Motrin of Advil) voor ongeveer 1 week voorafgaand aan de biopsie te bloeden minimaliseren. De arts zal u vragen op uw zij liggen met je benen gebogen en opgevoed om je buik. De ultrasone sonde, die een beetje groter is dan de duim wordt dan voorzichtig geplaatst in het rectum. Dit kan enige voorbijgaande ongemak die meestal stopt als de sonde op zijn plaats is en volledig verdwijnt als de sonde wordt verwijderd veroorzaken. Mannen die voorafgaand rectale operatie hebben ondergaan, die actief aambeien, of die zeer angstig en kan niet ontspannen de externe sluitspier kan meer ongemak. Zodra de sonde zich in een goede positie, wordt de prostaat worden geëvalueerd om ervoor te zorgen dat er geen verdachte gebieden op de echo. Echografie kijkt naar weefsels door geluidsgolven. De sonde zendt de geluidsgolven, en de golven slaan de prostaat en worden weerkaatst de prostaat en het omliggende weefsel. De golven dan terug naar de ultrasone sonde, en een foto wordt ontwikkeld op het scherm. De geluidsgolven geen ongemak veroorzaken. Prostaatkanker neiging minder reflectie van de geluidsgolven, een genoemd hypoechoic eigenschap veroorzaken, zodat het ziet er vaak in een ultrasoon beeld dan normaal prostaatweefsel. Nadat de prostaat is geëvalueerd worden biopsieën verkregen. De transrectale ultrageluid kan de uroloog om de locatie van de biopsieën visualiseren. Een minimum van zes tot acht biopsieën verkregen vaker twaalf. Deze biopten verdeeld tussen de bovenkant, de onderkant, en de middelste aspect van de prostaat aan elke kant. Als je een grote prostaat, hebben verdachte gebieden op echografie, of hebben gehad voorafgaand negatief prostaatbiopsieën, kan meer biopten worden verkregen.

Bijwerkingen van TRUS begeleide prostaatbiopsie omvatten voorbijgaande ongemak in verband met de ultrasone sonde, de naald gids, en de biopsie zelf. Na de TRUS biopsie kan een ervaren bloed in de urine, sperma (ejaculaat) en / of in de ontlasting. Een urineweginfectie en / of acute prostatitis voordoen die met frequentere mictie presenteren branden en perineale pijn en in sommige gevallen, koorts.