Hij bestudeerde de relatie
tussen mind en body, omdat deze biologisch verbonden waren. Hij bewees dat een fysieke aandoening de substantie van de hersenen beïnvloedde en daarmee ook ‘the mind’.Hij beschreef ook de ‘afterimages’, zoals het vuur van een kaars als ie uit is en het geluid van een toon als hij aangeslagen is.
Hij is de eerste die vindt dat sensaties en ideeën samenkomen en als ze samenkomen dat ze dan worden verbonden met elkaar. ‘Senso ergo sum’ I sense therefore I am. Hij legde het pad voor Wundt 100 jaar later.
Er zijn 2 wetenschappers die de brug slaan tussen Britse empiricisten en de Britse
associationisten.
Zij zijn de eerste die de connectie tussen de verschillende onderdelen van ‘the mind’
proberen te verklaren.
Hij geloofde niet in het empiricisme en schreef zijn publicaties over het nativisme, hij geloofde dat “mind’ voor 1/4e bestond uit aangeboren intellect. Dieren konden wel empiricisten zijn.
In zijn boek ‘The Monadology’ beschrijft Leibniz zijn systeem van Monads (een oneindig
aantal elementen die het ‘zijn’ en ‘activity’ samenstellen.) Monads zijn onvervormbaar,
niet te vernietigen en niet te creëren. Er is een verschil in het niveau van activiteit van de
monads en door het verschil in samenstelling van monads bij de mens is voor de ene
mens iets onbewusts waarneembaar in het onbewustzijn.
God had ‘mind’ en ‘body’ gecreëerd als een parallelle klok, waarbij de mind actief was.
Zijn psychologie wordt ook wel eens ‘activity psychology’ genoemd.
