Een geïmplanteerde cardioverter defibrillator (ICD) is een klein elektronisch apparaat permanent geïmplanteerd in je lichaam. Het is als een pacemaker, maar heeft een aantal extra functies. Het wordt meestal ingebracht onder de huid in het gebied van uw borst, in de buurt van je linker schouder (zie figuur 14). Deze procedure wordt uitgevoerd door een cardiale elektrofysioloog die een hart arts die gespecialiseerd is in de elektrische storingen van het hart.

Een ICD controleert voortdurend uw hartritme (het patroon en de snelheid van uw hartslag). Als uw hartritme wordt te langzaam of te snel, de ICD stuurt elektrische signalen naar je ritme weer normaal te herstellen. Afhankelijk van het type van abnormaal hartritme, wordt deze elektrische impuls aangeduid als "cardioversie" of "defibrillatie". Soms deze abnormale ritmen zijn zeer gevaarlijk en een ICD kan uw leven redden.

Als uw hartslag wordt te langzaam (bekend als "bradycardie"), de ICD stuurt elektrische impulsen naar het ritme terug te brengen tot een normaal tarief. Dit wordt aangeduid als "pacing" en is dezelfde functie die wordt gevonden in een standaard pacemaker. Als uw hartslag wordt gevaarlijk snel (bekend als "tachycardie"), kan de ICD impulsen te sturen om het te vertragen. Het kan ook zorgen voor een kleine schok om het hart weer terug te keren naar een normaal ritme.

Als je een cardiomyopathie of hartfalen, kunt u een verhoogd risico van deze gevaarlijke aritmie (hartritmestoornissen). Uw arts kan aanbevelen dat u een ICD geïmplanteerd om u te beschermen tegen een van die zeldzame maar ernstige levensbedreigende hartritmestoornissen. Als deze gevaarlijke hartritmestoornissen niet snel worden gecorrigeerd, kunnen ze leiden tot een hartstilstand. Een ICD kan u beschermen tegen deze problemen.

Uw behandelplan hangt af van uw specifieke medische geschiedenis. Het doel van de behandeling is om een aantal van uw symptomen te verlichten en te helpen bij het werk dat je hart uit te voeren met elke hartslag te verlagen. Dit helpt om je hart pomp efficiënter te maken.

De focus van uw behandeling omvat levensstijl en veranderingen in het dieet, lichaamsbeweging, belangrijke medicijnen, en soms speciaal geïmplanteerde apparaten om het hart te helpen. Het is ook belangrijk om een andere bijbehorende medische aandoening die kan worden aantasting van uw hart te behandelen. Dit kan onder meer vaststellen geblokkeerde kransslagaders, het repareren van beschadigde hartkleppen, of corrigeren van abnormale hartritmes.

Uw arts zal u instrueren om zorgvuldig het zout (natriumchloride) in uw dieet te beperken. Een high-zout dieet kan uw bloeddruk verhogen, maar, nog belangrijker, kan ertoe leiden dat uw lichaam om water vast te houden. Dit kan leiden tot zwelling en verergerde symptomen. Het veranderen van wat je eet en drinkt kan helpen voorkomen dat vloeistof uit een back-up in je lichaam.

De controle van uw gezondheid en gewicht van jezelf per dag is ook een uitstekende manier om gezond te blijven. Elke snelle gewichtstoename kan een teken zijn dat u het behoud van water en kan betekenen dat uw behandeling plan moet mogelijk worden aangepast. Je moet jezelf weegt op hetzelfde tijdstip elke ochtend met dezelfde scale.Write uw gewicht naar beneden elke dag, en bel uw arts als je wint meer dan 3 kilo in een dag of als je wint meer dan 5 kilo in een week. De dosering van de medicatie moet worden aangepast.

Uw symptomen van hartfalen zal verbeteren als je zo fysiek actief mogelijk te blijven. Aërobe activiteiten, zoals wandelen, kan helpen door de uitoefening van het hart en kunnen toestaan dat het krijgen stronger.When u actief te blijven, kunt u zich minder moe en hebben minder klachten. Het is een goed idee om een regelmatige lichaamsbeweging schema hebben. Door regelmatig te oefenen en houden van uw lichaam geconditioneerd, zal u zich beter voelt en kan langer uitoefenen.

Hoewel het belangrijk is om actief te blijven, je lichaam moet ook rust. Regelmatige perioden van zowel rust en oefening moet worden gepland in uw dag. Als je luistert naar je lichaam, zult u weten wanneer het rust of activiteit nodig heeft.

Medicijnen zijn een essentieel onderdeel van uw behandeling van hartfalen. Bepaalde geneesmiddelen kunnen helpen langer te leven door het verbeteren van de manier waarop uw hart pompt in de tijd. Andere medicijnen kunnen de symptomen te verlichten en verbeteren van uw kwaliteit van leven (tabel 5). Het kan nodig zijn om regelmatig aanpassingen aan deze medicijnen maken de combinatie van medicijnen die het beste werkt voor je conditie te vinden.

Bovendien kan uw hartfalen de inplanting van speciale apparaten, zoals een geïmplanteerde cardioverter defibrillator (ICD) of een biventriculaire pacemaker nodig. In zeer zeldzame gevallen kan een patiënt met ernstig hartfalen kan nodig zijn om een speciaal hart pomp geïmplanteerd, die bekend staat als een steunhart (VAD) hebben. Deze apparaten worden behandeld in de volgende paragrafen.

De ejectiefractie (EF) is een maat voor hoe goed het hart pompt het bloed uit de kamers (ventrikels). Met elke samentrekking van je hart, is een bepaald bedrag ("fractie") gepompt uit het hart ('uitgeworpen'). Een normale ejectiefractie ongeveer 50% tot 60%. Met andere woorden, een gezond hart uitgeworpen ten minste de helft van het bloed uit de ventrikels bij elke slag.

Uw ejectiefractie kan worden gemeten door een aantal verschillende hart tests die kijken naar je hart. Enkele voorbeelden zijn een echocardiogram (echo van je hart), hartkatheterisatie (invasief x-ray test van je hart met behulp van dunne buisjes), en bepaalde vormen van stress testen die foto's van uw hart (nucleaire geneeskunde x-ray foto's) kan omvatten.

Een patiënt met een cardiomyopathie heeft meestal een verminderde ejectiefractie. Gelukkig zijn de meeste patiënten met een cardiomyopathie niet nodig harttransplantatie ondergaan. Interessant, er zijn sommige patiënten die een cardiomyopathie die minimale of geen symptomen.

Daarom zullen de meeste patiënten die een lage ejectiefractie nooit een nieuw hart nodig. Moderne behandelingen nu toe dat de meeste patiënten hun symptomen onder controle en leven een volledige en gezonde levensstijl. Echter, als een patiënt ernstig hartfalen en wordt erg ziek, kan hij of zij dan moeten worden geëvalueerd voor harttransplantatie.

In de meeste gevallen hartfalen wordt veroorzaakt door een ander gezondheidsprobleem. Sommige van deze problemen beschadigen hartspier, zodat het hart niet in staat is als het zou moeten pompen. Andere problemen maken het hart harder werken, die het hart kan verzwakken door vermoeiend het uit.

Coronaire hartziekte (CAD) is de meest voorkomende oorzaak van hartfalen. De kransslagaders zijn de kleine bloedvaten die bloed en zuurstof naar de hartspier. CAD wordt veroorzaakt door atherosclerose (ook wel "aderverkalking"). Deze voorwaarde doet zich voor wanneer plaque (afzettingen van vet of cholesterol) ophoopt op het binnenoppervlak van de slagaders. Plaque bouwt de kransslagaders kan verkleind worden, en dit vermindert de bloedtoevoer naar de hartspier (Figuur 13). Als gevolg van de hartspier die wordt beroofd van zuurstofrijk bloed niet normaal kan werken. De spier kan verzwakken, en hartfalen kunnen ontwikkelen.

Een hartaanval kan optreden wanneer de vernauwing in een kransslagader ontwikkelt tot het punt waar een deel van of de gehele slagader geblokkeerd. Dit staat bekend als een myocardinfarct. Deze blokkade kan stoppen bloedtoevoer naar een gedeelte van de hartspier. Zonder zuurstofrijk bloed, kan dit deel van de hartspier blijvend beschadigd. Het beschadigde gedeelte van de hartspier verliest aan pompkracht en littekenweefsel ontstaan. Dus na een hartaanval, de rest van de hartspier harder moet werken. Na verloop van tijd kan de gespannen hartspier verder verzwakken, en hartfalen kunnen ontwikkelen.

Bloeddruk is een maat voor hoe hard bloed duwt tegen de vaatwanden. Een normale bloeddruk dient lager dan 130/80 mm Hg. Hoge bloeddruk (ook wel hypertensie) is wanneer het bloed te duwen harder dan normaal. Dit maakt uw hart harder werken. Daardoor tijd de hartkamers kan vergroten of abnormaal thickened.Ultimately worden, als de hoge bloeddruk niet onder controle, de hartspier minder efficiënt en kunnen rekken en verzwakken. Dit kan leiden tot hartfalen.

Valve ziekte treedt op wanneer de kleppen tussen de hartkamers niet open en sluit niet correct. Als een hartklep wordt versmald (bekend als "hartklep stenose"), is het niet helemaal open, en je hart moet harder werken om het bloed naar voren te pompen naar je lichaam. Als een klep niet goed sluiten, bloed lekken achteruit (aangeduid als "klepregurgitatie"), waardoor je hart aan een aantal van dezelfde bloed terug te pompen via dezelfde klep weer. Dit terugstromen creëert extra werk voor het hart en kan verzwakken. Na verloop van tijd kan dit mogelijk leiden tot symptomen van hartfalen.

Een cardiomyopathie is een verzwakking van de hartspier. Dit wordt in detail beschreven in vraag 63. Het verwijde, verzwakte hartspier niet efficiënt pompen en dit kan hartfalen optreden.

Andere gezondheidsproblemen kan het hart belasten en maakt het meer kans om te verzwakken. Diabetes maakt coronaire hartziekte en hartfalen waarschijnlijker. Hartfalen kan vaker optreden als u een gestoorde schildklierfunctie of een lage bloedbeeld ("bloedarmoede"). Chronische nierproblemen kan invloed hebben op hoe goed je lichaam omgaat met haar elektrolyten en kan leiden tot het vasthouden van water, die symptomen van hartfalen kan verergeren.