Kort na de release levodopa's, de auteur van dit boek, dr. Abraham Lieberman, zag een persoon met PD die een herhaling van zijn melanoom ontwikkeld na 4 maanden behandeling met levodopa. Melanoom is een gepigmenteerde kanker van de huid. Indien niet herkend en behandeld, kan uitzaaien (spread) bijna overal in het lichaam, die fataal kan zijn. Maar zelfs als een melanoom wordt herkend en verwijderd, jaren later kan het weer. Melanoma bevat een enzym, tyrosine oxidase, die levodopa gebruiken als een energiebron: vandaar de vraag van een positie van melanoom levodopa. Na het rapport Dr Lieberman, andere artsen gemeld mensen in wie bleek er een relatie tussen het starten levodopa of Sinemet en herhaling van melanoom. Echter, er waren net zo veel mensen met een voorgeschiedenis van melanoom die met succes werden behandeld met Sinemet in wie was er geen herhaling van melanoom. Een oorzaak-en-gevolg relatie tussen Sinemet en de herhaling van een melanoom werd opgeëist door sommigen en ontkend door anderen. Hoewel Sinemet is nooit waargenomen melanoma stimuleren, meer gevalrapporten gevolgd en anekdotisch bewijs dat Sinemet versnelde groei van melanoma toegenomen. Deze verslagen resulteerde in de volgende waarschuwing in de Physicians 'Desk Reference (een geleider die artsen bepalen welke middelen kunnen worden gebruikt voor het behandelen van een aandoening) voor Sinemet:

Omdat levodopa een maligne melanoom kan selectedren, moet het niet worden gebruikt bij patiënten met verdachte, niet-gediagnosticeerde huidaandoeningen of een voorgeschiedenis van melanoom.

Deze waarschuwing verscheen voor het eerst in 1976 en nog steeds wordt beoordeeld. In 1993, dr. William Wiener tot een herziening van de gemelde gevallen van mogelijke associatie tussen Sinemet en melanoom. Daarnaast meldde hij 9 mensen Parkinson die werden behandeld met Sinemet ondanks diagnose melanoom. Dr.Weiner maakte de volgende punten:

Als een persoon ontwikkelt een herhaling van melanoom, moet de mogelijkheid worden gesteld dat de melanoom geen herhaling van de oorspronkelijke melanoom maar een nieuwe primaire melanoom (melanoom los van de oorspronkelijke melanoom). Het kan belangrijk zijn in termen van mechanismen te onderscheiden, indien mogelijk tussen een nieuwe melanoom die niet heeft verspreid en een melanoom verband met de eerste melanoom maar een die verspreid. Meerdere primaire melanomen (twee of meer melanomen met elkaar melanoom ontstaan op eigen houtje zonder een relatie met de andere melanoom) kunnen bij maximaal 4% van de patiënten met melanoom, de tweede melanoom verschijnen meestal binnen 5 jaar na de oorspronkelijke melanoom. Dit risico van een secundaire melanoom, los van de eerste melanoom, maakt het moeilijk om de rol te beoordelen eventuele Sinemet verzwarende melanoom. De natuurlijke geschiedenis van melanoom is voor late herhaling en onregelmatige groei. Naar schatting van de incidentie van melanoom (het aantal nieuwe melanomen per jaar) is 9 nieuwe mensen met melanoom per 100.000 mensen. Gezien er 1.000.000 mensen met PD, zou men 90 nieuwe gevallen per jaar van melanoom in-Parkinson-patiënten verwachten.

Dr.Wiener niet geloven dat er een relatie tussen levodopa, Sinemet, en melanoom. Twee andere artsen, dr. Sober en Dr Wick, prospectief 1.099 mensen onderzocht in een studie van mensen met een melanoom en vond slechts een persoon Sinemet. Zij concludeerden dat het risico op melanoom niet wezenlijk en dat er weinig bewijs voor een oorzakelijk andeffect tussen melanoom en Sinemet ondersteunen zijn.

Op dit moment is het bewijs voor een verband tussen Sinemet en herhaling van melanoom is anekdotisch en niet goed gedocumenteerd. Herziening van de eerder gemelde gevallen dat een dergelijk verband gesuggereerd onthult andere verklaringen. Verschillende mensen met PD en melanoom zijn met succes behandeld met Sinemet zonder een herhaling van hun melanoom. Met de huidige beschikbaarheid van dopamine-agonisten zoals Mirapex en Requip-medicijnen niet beschikbaar zijn wanneer de eerste verbinding tussen Sinemet en melanoom werd voorgesteld-zijn er nu alternatieven voor Sinemet bij PD-patiënten met melanoom. Als de persoon dan moet Sinemet, moet Sinemet worden gestart.

Sommige van de "bijwerkingen" niet geheel bijwerkingen van Sinemet. Sommige (het dragen van af of aan-uit) het gevolg zijn van de progressie van de PD en de korte werkingsduur van Sinemet, sommige (dystonie, "bevriezing") kunnen de symptomen van de PD (die niets met drugs) of een bijwerking van Sinemet, sommige ( dyskinesie) zijn bijwerkingen van Sinemet en sommigen (psychose) zijn de effecten van Sinemet en dopamineagonisten tijdelijk "ontmaskering" een onderliggende dementie.

Het dragen van af. Na een optimale piek ingang van Sinemet bereikt-de werking tijdens Sinemet werkt hoogste, gewoonlijk 1 tot 2 uur na het uitgenomen kan het nodig zijn de dosering aan te passen om de duur van het effectiveness.When het effect van een individu te verlengen dosis Sinemet vermindert merkbaar tussen de doses, wordt dit fenomeen genoemd dragen van af. Het is alsof iemand langzaam uitschakelen van een waterkraan. Er zijn manieren om het begin van het dragen van af vertragen. De eenvoudigste zijn de volgende dosis Sinemet iets eerder geven, net voor het effect van de laatste dosis afneemt. Soms met behulp van de vorm met vertraagde afgifte kan een ho of meer aan de tijd dat uw Sinemet werkt, kan de tijd die je bent "op." De toevoeging van Comtan de tijd dat je alleen maar verlengen "op." De vroege gebruik van een dopamine-agonist toe te voegen zoals als Mirapex en Requip het uiterlijk van het dragen van af kan vertragen.

On-off. On-off, in tegenstelling tot het dragen van af, verwijst naar de abrupte verlies van werkzaamheid van een dosis Sinemet, alsof de dosis, als een lichtschakelaar, plotseling uitgeschakeld. On-off kan optreden bij, volgen, of worden geassocieerd met het dragen van af. De "uit" tijden, die per definitie abrupt, kan slechts een paar minuten duren. Soms zijn ze langer. Meestal, maar niet altijd, ze reageren aanvullende geregelde afgifte Sinemet, maar soms blijven en zij kunnen als frustrerend en als hartverscheurende als een gecrashte computer programma. Het vroege gebruik van dopamine agonisten kunnen vertragen of verhinderen het ontstaan van aan-uit.

Dyskinesie. Dyskinesie of chorea (van het Griekse woord voor dansen) kan verschijnen als schokken, wiebelen, draaien, en draaien bewegingen. Zij kunnen al dan niet geassocieerd met dystonia.When dyskinesie en dystonie samen voorkomen kan het onmogelijk zijn om ze te scheiden. Dyskinesie treedt op wanneer een patiënt over-medicinale met Sinemet. Vermindering van de dosis Sinemet helpt als de dyskinesie is niet ernstig. Maar het verminderen van de dosis Sinemet resulteert meestal in de persoon "uitschakelen" en, voor de meeste mensen, die "uit" is erger dan "op" en met dyskinesie. Het toevoegen van een dopamine-agonist zoals Mirapex of Requip terwijl langzaam dosisverlaging Sinemet meestal, maar niet altijd, helpt. Dystonie. Dystonie abnormaal zijn, langzaam onvrijwillige spasmen of krampen die kunnen optreden wanneer het niveau van levl odopa zijn te "hoog" en soms, paradoxaal genoeg, als ze te "laag." Dystonie kan verschijnen als een aanhoudende en pijnlijke krampen in je kuit, voet , of tenen, meestal aan de zijde waar de meeste getroffen door PD. Minder vaak voorkomende zijn dystonie van de armen en handen. Dystonie kan ook bestaan uit meer langdurige, kronkelende spierspasmen met je hoofd, je nek en je kofferbak. Sommige spasmen kunnen verband houden dragen uit een dosis Sinemet, genaamd "off" dystonie. Deze, de meest voorkomende vorm van dystonie, verbeteren wanneer Sinemet of een dopamine-agonist wordt toegevoegd. Sommige spasmen kunnen worden gerelateerd aan "inschakelen" van een dosis Sinemet, genaamd "op" dystonie. Hoewel dystonie komt vaker voor bij mensen met PD die behandeld worden met Sinemet, kunnen ze als een vroeg symptoom van Parkinson, voordat drugs worden gestart. Dystonie mogen in andere dan PD aandoeningen.

Bevriezing. Bevriezing verwijst naar die momenten waarop het onmogelijk is voor u om te beginnen te lopen of te blijven lopen, alsof je voeten worden 'geplakt' aan de grond. Invriezen kan in het begin van PD optreden. Dergelijke bevriezing aan Sinemet of dopamine-agonisten. Bevriezing kan laat in PD optreden. En, hoewel het lijkt bevriezing begin PD, is het niet altijd reageren drugs. Sterker nog, soms is het nog erger gemaakt door drugs. Bevriezing kan optreden wanneer u een verschuiving van de positie van je voeten, als je de richting waarin je loopt te veranderen, wanneer u probeert te draaien, of wanneer u bij een stoeprand, een stap, of een open deur. Bijna alles dat ervoor zorgt dat je de lengte van uw pas te veranderen, of zelfs denken over het veranderen van de lengte van uw pas, kan resulteren in "bevriezing." Het is alsof een computerprogramma, die in je hersenen die u toelaat om gemakkelijk en moeiteloos verander de lengte van uw pas, plotseling crasht. Blijf op de hoogte van de tijd toen freezin optreedt. Als het gebeurt wanneer levodopa pieken in je bloed, dan is het verminderen van de dosis kan helpen. Als het gebeurt tussen doses levodopa, daarna het verhogen van de dosis, het verkorten van de tijd tussen de doses of toevoegen van een agonist kan helpen. Als bevriezing niet reageren op veranderingen in de medicatie, een paar "trucjes" kan "schudden" computerprogramma je en krijg je wandelen. Als voorbeeld, als je jezelf kunt voorstellen marcheren naar een band of stappen over een object-zij het van iemand anders te voet of denkbeeldig iets-dat kan krijg je weer begonnen. De "trucs", in feite, herstellen het ritme van je pas.

Psychose. Hallucinaties, wanen (dingen geloven die niet bestaan echt) verwarring, slaperigheid overdag, 's nachts slapeloosheid, agitatie, obsessies en compulsies-waaronder obsessieve interesse in seks, eten, gokken, winkelen en-komt voor bij mensen die PD drugs (zie vraag 55). De mensen zijn meestal ouder, 70 plus jaar oud, en kan worden "incubatie" een dementie. Amantadine, de anticholinergica, selegiline, de dopamine agonisten en Sinemet, in die volgorde, kunnen "ontmaskeren" de onderliggende dementie. De psychose kan worden verminderd door het stoppen of verminderen van het aantal PD drugs of door toevoeging antipsychosis geneesmiddelen zoals clozapine, Geodon of Seroquel. In tegenstelling tot drugs zoals Haldol, Stellazine of Thorazine, deze drugs niet verergeren de onderliggende PD.

Carbidopa / levodopa, Sinemet, komt in twee vormen: directe of regelmatig vrij en gecontroleerde afgifte. Mensen met meer geavanceerde PD die korter reacties op regelmatige afgifte Sinemet had werden naar verwachting profiteren van de tragere gereguleerde afgifte vorm genaamd Sinemet-CR. De bekleding rondom Sinemet CR-vertraagde de absorptie van levodopa in de bloedbaan. Men dacht dit zou het dragen van af effect dat uiteindelijk verscheen tijdens de behandeling met regularrelease Sinemet overwinnen. Hoewel Sinemet-CR is behulpzaam, het voldeed niet aan de verwachtingen. Bij sommige mensen, omwille van hun PD, werd hun spijsvertering traag, en de Sinemet CR-tabletten bleef gedurende een te lange periode van tijd in hun darm, nooit bereiken van een hoog genoeg bloedspiegels voor maximaal voordeel. Het duurt ongeveer twee uur voor Sinemet-CR door te voeren, en sommige patiënten niet hoog genoeg bloedspiegels te bereiken voor hun Sinemet-CR om "kick inch" Zulke mensen moesten ofwel worden overgeschakeld op regelmatige afgifte Sinemet of hun Sinemet- CR moest aangevuld met regelmatige afgifte Sinemet.

Doseringsschema's voor geregelde afgifte Sinemet (25/100) zijn twee tot drie keer per dag. Bij mensen met vroege Parkinson, timing gewoonlijk niet kritisch. Later, als PD voorschotten, en de reactie op een individuele dosis Sinemet verkort, mensen voelen hun Sinemet draagt off of "uitschakelen", dus de timing belangrijk. Om de effectiviteit van reguliere afgifte Sinemet verhogen, is het belangrijk dat het ongeveer een uur voor het eten, zoals het eiwit in voeding de beschikbaarheid van levodopa Sinemet kan verminderen. Echter, kan het nodig zijn Sinemet-CR te worden ingenomen met voedsel om te verzekeren dat het gaat uit van de maag omdat er weinig of geen absorptie plaatsvindt in de maag.

Wanneer levodopa voor het eerst werd geïntroduceerd , zijn belangrijkste bijwerkingen waren misselijkheid en braken . Ondanks zijn opmerkelijke voordelen , veel patiënten niet kon of wilde het niet aannemen . Het probleem was de omzetting van L-dopa en levodopa in dopamine . De L - dopa of levodopa werd in de maag veranderd door een enzym genaamd dopa - decarboxylase ( DDC ) in dopamine . Dopamine in de maag en in het bloed circuleert kan het bloed / hersenbarrière niet oversteken om substantianigra bereiken . Echter , dopamine in de maag en in het bloed circuleert reageerde de hersenen triggerzone misselijkheid . Om te voorkomen dat levodopa wordt gewijzigd dopamine buiten de hersenen , carbidopa werd toegevoegd als een manier om het enzym DDC blokkeren . Carbidopa niet door de bloed / hersenbarrière en zorgt ervoor dat de omzetting van levodopa tot dopamine zal plaatsvinden in de substantia nigra , ver voorbij de misselijkheid triggerzone . De toevoeging van carbidopa voorkomt misselijkheid en kan een kleinere hoeveelheid levodopa te gebruiken . Vóór de invoering van carbidopa de gemiddelde dosis van levodopa was 2000 tot 4000 mg per dag. Met de toevoeging van carbidopa de gemiddelde dosis levodopa is 300 tot 600 mg per dag .