Glutathion is bekend dat het een belangrijke antioxidant in het lichaam en de hersenen. Glutathion is een tri-peptide, dat is, het bestaat uit drie aminozuren aan elkaar geregen. Glutathion en de enzymen verband met het metabolisme gemeld te worden uitgeput in de substantia nigra van mensen met PD.Whether deze vooraf verlies van dopamine cellen, of een gevolg van het verlies (minder cellen betekent minder glutathion) niet bekend . De primaire rol van glutathion is om cellen te beschermen tegen vrije radicalen, destructieve chemicaliën gevormd tijdens normale metabolisme en / of door blootstelling aan verschillende omgevingsfactoren toxines. Glutathion verbetert ook de functie van andere anti-oxidant verbindingen door ze in een vorm geschikt voor inselectedring van vrije radicalen.

In 1996 rapporteerde Italiaanse onderzoekers dat mensen met PD, intraveneuze glutathion, tweemaal daags toegediend gedurende een maand, met een daling van hun handicap. Na glutathion toediening werd gestopt, zou het gunstige effect nog zo lang als 2 tot 4 maanden. De studie is nooit herhaald of uitgevoerd op een manier die zou voldoen aan de gouden standaard van klinische proeven-de dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studie. Zo'n test van de effectiviteit is pas onlangs gestart. Momenteel glutathion wordt toegediend gebaseerd op overtuiging dat het werkt, in plaats van op basis van objectieve bewijzen. Veel PD-patiënten in de Verenigde Staten nemen glutathion, en velen zweren erbij, maar veel ook niet. De vermeende effectiviteit van glutathion is waarschijnlijk "Madison Avenue hype" dan wetenschap.

Glutathion kan worden gekocht zonder voorschrift van een arts. De glutathion wordt opgelost in een oplossing en een gekwalificeerde zorgverlener beheert het direct in een ader in de arm. De oplossing wordt toegediend gedurende een 15-20 minuten interval. De gebruikelijke dosering is 1400 mg glutathion drie keer per week. Hoewel er videobanden die getuigen van de wonderbaarlijke voordelen van glutathion, deskundige artsen en sceptisch patiënten zijn zich ervan bewust dat videobanden niet de hele waarheid vertellen. Het is verrassend dat de antioxidant glutathion symptomen van PD verlaagd, omdat het werkingsmechanisme is het interne milieu te beschermen tegen oxidatieve stress, geen dopamine. Er is natuurlijk de mogelijkheid dat glutathion andere slecht begrepen effecten die de werking van levodopa of endogene dopamine verhogen. Dit moet echter nog worden bewezen. Het is ook mogelijk dat de onmiddellijke en korte-termijn voordelen van glutathion zijn het resultaat van een placebo-effect. Het is bekend dat de behandelingen met middelen die geen biologische effecten kan leiden tot dramatische verbetering van ziektesymptomen-vaak vele maanden-als de persoon gelooft dat hij of zij ontvangt een actief middel. Een goede reden om sceptisch over de geclaimde effecten is dat het niet bekend is of glutathion krijgt zelfs in de hersenen (als het passeert de bloed-hersenbarrière) en zo ja, of het wordt in de cellen van de substantia nigra. Samengevat, glutathion is een belangrijke antioxidant die al dan niet uiteindelijk nuttig gebleken voor de behandeling van pd.5 te

Oestrogeenvervanging kan verlichten opvliegers, die bij sommige mensen kan worden slopende. Dit is van belang voor vrouwen met PD, waarvan het risico op osteoporose is verhoogd. Ook, hoewel studies niet overtuigend zijn er aanwijzingen dat oestrogeen tegen PD. Bewijs hiervoor is klein maar verleidelijke. Meer mannen dan vrouwen hebben PD: 55 mannen voor elke 45 vrouwen. Oestrogeen kan dopamine receptoren moduleren. Sommige premenopauzale vrouwen melden dat hun PD drugs ondoeltreffend zijn tijdens de ovulatie (het midden van de menstruele cyclus) en kort voor de start van hun maandelijkse menstruatie, wanneer oestrogeen laag zijn.

Tijdens de menopauze, vrouwen stoppen met het maken van oestrogeen, en al jaren voorgeschreven een oestrogeen gemaakt uit de urine van zwangere paarden (Premarin) en progestageen, een synthetische vorm van het hormoon progesteron (Provera). De combinatie heet Prempro. De behandeling werd oorspronkelijk aan symptomen zoals opvliegers, maar later botontkalking en hartziekten. Oestrogeen alleen verlicht symptomen, maar produceerde een kleine toename van het risico op kanker van de uterus), waardoor de synthetisch progestine werd toegevoegd bij lager risico. Maar wist oestrogeen of een oestrogeen-progestageen combinatie echt het risico van hart-en vaatziekten? Twee studies twijfel over de veiligheid van zowel oestrogeen en oestrogeen-progestageen therapie. Daarbij komt dat veel artsen niet dat de resultaten van deze studies zijn een reden om HRT te stoppen.

Om te beoordelen of u een kandidaat voor HRT onthouden: (1) HRT zal niet voorkomen dat hart-en vaatziekten en kan verhogen. (2) HRT zal helpen om botontkalking te voorkomen, en dit is een overweging voor vrouwen met een familiegeschiedenis van osteoporose. Er zijn natuurlijke vormen van oestrogeen samen met supplementen van mineralen en vitamines, en meer oefeningen, ook helpen botontkalking voorkomen. (3) HST licht vermindert risico op darmkanker, een belangrijke overweging voor degenen die PD, of mensen met een familiegeschiedenis van colorectale kanker, maar het kan ook het risico op borstkanker verhogen. (4) Als u niet beschikt over opvliegers, of als ze mild zijn, heb je geen medicijnen nodig. (4) Voeding en lichaamsbeweging kan een veel hogere prioriteit dan HRT zijn. Als je, net als sommige vrouwen vinden dat uw PD symptomen worden verminderd met HRT, dan zou dat een goede reden om de behandeling voort te zetten, als uw arts het ermee eens.

Op dit moment, het beste advies is om de laagst mogelijke hoeveelheid hormonen die effectief is voor u nemen. Uw arts kan de hormoonspiegels in het bloed of speeksel te meten om de juiste hoeveelheid te bepalen voor je. Wilt u misschien overwegen het gebruik van natuurlijke hormonen, ook wel bekend als "bio-identieke hormonen." Een bron voor bio-identieke hormonen is de Women's International Pharmacy, waarvan apothekers zullen samenwerken met uw arts om een voorbereiding voor u samengestelde.

Verschillende studies suggereren het roken van sigaretten kan beschermen tegen de ontwikkeling van PD. Dus, als je rookt een of twee pakjes per dag en zijn daarmee voor vele jaren, kunt u ongeveer 50% minder kans op PD hebben. Deze studies geven aan dat de mate van bescherming is gerelateerd aan het aantal verpakkingen gerookt per dag en het aantal jaren van het roken. Er is echter geen bewijs, dat zodra PD begint, roken is beschermend. Op verschillende momenten is voorgesteld dat bepaalde chemische stoffen in sigarettenrook, nog niet geïdentificeerd, een beschermend effect kan hebben. Sommige onderzoekers, wijzend op de winst van geur bij mensen met Parkinson, hebben voorgesteld dat PD gevolg kunnen zijn van een "ingeademd" middel, en roken kan deze agent blokkeren. Sommige onderzoekers hebben vastgesteld dat nicotine, door het stimuleren van nicotinereceptoren in de hersenen, enigszins verlichten enkele van de symptomen van PD. Andere onderzoekers zijn sceptisch. Zij wijzen erop dat het roken van sigaretten, door het verlagen van de levensduur, kan "doden" die mensen die zouden hebben ontwikkeld PD. Andere onderzoekers wijzen erop dat PD is een traag evoluerende ziekte die jaren begint voordat de diagnose is gesteld. Deze onderzoekers denken dat een vroege verlies van verlangen om te roken kan, in feite, zijn een vroeg symptoom van de PD. In plaats van het bekijken van het roken als neuro-beschermend, zij geloven dat mensen die niet nemen roken of stoppen met roken al PD kunnen hebben.

Om het idee dat het roken van sigaretten kan beschermen tegen de ontwikkeling van PD doel heeft in 1999 een studie uitgevoerd door Drs. Carly Tanner en J. William Langston van het California Institute Parkinson. De studie is hieronder samengevat:

Roken is omgekeerd geassocieerd met PD, maar of dit wijst op een biologisch effect op het onderliggende ziekteproces of slechts een selectie bias is onzeker. De auteurs vergeleken rookgedrag bij mannelijke tweelingparen geïdentificeerd van de National Academy of Sciences-National Research Council Tweede Wereldoorlog Veteraan Twins. De hoeveelheid gerookte sigaretten (in pak-jaar) werd pas in de loop van de PD ontstaan in het getroffen twin of tot het moment van de dood voor het onaangetast tweeling. Verschillen in pak-jaren rookte tot PD ontstaan en tot 10 en 20 jaar voor aanvang werden vergeleken met behulp van standaard statistische methoden. Om de rol van gedeelde omgeving te beoordelen, correlatie voor roken gedrag werd vergeleken tussen paren, die beiden hadden PD en paren waarbij slechts een van de tweeling had PD. Gedetailleerde rookgedrag waren beschikbaar voor 113 tweelingparen. Er werden 43 identieke tweelingen en 50 niet-identieke tweelingen waarbij ten minste een tweeling had.

Er waren 10 identieke tweelingen en 10 niet-identieke tweelingen waarbij beide tweelingen hadden PD. In 33 identieke tweelingen en 39 niet-identieke tweelingen waarbij ten minste een tweeling hadden PD en gerookt, de tweeling zonder PD rookte meer dan tweelingen met PD. Dit was duidelijker in de identieke tweelingen dan in de niet-identieke tweelingen. Bij tweelingen het risico op PD is omgekeerd gecorreleerd met de dosis (in pak-jaar) van het roken van sigaretten: hoe minder je rookt hoe meer kans je hebt om PD te ontwikkelen. Omdat identieke tweelingen zijn genetisch identiek en zijn vergelijkbaar gedragsmatig, dit verschil waarschijnlijk een gevolg zijn van genetische of andere omgevingsfactoren. Deze resultaten zijn compatibel met een echte beschermend effect van roken.

Hoewel studies suggereren roken kan beschermend tegen PD zijn, de risico's van roken in het veroorzaken van kanker, hart-en vaatziekten en beroerte, zwaarder wegen dan de mogelijke voordelen bij het voorkomen van PD: Als je niet rookt, niet gestart vanwege PD. Er moet meer worden begrepen over hoe het roken beschermt tegen PD voordat aanbevelingen kunnen worden gedaan.

Er zijn studies die suggereren dat cafeïne beschermt tegen PD geweest. Dus, als uw drankje een paar koppen koffie per dag, en zijn daarmee voor vele jaren, kunt u 30% minder kans op PD hebben. Wel moet erop worden hoe deze gegevens worden geïnterpreteerd. Hoewel werd vastgesteld dat mensen die koffie of andere cafeïne bevattende dranken dronken zoals thee, cacao en cola hadden lagere incidentie van PD, andere verklaringen mogelijk. Het kan zijn dat als PD ontwikkelt, met zijn tremoren en slaapproblemen, mensen met PD beginnen om cafeïne te vermijden. Een andere verklaring zou kunnen zijn dat mensen met een neiging tot PD ontwikkelen een fysiologische of psychologische intolerantie voor cafeïne In een studie, mannen die grote hoeveelheden koffie of andere cafeïnehoudende dranken dronken hadden een lager risico op PD dan mannen die alleen een beetje dronken. De studie suggereerde dat het de verbruikt voor het begin van PD die de bescherming biedt cafeïne, terwijl cafeïne verbruikt na PD ontwikkelt biedt geen. Bij vrouwen, de beschermende effecten van cafeïne zijn moeilijker te evalueren. In matige hoeveelheden, lijkt cafeïne om wat bescherming tegen PD bieden bij vrouwen. Echter, op verhoogde niveaus van consumptie, wordt de uitkering verloren, en een omgekeerd effect wordt waargenomen. Dit kan een biologische verklaring hebben, of misschien vrouwen een andere gevoeligheid voor PD. Uiteraard meer studies nodig.

Als u genieten van het drinken van koffie, blijven doen. Als je dat niet doet, begin dan niet te drinken omdat het misschien PD voorkomen. En als je PD, drinken of niet drinken van koffie zal niet het verschil maken. Starbucks is een prachtige plek, maar het is niet het antwoord op PD.