De afweging tussen wetgeving en voorlichting
- Gepubliceerd in Marketing
- Reageer als eerste!
Soorten instrumenten van de overheid om attitude en gedrag te beïnvloeden:
1. Financiële instrumenten, bijvoorbeeld belastingvoordeel bij de aanschaf van een hybride auto en extra wegenbelasting voor zwaardere auto’s.
2. Privaatrechtelijke instrumenten, het onderling verhandelen van mestvergunningen.
3. Directe regulering: wet- en regelgeving.
4. Sociale regulering, waaronder voorlichting.
Keuze tussen deze instrumenten hangt af van de karakteristieken van de instrumenten en de aard van de situatie.
Bij vergelijking van de instrumenten zijn er twee dimensies:
1. Handhavinglast: hierbij wordt wet- en regelgeving ingezet om bepaald gewenst gedrag te beïnvloeden.
2. Eigen verantwoordelijkheid: hierbij wordt sociale regulering ingezet om bepaald gewenst gedrag te beïnvloeden.
Bij het bepalen van de aard van de situatie en dus welke instrumenten ingezet moeten worden, spelen drie dimensies een rol:
1. De meetbaarheid van het gedrag: heeft te maken met het gemak of de moeite waarmee de overheid kan controleren of mensen zich aan de regels houden.
2. De structuur van de doelgroep: heeft betrekking op de omvang en de heterogeniteit van de mensen die hun gedrag moeten aanpassen.
3. De kosten voor de doelgroep: heeft betrekking op de kosten die de gedragsverandering met zich meebrengt.
De beslissing om communicatie in te zetten moet weloverwogen worden. Als mensen zich zullen laten overtuigen dat bepaald gedrag grotere voordelen met zich meebrengt dan het huidige gedrag, is communicatie zinvol. Maar als mensen niet overtuigd kunnen worden van de voordelen van gewenst gedrag, heeft communicatie geen zin.
Ook als wordt gekozen om directe regulering (wet- en regelgeving) in te zetten, kan communicatie een belangrijke rol spelen bij de uitvoerbaarheid en handhaving van die regel (zo kunnen achtergronden van de gekozen maatregel worden uitgelegd).