Algemeen
- Gepubliceerd in Filosofie
- Reageer als eerste!
Thomas van Aquino (1225-1274) speelde voor het Westen de rol die in de Oudheid voor het laatst door Aristoteles gespeeld was. In zijn werk werd de hele filosofie van Aristoteles zo overtuigend met de christelijke leer verbonden, dat nog in 1879 de katholieke kerk het neothomisme tot de officiële filosofie van alle katholieken kon uitroepen.
Thomas doceerde in Keulen, Bologna, Rome en Napels. Hij trachtte als eerste een scherpe grens te trekken tussen geloven en weten. Door de Openbaring (de Bijbel) en de leer van de kerk leren we de eeuwige waarheden kennen, waaraan we moeten geloven.
Voor de geschiedenis van de filosofie is Thomas vooral belangrijk door zijn systematisatie van alle wetenschap en door de grote plaats die hij inruimt voor het kritisch denken.