was in de Julimonarchie van 1830 tot 1848 de laatste koning van Frankrijk. Hij had de titel koning der Fransen, niet meer koning van Frankrijk. In het kader van de revolutie van 1848 deed hij troonsafstand, ten gunste van zijn kleinzoon. De regering, o.l.v. de Lamartine riep echter de 2e republiek uit, waardoor er een einde kwam aan de monarchie.
was koning van Frankrijk van 1824 tot 1830, de laatste koning uit de hoofdlijn van de Bourbons. In het kader van de revolte van 1830 moest hij troonsafstand. Onder impuls van Lafayette, commandant van de nationale garde, werd Louis-Philippe van Orléans de nieuwe koning.
was koning van Frankrijk in 1814 en na het definitief verjagen van keizer Napoleon I van 1815 tot 1824.
belangrijk lid van de Montagnards, radicale fractie van de Jacobijnen. Hij nam het initiatief in de Nationale Conventie, een nieuwe regeringsvorm die met algemeen mannenkiesrecht werd verkozen. Hij was een van de 12 bestuurders in het Comité du Salut Public en is vooral bekend om de terreur die in die periode plaatsvond. Robespierre zetelde hier met de radicale fractie van de "Montagnards". Uiteindelijk bewerkstelligde hij de overgang van de Convention Nationale en organiseerde hij het Directoire d.m.v. een nieuwe grondwet. Hij werd uiteindelijk zelf geguillotineerd, toen hij weigerde in te gaan op enkele radicale eisen.
