1778-1850 , net als Bolivar een van de belangrijkste vrijheidsstrijders van Z-Amerika. Hij studeerde in Spanje, nam dienst in het Spaanse leger in 1789 en trok daarna terug naar Z-Amerika, waar hij generaal werd van de verenigde provincies in het Zuiden, zowat het huidige Argentinië. Samen met Bolivar zorgde hij voor de bevrijding van Z-Amerika. In dat kader werd hij ook president van Peru. Hij trok zich terug uit het politieke en militaire leven na een privé-onderhoud met Bolivar in 1822. 2 jaar later trok hij naar Spanje waar hij in 1850 overleed.

24 juli 1783 – 17 december 1830 was een Zuid-Amerikaanse aristocraat en vrijheidsstrijder. Hij was verschillende jaren in Europa, waar hij tijdelijk in de nabijheid van Napoleon III vertoefde. Auteur van het Cartageense Manifest, en anti-Spaans. In 1813 nam hij de leiding op zich van een invasie in Venezuela, waarna hij de Venezolaanse republiek stichtte. Hij stond aan de wieg van de landen Panama, Colombia, Ecuador, Peru, Venezuela en Bolivia. Dat laatste land is naar hem vernoemd. Tegenwoordig staat hij in Latijns-Amerika nog steeds bekend als El Libertador, ofwel De Bevrijder. Hij creëerde de republiek van Groot-Colombia die echter uiteenviel in 1827.

was van 1801 tot 1825 tsaar van Rusland. Hij was de bezieler van de Heilige alliantie, waarmee hij ten strijde trok tegen elke revolutie of opstand die een bestaan regime in gevaar bracht, ook al was dit in wezen een vijandig regime.

15 mei 1773 te Koblenz - 11 juni 1859 te Wenen, graaf, sinds 1813 prins van Metternich-Winneburg en sinds 1818 hertog van Portella, was een Oostenrijks staatsman en een van de belangrijkste diplomaten van van zijn tijd. Hij was een rationalist die niet geloofde in de Verlichting en de Franse Revolutie verafschuwde. Hij draaide verschillende tientallen jaren mee in de Oostenrijkse politiek.