Item gefilterd op datum: januari 2014

Vanaf 1921 tot 1927 : Deze economische politiek had als doel de ontredderde economie na WOI onder controle te krijgen. De economie was feitelijk genationaliseerd vanwege de burgeroorlog. Deze politiek voorzag in de nationalisatie van de grote industriële sectoren en economische vrijheid voor kleinhandel en landbouw, wat tot een creatie van een rijke boerenstand leidde, daar zij zelf hun prijzen mochten bepalen. Privé handel en winst was toegestaan. Tussenhandelaren waren ook toegestaan. Koelakken waren in het voordeel en huurde andere kleine boeren in.

De Mensjewieken waren een onderdeel van de Russische revolutionaire beweging die in 1903 ontstond na een geschil tussen Vladimir Lenin and Julius Martov, die beiden lid waren van de Russische Sociaal-Democratische Arbeiderspartij. Sinds haar ontstaan in 1898 was deze partij verboden in Rusland en ze ontplooide haar activiteiten daarom ook vanuit het buitenland. Op het tweede partijcongres in 1903 ontstond een meningsverschil. Een minderheid - de Mensjewieken - (mensje = minder) wilde tijdelijk blijven samenwerken met de liberale en sociale groepen om hervormingen in gang te zetten. De Bolsjewieken (bolsje = meer) wilden door revolutie het staatsapparaat ondermijnen en zo nodig afzetten. Julius Martov was de leider van de mensjewieken.

aanduiding voor de communistische partij van Lenin. De Bolsjewieken noemden zich vanaf de jaren 20 Communistische Partij van de Sovjet-Unie. Ontstaan in
1903 ontstonden ten gevolge van een scheuring in de Russische Sociaal Democratische Arbeiderspartij (RSDAP) het bolsjewisme en het mensjewisme. De bolsjewieken stonden een gewelddadige revolutie voor om hervormingen te bekomen, die uiteindelijk zal leiden tot de USSR.

Het zijn collectieve boerengemeenschappen, die grond collectief bezitten. Ze werden opgericht door Tsaar Alexander II, met zijn Emancipatieweet uit 1861. Het voorzag in de afschaffing van de horigheid en een landherverdeling die 50% van het land onder controle van de boeren bracht. Zij moesten in ruil hiervoor een vergoeding aan de voormalige eigenaars betalen en rente in ruil voor de inkomsten die de voormalige eigenaar nu niet meer had. De gemeenschap was als geheel verantwoordelijk voor de betaling van de schulden en lasten. Het versterkte in feite de aristocratie, daar de horigheid weinig rendabel was, ze effectief 50% van de grond in handen hadden en geen verplichtingen meer hadden t.o.v. de boeren, maar wel nog steeds inkomsten.

De Volkenbond werd op 25 januari 1919 opgericht (eerste algemene vergadering op 10 januari 1920) op basis van het Verdrag van Versailles en gevestigd in
Genève, met de intentie om via een supranationale organisatie 'een einde aan alle oorlogen' te maken.Hoewel vooral de Amerikaanse president Woodrow Wilson met zijn veertien punten de aanzet tot de vorming van deze organisatie gaf, werd het Verdrag van Versailles niet geratificeerd door het Amerikaanse Congres, waardoor de Verenigde Staten van Amerika ook niet toetraden tot de Volkenbond. Behalve de overwinnaars van de oorlog werden ook de neutrale mogendheden tot de organisatie toegelaten. Duitsland en de Sovjetunie werden aanvankelijk geweerd, en pas na het verdrag van Locarno toegelaten.

De Veertien Punten voor de wederopbouw van Europa na de Eerste Wereldoorlog werden op 8 januari 1918 door de Amerikaanse president Woodrow Wilson gepresenteerd aan het Amerikaans Congres. De Veertien Punten waren door Wilson opgesteld zonder overleg met Europese regeringsleiders. De nadruk van de
veertien punten ligt op het zelfbeschikkingsrecht der volken en het stichten van een Volkenbond, die ervoor moet zorgen dat de vrede bewaard blijft. Sommige van deze punten strookten niet met de belangen van enkele Europese overwinnaars, en de Volkenbond bereikte zijn doel eveneens niet wegens de et-toetreding van de VS, en het verbod van toetreding voor de verliezers.

Was eigenlijk een vervolg op de entente cordiale. Frankrijk wilde graag dat Engeland net als zij een alliantie aanging met Rusland. Beide staten voelden daar wel voor, en in 1907 werden een aantal Engels - Russische geschillen opgelost en ontstond de triple entente. Een alliantie die min of meer tegenover de driebond stond. Het was echter een losser verdrag omdat Engeland geen militaire verplichtingen wilde aangaan.

De Driebond of Drievoudige Alliantie (Engels: Triple Alliance, Duits Dreibund) was een verdrag tussen Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Italië, gesloten (20
mei 1882) om elkaar te steunen in het geval van een aanval op een van hen door twee of meer grootmachten. Duitsland en Italië sloten het in eerste instantie om elkaar te steunen in het geval van een aanval door Frankrijk. In een aanvullende verklaring specificeerde Italië echter dat haar bezigheden niet direct als zijnde tegen het Verenigd Koninkrijk konden worden gezien. Kort na het vernieuwen van de alliantie in juni 1902 sloot Italië in het geheim een soortgelijk verdrag met Frankrijk.

1876, organisatie gecreëerd door Leopold II, met de officiële bedoeling om via deze organisatie Congo economisch te ontsluiten en te kerstenen, terwijl het eigenlijk om pure kolonisatie ging. Hij verkreeg het bestuur over Congo-Vrijstaat in 1885, van het Congres van Berlijn.

een stroming, vanaf de 19e eeuw erg op de voorgrond in de politiek, binnen het katholicisme die de absolute autoriteit van de paus in zaken van geloof en wereldlijke zaken voorstaat. Zij vinden dat de wereldlijke autoriteit van de paus boven nationale wetten staat, en dat de paus sowieso onfeilbaar is in geloofszaken. Dit in tegenstelling tot de liberale katholieken, die een scheiding van Kerk en staat voorstaan en het gezag van de paus enkel aanvaarden in geloofszaken. Het ultramontanisme baseert zich ook op het Vaticaans concillie van 1870.