• Het is waar dat in grote organisaties macht wordt gecentraliseerd
• Maar extreme machtsongelijkheid komt niet enkel in grote organisaties voor, ook in kleine groepen.
• In kleinere organisaties vaak strakkere controle, want door de specialisatie in de bureaucratie, hebben de mensen aan de top vaak maar weinig controle over administratieve beslissingen die genomen worden door ondergeschikten
• In zekere zin oefenen vaak ondergeschikten een vorm van controle uit op hun superieuren.

Besluit:
Ja en nee. Macht wordt inderdaad gecentraliseerd in grote groepen, maar dit is ook het geval in kleinere groepen. In deze laatste is de machtsongelijkheid vaak strakker omdat de activiteiten van de werknemers onmiddellijk zichtbaar zijn voor de bedrijfsleiding.

Uit Webers model kan je afleiden dat de macht geconcentreerd is aan de top. Een grote organisatie is een piramide met de meerderheid van de leden onderaan, in relatief machteloze posities.

• Robert Michels (leerling Weber): hypothese die hij de ‘ijzeren wet van de oligarchie’ noemde.

Oligarchie

= bestuur is in handen van weinigen

Michels ‘ijzeren wet’ is gebaseerd op onderzoek naar de Sociaal-Democratische Partij van Duitsland (sdp), na W.O.I.

• Centrale ideaal van deze partij was de participatie van de massa in het politieke besluitvormingsproces
• Naarmate de partij groeide en belangrijker werd, ontwikkelde zij zich tot een heuse bureaucratie

Volgens Michels vertonen alle grote organisaties deze tendens.

• Bestuur in handen van enkel is een onvermijdelijk aspect van grote organisaties
• In moderne maatschappij bestaat er spanning tussen een tendens naar bureaucratie en een tendens naar democratie
  • Paradoxaal!
    Democratie veronderstelt de participatie van de massa aan politieke besluitvorming.
    Dit is onmogelijk zonder vorming van democratische partijen.
    Maar dit leidt dan weer tot ontwikkeling van grote, bureaucratische partijen gedomineerd door machtskliekjes!