Item gefilterd op datum: maart 2014

Zo ja, wat moet ik doen om haar te helpen ? Duizenden kinderen zijn wees elk jaar als gevolg van de dood van een ouder . De zorg voor deze kinderen na de dood van een ouder is vaak niet gepland . Vervolgens kunnen deze kinderen worden geplaatst in een pleeggezin , kan worden vastgesteld , of kunnen onderworpen zijn aan andere wettelijke en niet- wettelijke regelingen , vaak veroorzaakt verstoring en trauma aan de betrokken kinderen . Om verwarring te voorkomen , te verminderen trauma aan de kinderen en potentiële verzorgers , en de gemoedsrust van de ouders te vergroten , kan een standby voogd wettelijk worden aangewezen . Een ouder , zoals je vriend die is gediagnosticeerd met een levensbedreigende ziekte , kan een standby voogd in het geval er iets gebeurt met haar in de toekomst - hetzij als gevolg van deze ziekte of om een andere reden aan te geven .

Het beveiligen standby voogdij voor kinderen is een zeer emotioneel moeilijke zaak voor iedere ouder te doen . Het vertegenwoordigt een erkenning dat het mogelijk is ze misschien niet lang genoeg leven om te zien haar kinderen opgroeien , en het aanvaarden van deze werkelijkheid is de eerste , maar moeilijkste stap . Het klinkt alsof je vriend al tot dit besef is gekomen . En , hoewel ze het goed doet medisch nu , is ze zetten behoeften van haar kinderen eerst door te willen om plannen te maken voor hun toekomst als er iets met haar gebeurt .

Er zijn vele manieren waarop u kunt haar helpen. Wees erbij om met haar te praten over haar gevoelens , gedachten en plannen voor haar kinderen . Als ze niet over een specifiek persoon of stel in gedachten als potentiële voogden , dan kunnen ze uw steun nodig om te beslissen wie te vragen . De eerste persoon meestal beschouwd als een biologische ouder ( de kinderen de vader / s ) . Als dit niet mogelijk is of aanbevolen , kunnen andere familieleden of vrienden worden geïdentificeerd. Nadat ze al iemand heeft geïdentificeerd , kunnen zij uw steun nodig praten met die persoon over haar plannen . Als een vriend , kun je er voor haar voor emotionele ondersteuning en begeleiding .

U kunt ook om middelen voor haar, zoals advocaten die gespecialiseerd zijn in hechtenis planning te onderzoeken. Als de patiënt niet in staat is om een advocaat te betalen, kunnen zij contact opnemen met instanties om hulp , zoals de Legal Aid Society of de balie van de staat waar ze woont te zoeken. Het is belangrijk dat haar plannen voor voogdij zijn gepland wettelijk toe te staan voor de meest vloeiende overgang , en veel middelen beschikbaar zijn om haar te helpen door dit proces , waaronder het internet . ( Zie de bijlage voor www.standbyguardianship.org , een website het leveren van state - by-stand informatie over de standby voogdij wetgeving en www.lawhelp.org , dat is een online juridische bijstand referral service voor mensen met een laag tot matig inkomen . )

Kinderen moeten zich bewust zijn van de plannen voor de toekomst worden gemaakt , en ze moeten praten met hun moeder , indien mogelijk. Als een vriend, kunt u helpen met het regelen van deze besprekingen tussen de patiënt en haar kinderen als ze het moeilijk heeft om dat te doen . Kinderen moeten weten dat hun moeder de zorg voor hen , wat er ook gebeurt . Ze kunnen verdrietig en boos zijn, begrijpelijkerwijs , maar hoe minder verrassingen die zij ervaren , hoe beter ze zullen omgaan . Als je vriend doet sterven aan deze ziekte , kun je er zijn om te helpen haar kinderen te passen aan haar dood . Het kennen van uw steun nu en in de toekomst kan bijzonder prettig om je vriend.

Kathleen McCue , de auteur van Hoe kinderen helpen door ernstige ziekte van een ouder , beschrijft een aantal van de tekenen om op te letten : grote veranderingen of stoornissen in slapen of eten , het verschijnen van nieuwe angsten die niet weg zal gaan ; terugtrekt in stilte, en moeite met mijlpalen in de ontwikkeling ( bijvoorbeeld een zindelijk peuter die begint aan het bed of daling van een tiener in de rangen op school nat ) . Zie de bijlage voor de volledige verwijzing naar dit zeer nuttig boek . ik

f je onzeker bent over hoe u uw kind te praten of zich zorgen over de manier waarop hij of zij omgaan met de diagnose , spreken met een maatschappelijk werker of adviseur die gespecialiseerd is in het helpen van kinderen van een ouder met kanker . Als uw kinderen op school , praten met hun leraren en / of een schoolbegeleider kan nuttig zijn, ook. Nemen van maatregelen om ervoor te zorgen dat belangrijke volwassenen ( zoals zorgverleners , naaste familieleden , en docenten) rond uw kind zijn het verstrekken van consistente boodschappen . U kunt deze volwassenen over het algemeen vertellen wat je vrouw gaat door medisch en wat uw kind al weet . Deze mensen zullen in staat zijn om ondersteuning te bieden aan uw kind en ook u te informeren wanneer zij zich zorgen over de manier waarop uw kind omgaan . Als u zich zorgen maakt over hoe je kinderen omgaan met de diagnose , kunt u begeleiding onderzoeken voor uw kinderen of groepen speciaal bedoeld voor kinderen omgaan met een ouder met kanker .

Kinderen van alle leeftijden vragen vaak de "harde" vragen die volwassenen hebben geleerd niet te flappen uit . Bijvoorbeeld , soms de eerste vraag uit de mond van een jonger kind na wordt verteld een van de ouders kanker heeft is " Is mama ( of papa ) gaat sterven ? " Dit is het moeilijke. Niet alleen kan het brengen enorme gevoelens van angst en angst in je , maar het is ook de tijd waarin de meeste ouders willen hun kind gerust te stellen ( en zichzelf ) dat alles wel goed komt en dat , natuurlijk , mama ( of papa ) zal niet sterven , zal nooit sterven . Echter, dit is gewoon niet waar . Net zoals bloemen en dieren zullen sterven , iedereen sterft op een bepaald punt . Hoewel het belangrijk is dat u uw kind gerust te stellen , niet de waarheid verkeerd . U kunt iets als : "Ja , mama heeft wel kanker zeggen . Maar ze krijgt de beste behandeling en het zien van de beste artsen die gaan alles proberen om deze kanker te bestrijden . Iedereen sterft op een dag , maar we gaan deze kanker vechten met al onze kracht . "Als ze geweten hebben iemand anders om te sterven aan kanker , moet je ze geruststellen dat dit niet per se gaat gebeuren met hun moeder . Geef uw kind de leeftijd passende details over de kanker en de behandeling , met inbegrip van hoe mama's kanker is anders dan andere situaties uw kind mag weten over (zoals een grootmoeder die overleed aan kanker ) .

Kinderen geven zichzelf de schuld vaak voor problemen, met inbegrip van een ouder kanker diagnose. Veel kinderen maken fantasieën om gebeurtenissen te verklaren . Ze kunnen denken dat hun vader kanker kreeg , omdat ze niet goed deden op school of omdat ze riepen iets naar hem of stiekem wenste dat er iets ergs zou gebeuren met hem de laatste keer dat ze werden gestraft . Omdat kinderen denken vaak dat ze iets aan de kanker veroorzaken deden , ze soms denken dat ze de macht hebben om te laten verdwijnen . Een jongere kan het " model kind " te worden en proberen om alles goed te doen . Een tiener kan plotseling overdreven behulpzaam rond het huis of het spel de rol van worden " vervangende ouder. "

Soms ouders verwarren dit voorbeeldig gedrag te betekenen dat hun kind goed omgaan . Echter, als "perfect" kan een enorme last voor uw kind vanwege de gevoelens van verantwoordelijkheid dat deze methode van omgaan met zich meebrengt . Kinderen kunnen vrezen dat als ze "verknald ", zullen ze de zieke ouder nog erger te maken , als er een complicatie optreedt , kunnen zij zich schuldig voelen dat ze niet moeilijk hebben geprobeerd genoeg om perfect te zijn . U zult verbaasd zijn over wat uw kinderen kunnen denken . Vraag hen . Zij hebben behoefte aan geruststelling dat ze noch de oorzaak van de kanker , noch verantwoordelijk voor het maken van het weg gaan .

Mark, aos commentaar:

Kinderen hebben het recht om hun zieke grootouders of ouders zien, sterven of niet. Dood hoort bij het leven, en hoewel dit misschien niet de eerste keer dat het kind ziet het, het won, AOT de laatste zijn, Aiso don per se de behandelen als het, AOS een aantal grote horror of mysterie voor het kind om bang voor te zijn. Kinderen krijgen meer overstuur als ze, Aore niet toegestaan om hun afscheid aan stervende familieleden, zodat je, Aore niet hen geen dienst door ze uit de ziekenkamer.

Sommige kinderen worden zeer betrokken en geïnteresseerd in kanker en behandeling. Ze kunnen zelfs afspraken wilt wonen of hun ouders in het ziekenhuis. Waardoor ze een afspraak (na de eerste dit bespreken met uw arts en de vaststelling van richtsnoeren) wonen, kan een goede manier voor hen om te worden gerustgesteld en hebben de mogelijkheid om vragen te stellen. Het is echter belangrijk om hen niet te overstelpen met informatie, anders kan deze bijeenkomst hen angstig maken en hebben het tegenovergestelde effect van wat de bedoeling was.

Kinderen die willen gaan op chemotherapie of bezoek het ziekenhuis moet van te voren worden voorbereid. Vertel hen over de behandelingen en over wat ze zouden kunnen zien (met inbegrip van buizen, andere zieke patiënten, en ga zo maar door). Het nemen van een foto van je vrouw in behandeling kan ook helpen hen te visualiseren wat ze zouden kunnen zien voordat ze aankomen. Sommige kinderen willen leren over alle buizen, steken, en andere accessoires van de behandeling. Voel je vrij om ze zo veel mogelijk informatie te geven als jij, en zij zich prettig voelt. Vergeet niet, je bent de expert op uw kind, dus let op je intuïtie, en stop als je voelt dat hij of zij heeft genoeg meegemaakt.

Aangezien de meeste ziekenhuizen hebben bezoekuren en het beleid dat kind bezoekers onder een bepaalde leeftijd kunnen beperken, vragen over uw ziekenhuis, aos beleid voordat het brengen van uw kind te bezoeken.

Moet ik vertel ze over de kanker, en zo ja, hoeveel? Vertel je kinderen over je vrouw kankerdiagnose is een van de moeilijkste problemen die u worden geconfronteerd als ouder. Sommige mensen zijn terughoudend om hun kinderen te vertellen en dat, anderen willen zo open mogelijk te zijn. Onderzoek en onze professionele ervaring als oncologie begeleiders geven aan dat het vertellen van de kinderen van de waarheid van het begin het algemeen leidt tot betere aanpassing. Echter, als hun ouder, jij bent de expert op uw kinderen, en je moet ze houden zo betrokken zijn alleen zo veel als jij en ze zich comfortabel voelen. Bovendien, als de "goed" ouder of familielid, kunt u in staat om een belangrijke rol spelen bij het vaststellen van de communicatie met uw kinderen, omdat vaak de ouder met kanker is niet beschikbaar (in het ziekenhuis, bijvoorbeeld), en je kan meer uitgeven tijd met de kinderen door de toegenomen zorg voor de kinderen wanneer uw echtgenoot voelt zich niet goed.

Uiteraard is de leeftijd van de kinderen beïnvloeden welk type en hoeveel informatie die ze kunnen begrijpen. Zo zal een 4-jarige niet begrijpen zo gedetailleerd als een 10-jarige, noch zal een 10-jarige begrijpen zo veel als een tiener. Echter, de volgende richtlijnen nuttig zijn en, tenzij anders vermeld, zijn goede punten in gedachten te houden voor alle leeftijdsgroepen van kinderen. Een grootouder (of een ander familielid) kan ook de volgende informatie nuttig.

• Kinderen hebben een goed gevoel voor wat er gaande is met de persoon met kanker en de familie. Zij merken vaak subtiele veranderingen, alsmede voor de hand liggende (bijvoorbeeld zorgen over ziekenhuisrekeningen of afluisteren u of een familielid aan de telefoon). Daarom kunnen ze weten over de diagnose toch, en misschien moeten ze het van u of uw echtgenoot-de eerder, hoe beter horen. Dit is een tijd om te vertrouwen met uw kind over de diagnose en behandeling te ontwikkelen.

• Omdat elke vorm van kanker is anders, en de behandeling van elke persoon individueel op maat, moet u uw kinderen de kans om vragen over kanker en behandelingen van je vrouw te geven, zodat ze geen verkeerde informatie te krijgen (van het internet, roddels, familie, vrienden, verwanten of andere kinderen).

• Het woord "kanker" is een abstracte term die is vaak moeilijk voor kinderen om te begrijpen, wat kan leiden tot verhoogde angst en onbegrip. Resultaat kinderen leeftijd passende foto's en schema's van het lichaam, met inbegrip van waar de kanker zich bevindt-of vooral voor jongere kinderen, zodat ze foto's van het te tekenen zelf-zal hen helpen conceptualiseren de kanker. Een 6-jarig meisje trok een foto van haar vader met een grote zwarte stip op zijn 'buik', die de kanker. Deze foto maakte het veel makkelijker voor haar om te visualiseren en te praten over de kanker met haar ouders.

• Uw kinderen kunnen anders reageren nadat ze bespreken de kanker met u en uw echtgenoot. Sommige kinderen, vooral zeer jonge kinderen, alleen bits informatie verwerken tegelijk. Zij mogen geen vragen stellen in eerste instantie, dus zorg ervoor dat de "big talk" is niet zomaar een eenmalig ding. Blijven om in te checken met uw kinderen te zien hoe ze aan het doen zijn en om hen te vertellen hoe je doet, ook. Echter, als ze niet willen praten, niet ze te duwen. In plaats daarvan, uit te leggen dat ze u of uw vrouw kan vragen stellen ze willen, waardoor ze controle geeft. Vergeet niet dat als je meer dan een kind hebben, kan een ieder anders reageren. Denk na over de vraag of u wilt uw kinderen samen of afzonderlijk te praten. Een compromis is om een familie bijeenkomst eerst en dan follow-up met elk kind afzonderlijk.

• Kinderen richten zich vaak op hoe kanker zal invloed hebben op hun leven, af en toe verschijnen egoïstisch en het uiten van boosheid en frustratie. Tieners en kinderen kunnen kwalijk wordt gevraagd om te helpen met huishoudelijke taken aan een zieke ouder te helpen. Probeer patiënt met een kind dat deze gevoelens uitdrukt en te begrijpen zonder te oordelen (die moeilijk kan zijn) te zijn. Proberen oplossingen, zoals het tijdelijk inhuren van een huishoudster of vragen familie of buren om te helpen met huishoudelijke taken, zodat huishoudelijke routines minder verstoord vinden.

• Het verstrekken van fysieke geruststelling, zoals knuffels en aanraken, is belangrijk voor u en uw kinderen, vooral baby's of peuters, voor wie vormen van communicatie zijn beperkt. Uw vrouw kan niet in staat om te spelen "ruw" met uw kinderen direct na een operatie of als gevolg van vermoeidheid, dus uitleggen aan uw kinderen en vervangen door andere activiteiten en vormen van fysieke verbinding (zoals zo dicht bij elkaar zitten, kijken naar een video of het lezen samen). Je wilt niet dat ze een gebrek aan fysieke aandacht als afwijzing fout.

• Blijf (zoveel mogelijk) met pre-kanker routines en disciplinaire maatregelen. Dit kan moeilijk zijn omdat je eisen aan uw tijd, maar probeer uw kind te blijven in zijn of haar activiteiten, zie vrienden en opstaan in de ochtend en naar bed gaan op dezelfde tijden. Sommige ouders willen meer toegeeflijk te zijn, en wat meer strikte, maar dit is niet van plan om uw kind beter het hoofd te bieden. Consistentie communiceert veiligheid voor kinderen. Tip: Wees eerlijk en consistent, en gerust te stellen uw kind dat het kanker is niemands schuld.

Mark's reactie: Als de arts je vertelt dingen die hij niet vertelt zijn patiënt, voel ik dat je hem moet ontslaan. Het is de verantwoordelijkheid van de arts om eerlijk te praten met zijn patiënt, en als hij dat niet kan, is het tijd om een andere arts te vinden. Dit spul zij plachten te doen over "beschermen" van de patiënt was belachelijk toen, en het is nog belachelijker nu. Trouwens, als hij tegen je praat en niet zijn patiënt, tenzij de patiënt wilsonbekwaam of een minderjarig kind, hij is begaan wanpraktijken en je niet wilt dat hij een vinger leggen op iemand die je lief toch!

Echter, bij sommige artsen vermijden vertellen hun patiënten slecht nieuws. Mijn vriend Frank raakte gefrustreerd door zijn eerste dokter, maar kon niet achterhalen wat het probleem was. Ik hielp hem erachter te komen dat de dokter was niet goed communiceren, zodat Frank niet echt te begrijpen wat er mis was. Ik zou eenvoudige vragen over wat de dokter had gezegd te vragen, en Frank zou niet kunnen beantwoorden, hij zou klagen dat de dokter was onduidelijk, of zeggen dat ze hem werden plannen voor meer tests voordat zij hem iets zou vertellen. De dokter hij bij was op dat moment geen specialist en leek niet om de symptomen Frank's herinneren of hebben een goed begrip van wat er mis met hem was wanneer Frank had een afspraak. Hij gepland zelfs Frank voor een test waarbij contrast toen Frank hem al had verteld dat hij een allergie voor contrast gehad! Dus als ik al deze factoren bij elkaar en liet Frank de patroon, realiseerde hij zich dat hij nodig een andere arts-en hij kreeg het "slechte nieuws" vrij snel ook, en vond dat het was echt niet zo slecht.

Eeuwenlang, artsen vaak verteld familieleden over de medische toestand van een patiënt en niet vertelde de patiënt, geloven dat het te veel stress voor de patiënt te hanteren. Tot voor kort in de Verenigde Staten, werden de patiënten uitdrukkelijk niet verteld over een diagnose van kanker, omdat het werd gelijkgesteld met een automatische "doodvonnis." Dit denken is veranderd in de afgelopen decennia om vele redenen.

Allereerst wordt kanker steeds een behandelbare ziekte, en er een grotere kans dat mensen met kanker deze ziekte zal overleven dan sterven aan kanker. Ten tweede, omdat van alle behandelingsmogelijkheden en de bijwerkingen van deze behandelingen, patiënten zelf moeten zich bewust zijn van wat ze zullen gaan door, zodat ze goede, geïnformeerde beslissingen te nemen over welke behandelingen ze ervoor kiezen om te nemen kan maken. Ten derde, ethisch en juridisch in de Verenigde Staten, moeten patiënten worden verteld over hun ziekte en over alle redelijke behandelingen in een proces genaamd geïnformeerde toestemming. Informed consent is gebaseerd op het idee dat individuen beslissingen moeten maken voor zichzelf. Het is een cruciaal proces van communicatie tussen arts en patiënt (en haar familie, als zij kiest), en vaak met zich meebrengt patiënten ondertekenen formulieren vermelding van hun begrip van en instemming met bepaalde procedures en behandelingen.

Er zijn een paar uitzonderingen op volwassen patiënten verstrekken van informed consent. Patiënten kunnen arbeidsongeschikt worden geacht voor het maken van medische beslissingen, in welk geval een surrogaat beslisser of gezondheidszorg proxy biedt toestemming voor procedures of behandelingen. Maar zelfs als een patiënt wordt geacht arbeidsongeschikt en kan informed consent niet bieden, artsen proberen meestal aan een patiënt zo veel mogelijk informatie geven als mogelijk, zelfs als de proxy is de officiële beslisser. In andere gevallen kan een patiënt expliciet aan de arts dat hij of zij niet wil om iets over de ziekte of behandelingen weten, het aanwijzen van een persoon met wie de arts kunnen communiceren en het verkrijgen van informed consent. Hoe dit wordt afgehandeld, hangt af van de individuele arts en het ziekenhuis beleid. Of, in zeldzame gevallen kan een arts bepalen dat een klinische uitzondering worden gemaakt, wat aangeeft dat het vertellen van de patiënt over een medisch probleem zou veroorzaken zo veel psychologische en emotionele schade aan een patiënt dat het zou kunnen invloed hebben op de medische toestand of de veiligheid van de patiënt . Bijvoorbeeld kan een arts uitstellen over de kanker met een patiënt met ernstige depressie of iemand die actief suïcidaal totdat hij of zij psychiatrisch stabiel.

Culturele omstandigheden van invloed kunnen zijn of familieleden willen een patiënt worden verteld "slecht nieuws", zoals de initiële diagnose van kanker of de verspreiding van de kanker. In sommige culturen is het gebruikelijk voor volwassen kinderen volledig medische zorg van hun ouders, ook spreken met de artsen, het beslissen over de behandeling, enzovoort beheren. Echter, in de Verenigde Staten, deze culturele normen zijn soms in strijd met de wettelijke normen en ethiek in de geneeskunde. Communicatie met de arts, patiënt en familie kunnen vaak verduidelijken deze bezorgdheid.

Artsen kunnen de familie meer te vertellen over de ziekte van een patiënt dan vertellen ze de patiënt. In eerste instantie denk je misschien dat dit een goed idee. We hebben echter geconstateerd dat het moeilijk is voor de beter geïnformeerde familieleden kan worden voor vele redenen, niet de minste is dat ze weten dat een "geheim" dat de patiënt niet weet over haar eigen lichaam. Geheimen zijn vaak storend voor de communicatie, omdat familieleden om hun emotionele reacties achter te houden om het nieuws te "beschermen" van de patiënt. Dit kan wantrouwen tussen de patiënt en de familie (omdat patiënten bijna altijd beseffen wanneer dingen niet verteld om hen) of tussen de patiënt en haar arts maken als de patiënt niet geloven dat de arts is eerlijk tegen haar.

Kortom, tenzij er een heel goede reden om niet naar je moeder te vertellen, moet ze worden verteld over het nieuws, het maakt niet uit wat het is, idealiter rechtstreeks van de arts zelf. Probeer niet op te nemen van de "go-between" rol van de betreffende informatie van de arts naar je moeder, omdat dit een zeer stressvolle taak voor u om aan te nemen kan zijn. Als de arts vertelt u dingen in de toekomst, kunt u direct haar naar uw moeder en hebben de discussie samen. Patiënten vinden meestal de waarheid hoe dan ook, en het is de niet wetende dat verhoogt hun gevoel van uit control.We hebben ontdekt dat patiënten meestal met de dingen omgaan beter dan hun familie en artsen verwachten, en die informatie is een cruciaal onderdeel van de patiënten tot oprichting een gevoel van controle. Niet wetende, zoals onze patiënten vaak zeggen, is erger dan het kennen van de ergste.

Als u en uw partner zijn denken over het krijgen van kinderen na zijn of haar behandeling voor kanker , praten met de oncologie arts zo snel mogelijk . Soms radiotherapie , chemotherapie , en bepaalde operaties kan onvruchtbaarheid veroorzaken voor zowel mannen als vrouwen . Om succesvol te zijn , is het vaak van cruciaal belang dat er stappen voor de behandeling van kanker worden genomen voor de meeste vormen van alternatieve vruchtbaarheid opties voor kankerpatiënten, zoals sperma -banking of oogsten eieren. Nieuwe opties zijn ook beschikbaar , met name voor vrouwen , zoals het behoud van eierstokweefsel verwijderd voordat de behandeling die later kunnen worden ingeplant in het lichaam na kankertherapie is voltooid . Eieren worden vervolgens geoogst en bevrucht , met de hoop van het creëren van embryo's. State-of- the-art onderzoek wordt uitgevoerd beoordeling van methoden voor het bewaren vruchtbaarheid bij overlevenden van kanker op het Centrum voor Reproductieve Geneeskunde en onvruchtbaarheid in New York ( zie de bijlage voor contactgegevens ) .

Naast het verkennen van de medische en technologische opties , ook zeker om verzekeringsdekking en de kosten van een dergelijke vruchtbaarheidsbehandelingen onderzoeken. Er zijn nu organisaties pleiten voor een betere dekking en de mogelijke financiële steun aan jonge volwassen kankerpatiënten voor vruchtbaarheidsbehandelingen , zoals Fertile Hope ( zie de bijlage voor contactgegevens ) .

Als een persoon zich na de eerste fase van de diagnose en de besluitvorming over de behandeling, vragen met betrekking tot andere aspecten van het leven van de persoon wordt steeds belangrijker. Vaak is deze bezorgdheid omvatten intimiteit, seksualiteit en seksuele bijwerkingen tijdens een na de diagnose en behandeling. Voor sommige mensen, echter, seks is een moeilijk onderwerp om over te praten, zowel met hun partners en met het medisch team. Toch kan open communicatie een belangrijke factor bij het handhaven of het terugwinnen van uw seksualiteit.

Patiënten die een operatie kan een afname van de seksuele drang ervaren voor de operatie, omdat ze kunnen worden in beslag genomen door de aanstaande behandeling en, op dezelfde wijze, tijdens de herstelperiode. Na de operatie en tijdens andere behandelingen, kunnen zij lichaam verandert ervaren. Deze omvatten aanpassing aan littekens verwijdering van lichaamsdelen (zoals een mastectomie) of functies gewijzigd als gevolg van sommige soorten behandelingen. Afhankelijk van het type behandeling, kunnen verschillende soorten seksuele problemen leiden. Sommige mensen voelen zich beschaamd over deze wijzigingen in hun lichaam, in het bijzonder snel na de operatie of medische behandeling. Met de tijd, kunnen ze wennen aan mogelijke lichaam verandert worden, in het bijzonder met de hulp van medische professionals en door het bespreken van hun zorgen met het team en hun partners. Bijvoorbeeld, zodra een incisie is genezen, zal het niet worden gekwetst door het aanraken of intieme activiteit.

Als uw partner is het ervaren van seksuele veranderingen, en deze veranderingen zijn aanzienlijk jullie beiden beïnvloeden, kan dit een goed moment om creatief te denken over seks en intimiteit. Aanraken, strelen, orale en vinger stimulatie, en het gebruik van seksueel parafernalia zijn soms zo opwindend en stimulerend als de traditionele geslachtsgemeenschap (of meer dus voor sommige mensen). Als je begint te experimenteren, kun je nieuwe manieren van zorg voor uw partner en nieuwe activiteiten die u laten genieten, ook. Vaak paren ervaring heropleving in liefdevolle gevoelens voor elkaar als ze worden geconfronteerd met kanker. Focus op deze gevoelens tijdens het vrijen en seksuele praktijk.

Als een seksuele partner, kan je soms in conflict over de vraag of seksueel contact met de patiënt te starten. Sommige belangrijke anderen hebben alle vermelding van het geslacht vermeden uit angst voor het beledigen van de patient.We hebben gehoord echtgenoten zeggen dat ze zich schuldig voelen voor het hebben van seksuele verlangens, terwijl hun geliefde is ziek. Het vermijden van gezonde seksuele expressie kan niet gezond zijn voor je relatie, vooral als het was een belangrijk onderdeel van je leven voordat de kanker. Seksueel verlangen is een gezond, natuurlijk aspect van het menselijk bestaan. Praat over je gevoelens met je partner. Misschien is uw verlangen is erg vleiend, zelfs al is hij of zij niet bijzonder fysiek wenselijk kan voelen. Als seksuele expressie niet mogelijk is, om welke reden dan ook, het probleem niet duwen. Toon uw liefde door aanraking en woorden totdat de patiënt klaar is.

Patiënten kunnen bijzonder gevoelig zijn voor het initiëren van intieme relaties met nieuwe seksuele partners. Gaat seksuele expressie zal tijd kosten, en elke situatie is anders. Patiënten en hun partners moeten luisteren naar zichzelf en volgen hun instinct. Houd er ook rekening mee dat seksuele aanpassing, onder geen enkele omstandigheid, begint met geïnformeerd en met het leren van goede communicatieve vaardigheden.

Als u en uw geliefde blijven vragen of problemen hebt, kunt u contact opnemen met een arts of een therapeut die gespecialiseerd is in de behandeling van seksuele problemen. Recept behandelingen zijn beschikbaar om te helpen met het behoud van de erectie of smeermiddelen voor het verbeteren van de vaginale smering. Preventieve maatregelen, zoals het gebruik van vaginale dilatatoren voor vrouwen die bestraling van het bekken (die kan de vaginale wand vernauwen) of chirurgische procedures, zoals reconstructie kan ook mogelijk zijn voor sommige soorten seksuele disfunctie.

Dit is een moeilijke vraag om te beantwoorden zonder te begrijpen veel over de relatie van een paar voor de diagnose van kanker. Maar kanker is een enorme nadruk op individuen, gezinnen en stelletjes, en deze stress kan zelfs het dichtst relaties stam. Een eerste bijdrage aan de emotionele afstand is geblokkeerd communicatie. Een veel voorkomende reactie zien we bij zowel de patiënt en familie is een wens om de ander te beschermen tegen onaangename reacties of gevoelens. Soms, het tegenhouden van gedachten of emoties passend is. Echter, als dit wordt het een patroon en deze reacties zijn nooit besproken, het tegenhouden van het vertellen van je partner kan soms lijkt een geheim.

We hebben ontdekt dat als patiënten en hun partners gaan meer openlijk praten over hun angsten, emoties en vragen, vaak vinden ze ze een beter begrip van waar de ander vandaan komt, die kan maken mensen voelen zich meer verbonden met elkaar. Het bespreken van gevoelens of het onderwerp van kanker is moeilijk, zelfs voor de meest expressieve mensen. Bedenk echter, dat het weergeven van emoties, zelfs tranen, kan mensen dichter bij elkaar te brengen. Goede ondersteuning is een van de belangrijkste onderdelen van positieve coping-.

Vaak verminderde intimiteit optreedt na een kankerdiagnose, en dit kan bijdragen tot het geloof dat je elkaar groeien. Dit gevoel kan het gevolg zijn van minder effectieve communicatie, zoals eerder gezegd, maar ook van stress, veranderingen afbeelding lichaam van een patiënt in, en bijwerkingen van de behandeling van kanker (zoals vermoeidheid, misselijkheid, herstel van een operatie). Onderdeel van de handhaving of verbetering van de communicatie begint ook met de fysieke verbinding u en uw echtgenoot aandeel. Als seksuele relaties waren een belangrijk onderdeel van uw pre-kanker relatie en zijn nu niet, kunt u veranderen hoe jullie beiden reageren fysiek aan elkaar. Bijvoorbeeld, kan genegenheid getoond door omhelzingen, kussen en aanrakingen worden geruststellend voor de patiënt, en voor jou. Als de eerste schok van de diagnose geeft kan het zijn dat nieuwe vormen van fysieke communicatie zal veranderen in een seksuele verbinding. Koppels vertellen ons ook dat hun seksleven fluctueren, afhankelijk van hun stressniveau. Dit is normaal. Als mensen bezig, kan het geslacht van de verste ding uit hun gedachten. Voor anderen is de beste stress-reliever!