Psychosociale ontwikkeling met in elk stadium een identiteitscrisis
8 fasen: ontwikkeling van specifieke persoonlijkheidskenmerken
In elke fase bepaald bestaansthema + 1 aspect van menselijke relatie centraal
Iedere overgang = crisis
Vertrouwen vs. wantrouwen
Geboorte – 18 maanden
Relatie met verzorgende persoon meestal de moeder
Wantrouwen kan aanleiding geven tot affectieve stoornissen
Zelfstandigheid vs. schaamte/twijfel
18 maanden – 3 jaar
Relatie met ouders
Kinderen willen hun eigen autonomie en zelfstandigheid hebben
Wanneer we kinderen niet zelfstandig laten zijn, gaan ze gevoelens van schaamte en twijfel ontwikkelen
Initiatief vs. schuld
3 – 6 jaar
Relatie met het gezin
Het kind komt meer voor zichzelf op, neemt meer initiatief en leert de wereld om zich heen ontdekken
Schuld ontwikkelt zich wanneer het kind de kans niet krijgt om verantwoordelijkheid te nemen en dingen op een eigen manier uit te proberen kind denkt dat alles wat hij wil fout is
Handvaardigheid vs. minderwaardigheid
7 – 12 jaar
Relatie met school en buurt
Kinderen zijn leergierig waardoor ze vaardigheden ontwikkelen en hun eigen capaciteiten leren kennen.
Er kunnen spanningen ontstaan tussen de thuiswereld en de wereld van de leeftijdsgenoten.
Identiteit vs. identiteitsverwarring
12 – 18 jaar
Relatie met leeftijdsgroep en identificatiegroep
Jongeren gaan meer nadenken over zichzelf. Hun identiteit en hun beeld dat ze van zichzelf opbouwen is vaak gekoppeld aan uiterlijke kenmerken.
Adolescent twijfelt in zijn keuzes, kan een negatieve identiteit opbouwen, kan zich rollen aanmeten die in de maatschappij niet worden aanvaard…
Intimiteit vs. isolement
19 – 40 jaar
Relatie met partners en groepsleden
Er worden interpersoonlijke stabiele relaties en engagementen aangegaan. Het nemen van verantwoordelijk en het geven en aanvaarden van kritiek hoort daarbij.
Isolement te boven komen is het belangrijkste om een volwaardige wederzijdse intimiteit te realiseren.
Generativiteit en productiviteit vs. egocentrisme en stagnatie
40 – 65 jaar
Relatie met personen met wie men werkt en samenleeft
Zorgvorming en leiden van de volgende generatie
Midlifecrisis kan voorkomen negatieve inschatting maken van wat geweest is en wat nog moet komen
Integriteit vs. wanhoop
65 en ouder
Het nadenken en aanvaarden van wat geweest is
Men neemt verantwoordelijkheid voor wat er gebeurd is. Mijn kijkt terug op het leven en is tevreden.
Wanhopig zijn omdat men niet bereikt heeft wat men wil bereiken en omdat er geen tijd meer is om er nog iets aan te doen.
