Cultuur als protest en toevluchtsoord

- Institut für Sozial-Forschung

- Gemeenschappelijke visie: de ontwikkelingen in het denken moeten we in verband brengen met maatschappelijke ontwikkelingen, cultuur weerspiegelde de maatschappelijke tendensen.

- Cultuur als een antenne voor de onvolkomenheden van de maatschappij en een voorafspiegeling van een andere maatschappij.

- De traditie wijkt af van de orthodoxe marxistische voorgangers. Culturele verschijnselen werden niet gereduceerd tot een puur ideologische weerspiegeling van klassenbelangen MAAR echte kunst fungeert als toevluchtsoord van het menselijk verlangen naar een “andere maatschappij”, die achter de huidige lag.

- Ware kunst was een uitdrukking van de gerechtvaardigde belangstelling van de mens voor zijn toekomstig geluk.

de aanspraken van de kunst om de maatschappij te overstijgen zijn

VALS, aangezien zij gebonden is aan de maatschappelijke omstandigheden.

WAAR, aangezien de kunst fungeert als een prisma waarin glimpen van een gelukkige toekomst werden opgevangen en versterkt weergegeven.

- Kunst heeft een kritisch gehalte: totdat de maatschappelijke tegenstellingen in de werkelijkheid verzoend zijn, moet de utopische harmonie van de kunst steeds een element van protest behouden.

Adorno: kunst is een protestwapen van het menselijke tegen de druk van overheersende instituties, religieuze en andere, net zozeer als zij hun objectieve werkelijkheid weerspiegelt.

- Kritiek op de kunstproductie: protestkern is verdwenen uit de massacultuur, die ingepalmd is door het bestaande.

- Adorno en Horkheimer: “De dialectiek van de Verlichting”