In de linker bovenhoek is de zonnewagen van Helios, tevens de lichtbron, aanwezig.
Over het algemeen is het een licht schilderij maar onderaan, met name in de linker onderhoek, is een donkere schaduw te zien. Ook is er een opvallend donkere wolkenpartij aanwezig in de spanningsrijke hemel.
De drie godinnen in het centrum van de afbeelding zijn de lichtst afgebeelde personen, voornamelijk Afrodite die in het midden staat. Hierdoor wordt de blik
van de toeschouwer speciaal naar haar toegetrokken. Hieraan kan de toeschouwer, naast de huldiging, al zien dat Afrodite de gouden appel toebedeeld zal krijgen.
Er is gebruik gemaakt van veel verschillende kleuren. Deze zijn allen gedempt gebruikt. De meest overheersende kleur is die van het licht en de roze/witte kleur waarin de personen zijn afgebeeld. Over het algemeen zijn er geen heftige contrasten tussen de kleuren. De meest opvallende kleurovergang is die van het licht naar de schaduw in de hoek linksonder en in de wolkenpartij. Het schilderij is zo opgebouwd dat 2 diagonale lijnen elkaar precies zouden
kruisen bij Afrodite, als je deze door het schilderij zou trekken. De personen zijn dus afgebeeld op twee diagonalen dwars over het schilderij, en het kruispunt is Afrodite.
Door middel van overlapping (de vrouwen achter Afrodite), vage contouren (de zonnewagen van Helios) en afsnijding aan de randen heeft de schilder perspectief proberen te suggereren.
Opvallend is dat er uitsluitend gebruik is gemaakt van gebogen/golvende lijnen en dat er bijna geen sprake is van emotie. Dit is vooral goed te zien bij de toekijkende saters, nimfen en goden. Zelfs Afrodite, die de gouden appel toebedeeld krijgt, toont nauwelijks emotie.
