Ook in de Duitse landen wakkerde de Februarirevolutie verlangens naar een Duitse eenheidsstaat, constitutie en liberale hervormingen aan. Het Groothertogdom Baden kreeg reeds in februari te maken met liberale eisen. Op 15 maart
werd Berlijn het toneel van onlusten. Frederik Willem IV van Pruisen deed onmiddellijk concessies en riep een Constituante bijeen, die echter geen daadwerkelijke maatregelen deed om aan de revolutionaire eisen te voldoen.

benaming voor de nationaal-liberale revoluties van 1848/1849 in de staten van de Duitse Bond en de buiten deze bond gelegen delen van Oostenrijk en Pruisen. Als reactie op de Februarirevolutie brak in Oostenrijk en Hongarije de Maartrevolutie uit, die begon toen Lajos Kossuth op 3 maart de onafhankelijkheid van Hongarije eiste. De haat richtte zich met name tegen kanselier Klemens von Metternich, die een absolutistisch en reactionair beleid voerde namens de onbekwame keizer Ferdinand I. Na het afwijzen van petities voor liberale hervormingen braken op 12 maart in Wenen rellen uit. Uiteindelijk moest Metternich vluchten en zou de Oostenrijks-Hongaarse Dubbelmonarchie tot stand komen.