materialistisch, realistisch

Thales van Milete - ging verder dan toegepaste wetenschap

- als eerste vraag naar oerstof

- ijs, water, wolken -> alles uiteindelijk uit water

Anaximenes - oerstof: lucht

- water vloeibaar geworden lucht, vuur verfijnde lucht

Heraclitus - oerstof: vuur is sleutel tot geheim van heelal, verandert alles substanties

- oerstof niet meer zo belangerijk, vooral principe van voortdurende verandering; ‘zijn -> worden’

- ordenende principe = logos (het woord) ; het eeuwige verstand

ontwikkelt zich doorheen alle tegenstellingen
‘alles is voortdurend in verandering’

=> telkens een conflict -> nieuwe dingen uit ontstaan

- zin-zicht: wijsheid leren inzien en zich er naar schikken -> rust -> geluk

=> begin van dialectische denken (Hegel)

Parmenides - tegenbeweging van voortdurende verandering: zoektocht blijvende, eeuwigdurende principe

- verandering is slechts schijn en bedrog (slechts een opinie)

Heraclitus: dynamiek progressief

Parmenides: ontkenning dynamiek conservatief

Zeno van Elea - trachtte schijnbare verandering te ontmaskeren

(Achilles en de schildpad-> geen rekening met snelheid)

Turkije (Thales, Heraclitus): natuurwetenschappen, inductief, empirisch, ervaring, experimenteel

Zuid-Italië (Parmenides, Zeno): mathematice, deductief, rationalistisch, verwondering, veel minder experim.

Protagoras - sofisten, sceptische revolte tegen beide stromingen
- niet overtuigd van absolute tegenstellingen, mens in middelpunt

mens is maatstaf van alle dingen

- relativisme: absolute waarheid is een illusie, mensen verschillen

- techniek van het argumenteren (sofisten waren handige redenaars)

Philein = smachten naar, beminnen

Phileo = bemin

Philos = vriend

Sofia = wijsheid

Filosofie als uitzonderlijk vak, onderscheid

in die tijd: - alle vormen van denken door filo-sofen

- antwoord op vragen, tot dan toe dr mythologie/godsdienst of opzij

-> dr priesters, -essen, dichters

pas zinvol en mogelijk: zeker niveau van materiële beschaving

=> Griekse handelssteden: kleine minderheidsgroep van bevoorrechte burgers

vs mythe: als correct aanvaarde, maar niet-gefundeerde voorstelling van zaken

=> nieuwsgierigheid + groeiende ervaring (reizen, contacten andere culturen)

=> drijfveer wetenschappelijk & filosofische denken

vs godsdienst: zelfde vragen, andere methode

=> beperking tot kritisch-rationele benadering

=> geen plaats voor bovenmenselijke openbaring

=> verwerpt niet noodzakelijk de geopenbaarde waarheden (cfr. god)

geen natuurlijk vijanden, vijandigheid is periodegebonden
=> veroordeling tot atheïsme

=> filosofie dienstmeid van theologie; verscherping

=> filosofisch dogmatisme vs godsdienstig fundamentalisme

vs ideologie: samenhangend, vaak verstard mensbeeld, door autoritaire, absoluut gezag

=> doel: traditionele zuilen in stand houden

=> uitweg? -> filosofie in actief-pluralistische context

Verschillende benaderingswijzen

Bv.: ahv beeld waarin we zijn opgegroeid (christelijk, niet-kerkelijk, joods, islam, …)

=> drie fasen om tot de filosofie komen

1. 1. geleefde/geëxisteerde mensbeeld:
   => ouders en omgeving
   => vrij onbewust
2. gesproken mensbeeld:
   => bij overgang kindertijd -> jongvolwassen
   => ‘kiezen’ voor geleefde mensbeeld, nog niet zo bewust als voorgesteld
   => wél eerste keer dat openlijk gekozen wordt
   => veel mensen niet verder dan deze fase
3. besproken mensbeeld:
   => kritisch verwerpen of opnieuw kiezen
   => vereist een dieper inzicht en moed
   => gaat vaak zware offers (vroegere groepssteun, geborgenheid)

Daarom; ontwikkeling van filosofische denken volgen ahv reeks vooraanstaande filsofen
Wij beperken ons tot westen, niet omdat superieur (oorlogen, kolonialisme), maar daarin opgegroeid

Indeling - Beschrijvend: het zijn en de mens

- Normatief: inzicht, uitzicht, zinzicht

Kenmerken - gevaarlijk: je overschrijdt het bestaande, botsing met machthebbers of orde

- nutteloos op praktisch niveau; hindert onlogisch of onethisch te handelen

- noodzakelijk: zonder menselijke vrijheid onmogelijk, evolutie,in vraag stellen

De eigenaar van het gebouw is aansprakelijk. In dit geval is de vereniging van mede-eigenaars niet de eigenaar van de gemeenschappelijke delen, waardoor ze alleen aansprakelijk gesteld kan worden voor het bestuur en de bewaking. Het slachtoffer moet dus alle eigenaars afzonderlijk dagvaarden.

De aansprakelijkheid van de aansteller is onweerlegbaar, indien er een band is tussen de werknemer en de werkplek. De daden moeten dus gesteld zijn “in de bediening”. De werknemer blijft aansprakelijk (eigen fout werknemer), maar is minder kapitaalkrachtig en wordt daarom minder snel aangesproken. Regres op de werknemer is mogelijk, maar enkel als het gaat om:

• Een opzettelijke fout
• Een zware fout
• Een veelvoorkomende lichte fout

Eigen fout benadeelde: als er sprake is van naïviteit (bijvoorbeeld bij heel hoge intresten die gegarandeerd werden), is de benadeelde zelf aansprakelijk, omdat hij onzorgvuldig is geweest.