Bv: MNO’s: niet financiële ondernemingen die soms toch financiële diensten verstrekken.

Als een MNO zijn treasury managment in een afzonderlijke juridische entiteit onderbrengt, dan MNO wel als financiële onderneming beschouwd. Daarvoor kiezen MNO’s vaak een belgisch coordinatiecentrum of een ierse international financial services company = dublin dock’s (gezien zij vaak aan de haven in dublin gevestigd zijn). Deze financiële ondernemingen worden vaak de ‘captive finance companies’ genoemd.

Nog een ander voorbeeld van een financiële onderneming die eigendom is van een MNO = captive insurance companie : deze captives zijn verzekeringsmaatschappijen die opgericht worden door een MNO om een reserve aan te leggen tegen rampen en uitzonderlijke risico’s.

Verstrekken hoofdzakelijk financiële diensten zoals transformatie van financiële activa, brokerage (agency): verhandelen van vaste activa voor rekening van een klant, dealing: verhandelen van vaste activa voor eigen rekening, underwriting: klanten bijstaan bij uitgifte financiële activa, verstrekken beleggingsadvies, portefeuillebeheer voor rekening van klanten.

OPDELING:

1) Kredietinstellingen

Belgische of buitenlandse ondernemingen met volgende werkzaamheden:

-deposito’s of andere terugbetaalbare gelden ontvangen van publiek en verlenen van kredieten voor eigen rekening (banken)

-uitgeven betaalinstrumenten

2) Financiele instellingen

Ondernemingen die geen KI zijn en waarvan de werkzaamheden bestaan uit

-verwerven van deelnemingen (holdings/portefeuillemaatschappijen)

- uitoefenen in de door de wet opgenoemde werkzaamheden (verstrekken leningen, betalingsverrichtingen, verhuur safes,..)

3) Overige financiele ondernemingen

KI, holdings, beursvenootschappen, vermogensbeheerders en ICB’s controle door bedrijfsrevisor. 70% vd bankrevisoren zitten bij 1 van de big 4 (deloitte, ernst en young, KPMG en PWC)

Ondanks alle belangrijke functies van financiële instellingen, vaststelling dat op einde van vorige eeuw steeds meer ondernemingen beroep gaan doen op semi-directe financiering.

Ondernemingen

Onderzoeken van potentiële projecten vergt een langzaam op te bouwen ervaring. Dit maakt de organisatie van het selectieproces voor kleine aanbieders moelijk en duur. De kosten worden doorgerekend aan eindklant waardoor leenvoorwaarden bij aanbieders die éénmalig een krediet toestaan niet zo gunstig zijn dan aanbieders die er een repetitieve activiteit van maken.

Na het toekennen van een kredietprobleem van opvolging (monitoring): nagaan in welke mate het geld gebruikt wordt voor het afgesproken project. Kleine obligatiehouders kunnen moeilijk ingrijpen dat het geld voor andere doelstellingen aangewend wordt.