Deze reguleringswijze bestrijkt een groot deel van de negentiende eeuw. Een vrije markt kwam niet spontaan tot stand maar door een reeks politieke ingrepen.

Maakbaarheid: de staat creëerde een aantal instituties en infrastructuren die de basis vormden van de economische ontwikkeling.

1voorwaarde voor vrije markt: goederen moeten over grote afstanden circulerengoede verkeerinfrastructuur nodig: spoorwegnet in 1835 in Belgie

De staat zorgde voor een juridische omkadering voor de ondernemers: Naamloze vennootschap laat toe grote kapitalen bijeen te brengen, nodig voor grootschalige investeringen in de steenkoolmijnen.

In 1832 richtte koning willem 1 de algemene maatschappij ter bevordering van de volksvlijt  Société Générale, belangrijke rol in de eerste industriële revolutie. Zou haar stempel drukken in de Belgische economie van de negentiende en een flink stuk van de twintigste eeuw.

-was staatskassier en mocht bankbiljetten uitgeven. Had tevens een netwerk van spaarkassen(dient om geld aan de kant te zetten waarop ze konden terugvallen wanneer het hen materieel minder voor de wind ging). Het geld werd opgehaald bij de spaarders en werd geïnvesteerd in de ondernemingen waarin de Société Générale belangen had. Dit leidde tot problemen bij economische en politieke crisissen. Velen kwamen hun geld ophalen, maar de Société generale kon dit geld niet teruggeven want ze hadden het geïnvesteerd in hun ondernemingen.

De staat moest de Société generale tweemaal ter hulp komen wegens ondeskundigheid

Dus: oprichting in 1850 van de nationale bank van Belgiëhad privaat publiek bestand (Société generale was volledig privaat)

Gaf voortaan de bankbiljetten uit.

1865 oprichting van de algemene spaar en lijfrentekas: publieke spaarkas

5 jaar eerder werd het gemeentekrediet gesticht: deze openbare kredietinstelling moest de lokale besturen financieren.

Creatie van een vrije markt heeft ook een sociaal luik.

In het anciene regime werd het economisch leven sterk gereglementeerd door coöperatieve structuren.

Negentiende eeuw: afschaffen van die coöperatieve structuren door de decreten d’Allarde en Le Chapelier—> schaften de gilden en ambachten af en verbood er nieuwe op te richten. Deze verboden ook coalities van werkgevers en werknemers om de lonen te beïnvloeden.

De coöperatieve structuren boden ook sociale bescherming: kregen steun als er bv iemand overleed. Dit fenomeen (sociale bescherming) verdween samen met de opheffing van de coöperaties.

- citaat van Rober Boyer: Le capitalisme n’est pas le tout marche. Hier geeft hij aan dat het kapitalisme niet kan gereduceerd worden tot de markt. Om het kapitalisme te laten functioneren en crisissen, die inherent zijn aan de ontwikkeling ervan te overwinnen, zijn instellingen en structuren nodig buiten de markt.

Vb: de hoogte van een loon wordt niet bepaald door de markt (vraag en aanbod), maar door bv . collectieve arbeidsovereenkomsten.

-sociale zekerheid: wordt door de staat georganiseerd, beheerd door de sociale gesprekspartners die instaan voor de betaling van de vergoedingen.

-martkmeester, kartelwaakhonden: iemand die erop toeziet van de naleving van de concurrentieregels.

-De grondvariabelen van de regulation school:

- het monetaire regime

- de loonarbeidsverhoudingen

-concurrentievormen

- vorm van de staat

- inschakeling van de economie in het internationale systeem

De opeenvolgende reguleringswijzen volgens de Régulation school:

1. Concurrentiële regulering (tweede helft negentiende eeuw)
2. De lange transformatie van het interbellum
3. Fordistische regulering
4. Het postfordisme

Een reguleringswijze is dat de institutionele vormen een onderlinge samenhang vormen.

Hieronder bespreken we de reguleringswijzen

Financiële crisis kan enkel het hoofd geboden worden door tussenkomst van de overheid.

Eerst gaan we een aantal begrippen verduidelijken om de verhouding duidelijk te zien tussen politiek en economie. We maken hiervoor gebruik van de inzichten van de franse regulation school die sinds de jaren 70 deze verhouding onderzocht.

• de rijkdom die voortkomen uit de industrialisatie hebben een ecologische kost
• productie van die rijkdom heeft een sociale kost
• mensen met honger en zonder huis zijn minderheden geworden, rond 1950 leefden ongeveer de helft van de mensen op die grens  gevolg van economische, politieke, sociale en culturele realisaties en machtsverhoudingen
• privéconsumptie doet het systeem vandaag draaien, een hapering kan al leiden tot besparingen en werkloosheid
• geen sprake van DE privéconsumptie want te grote verschillen tussen inkomen, woonplaats, leeftijd, …
• mensen gebruiken consumptie nu om hun identiteit te creëren