Item gefilterd op datum: december 2012

Handelaar:

Vier voorwaarden moeten tegelijkertijd vervuld zijn om van een handelaar te spreken:

• persoon: zowel natuurlijk als rechtspersoon
• bekwaam: meerderjarig, niet crimineel of krankzinnig zijn (onverenigbare beroepen: advocaten, geestelijken, alle ambtenaren)
• daden van koophandel
• gewoon beroep: handelsdaden moeten regelmatig gesteld worden

Ambachtsman:

Een natuurlijk persoon die voor eigen rekening arbeidsprestaties levert waarbij geen of slechts toevallige levering van waren gepaard gaat. (bv schoenmaker, smid)

Zekerheden zijn voorzien in het burgerlijk wetboek om een verbintenis te doen naleven. Het zijn infeite waarborgen van de schuldenaar aan de schuldeiser.

Men onderscheidt o.m. persoonlijke en zakelijke zekerheden

Borgtocht: Een persoon stelt zich garant van de terugbetaling van de schuld van een ander.

P: eenvoudig N: weinig betrouwenswaardig

Pandgeving: Ring, juwelen, schilderij

P: eenvoudig N: gering vertrouwen

Voorrechten: geprivilegieerde schuldeisers(deurwaarder, belastingen, RSZ)

Hypotheek: Onroerend goed wordt als waarborg in pand gegeven, wordt opgemaakt met notariële akte.

Inschrijven in register van hypotheken.

In andere gevallen kunnen de huwelijkspartners verkiezen om via een huwelijkscontract een totale scheiding van goederen te bedingen. In dit geval zal er geen gemeenschappelijk vermogen meer bestaan, en de goederen dus enkel nog toebehoren aan hetzij de man of de vrouw.

Opgelet! In dit stelsel kunnen de echtgenoten nog wel nog gezamelijke aankopen verrichten maar dan zijn ze eerder mede-eigenaar en bestaat er een band van onverdeeldheid.

In de praktijk zijn het vooral de handelaars die een stelsel van volledige scheiding van goederen verkiezen.

In dit stelsel wordt afgeweken van het strikt wettelijke in de mate dat de huwelijkspartners specifieke wijzigingen kunnen opnemen via een huwelijkscontract, om hun tegenwoordige en toekomstige goederen in de algemene gemeenschap te brengen.

Hiermee bedoelen we alle daden die ertoe strekken de goederen te beheren, zoals bv aankopen, verkopen, lenen, schenken, giften en erfenissen aanvaarden, in pand geven enz…In bovenstaande gevallen moeten beide echtgenoten gelijktijdig en gezamenlijk optreden.

Schuldeisers kunnen hun rechten enkel uitoefenen op het vermogen of inkomen van de man of vrouw indien deze individueel werden aangegaan.

Voor schulden welke gemeenschappelijk werden aangegaan of als zodanig als gemeenschappelijke schulden worden beschouwd, kan de schuldeiser het gemeenschappelijk vermogen aanspreken, hetzij ieders vermogen afzonderlijk.

Inzake schulden gelden dezelfde regels als voor het vermogen. Iedere echtgenoot behoudt zijn eigen schulden van voor het huwelijk alsook de schulden die hij of zij verwerft tengevolge van een schenking of erfenis ten persoonlijke titel. Maar ook de schulden aangegaan door een der echtgenoten in het belang van zijn eigen vermogen blijven persoonlijk. Tenslotte zijn er ook nog de schulden tengevolge van een veroordeling of onrechtmatige daad die persoonlijk blijven.

De gemeenschappelijke schulden zijn:

• deze aangegaan door de 2 echtgenoten samen
• deze aangegaan door 1 echtgenoot ten behoeve van de huishouding en de opvoeding der kinderen
• deze aangegaan door één der echtgenoten in het belang van het gemeenschappelijk vermogen
• deze welke ontstaan tengevolge van giften, schenkingen of legaten welke gemeenschappelijk verworven werden
• deze welke ontstaan op grond van onderhoudsgeld tegenover bloedverwant in nederdalende lijn van een der echtgenoten
• deze welke niet geïndividualiseerd kunnen worden

Dit vermogen bestaat allereerst uit de inkomsten die de echtgenoten beroepshalve verdienen en ook uit de opbrengsten die hun eigen vermogens opleveren (bv opbrengsten uit kasbons van de vrouw gaan naar de gemeenschap) Verder omvat dit vermogen ook nog de schenkingen of erfenissen aan beide echtgenoten. Goederen waarvan niet kan worden uitgemaakt aan wie ze eigenlijk toebehoren vallen eveneens onder dit gemeenschappelijk vermogen.

In het eigen vermogen komen alle goederen, vorderingen en schulden die elke echtgenoot had voor zijn/haar huwelijk. Komt ook nog in het eigen vermogen, deze goederen die verworven worden via schenking, erfenis of testament. (persoonlijke bezittinge, goederen voor beroepsdoeleinden)

In dit geval gaan de huwelijkspartners akkoord met de regeling die de wet voorziet inzake hun vermogens die ze elk bezitten of zullen bezitten. Meestal gaan ze dan niet een afzonderlijk contract afsluiten. Het principe van dit stelsel rust op de erkenning van 3 afzonderlijke vermogens: dit van de man, dit van de vrouw, dit welke gemeenschappelijk is.

Elk vermogen vormt een afzonderlijk bezit bestaande uit goederen, rechten, schuldvorderingen, maar ook schulden. Elke echtgenoot beslist vrijelijk over het zijne en gezamenlijk over het gemeenschappelijke.