Item gefilterd op datum: december 2012

Verschillende fasen in de ontwikkeling:
(zie boek pg. 8 voor uitleg bij elke fase!)

In elke fase komen veranderingen voor op vlak van 3 brede domeinen:
* Fysiek
* Cognitief Ze overlappen elkaar en werken op elkaar in
* Emotioneel en sociaal

De gemiddelde levensverwachting blijft stijgen. Onderzoekers zien ontwikkeling als een dynamisch systeem (= dynamische systeembenadering).
D.w.z. dat de ontwikkeling wordt gezien als een proces dat altijd verder gaat, zich uitstrekt van bevruchting tot dood, en vorm krijgt door een complex netwerk van biologische, psychologische en sociale invloeden.

• Belangrijke vertegenwoordiger hiervan is het levensloopperspectief:
  Ontwikkeling wordt hier gezien als:

• Levenslang
• Multidimensioneel en veelvormig
• Plastisch

Beïnvloed door vele krachten in interactie met elkaar

Erfelijkheid = aangeboren, biologische eigenschappen alle theorieën vinden beide belangrijk,
Omgeving = Fysische en sociale invloeden uit de omwereld maar klemtoon verschilt:

Sommige auteurs beklemtonen stabiliteit (= kinderen behouden hun relatieve positie)  ERFELIJKHEID

Vb. als kleuter ne vlotte prater en later een tettergat (stabiliteit door een vroege ervaring)

Andere auteurs beklemtonen plasticiteit (=verandering is mogelijk)  OMGEVING

Vb. als kleuter stil en verlegen maar later een even groot tettergat (mede door omgeving)

Vroeger: Aanhangers van stadiatheorieën; iedereen doorloopt zelfde sequentie van ontwikkeling

Nu: Meerdere vormen van ontwikkeling mogelijk door contexten (= unieke combinatie van
persoonlijke en omgevingskenmerken)
Bv.: een verlegen persoon ontwikkelt zich in een heel andere context dan heel sociale mensen die werkelijk op zoek gaan naar andere mensen.

(a) Continu
Volgers van deze theorie zien de ontwikkeling als een geleidelijk en continu proces. De individuen breiden geleidelijk een zelfde soort vaardigheden uit die er in het begin al waren.

(b) Discontinu

De ontwikkeling gebeurt stapsgewijs (in stadia *). Mensen veranderen snel als ze op een nieuw level staan en veranderen dan langzaam voor een tijdje. Bij elke nieuwe stap interpreteert en respondeert de persoon op een kwalitatieve andere manier (op) de wereld

* Stadia = kwalitatieve veranderingen in denken en doen, kenmerkend voor bepaalde perioden

Theorieën over ontwikkelingen:

• Een geordend geheel van uitspraken,
• Een samenhangend geheel van uitspraken,
• Beschrijft gedrag, Verklaart gedrag, Voorspelt gedrag.
• Theorie is een geordend en samenhangend geheel van uitspraken dat gedrag beschrijft, verklaart en voorspelt.

Theorieën zijn van groot belang:

(1) Ze geven richting en betekenis aan wat we zien, dus ze helpen ons begrijpen.

(2) Ze zijn een basis voor praktijk, zo weten we wat te doen.

(3) Ze geven ons de mogelijkheid tot wetenschappelijke bevestiging, ze hebben daar behoefte aan

Er zijn 3 basisvragen:

Ontwikkelingspsychologie ontwikkelt zich door gecombineerde inspanningen uit vele wetenschappen.

Ontwikkelingspsychologie heeft belang voor praktijk.

Ontwikkelingspsychologie is een wetenschap die stabiliteit en verandering wil begrijpen over de levensloop. (‘human development’)
Bv. stabiliteit: angstige kleuter wordt later een angstige puber

Sterk gegrond in de existentiële filosofie, focust deze beweging op het individu tijdens de zoektocht naar identiteit, waarde en authenticiteit. De 19° Eeuwse geschriften van figuren als Kierkegaard, Nietzsche en Dilthey vormden de achtergrond voor de visie dat de mens alleen en ontmenselijkt is.

De 20° Eeuwse werken van Sartre, Camus en Jaspers boden verdere uitdrukking aan de basistoestand van angst en absurditeit in het menselijke bestaan.

De methodologische geschriften van Husserl en Heidegger droegen bij aan de ontwikkeling van de fenomenologie als middel om het holistische karakter van de menselijke ervaring te onderzoeken.

De gecombineerde existentieel-fenomenologische psychologie was een toepassing van een nieuwe richting in klinische omgevingen, vertegenwoordigt in Europa door psychologen als Merleau-Ponty en Binswager.

In Amerika, gingen de humanistische visies van Allport, Bühler, Maslow, May en Rogers akkoord met verschillende punten van zowel de Europese beweging als met de kern van de existentieel-fenomenologische psychologie zoals opgericht aan de Dusquene universiteit.

De derde kracht beweging is grotendeels een gefragmenteerde richting binnen hedendaagse psychologie. Hoewel dat het geen begrijpbaar alternatief voor de behavioristische formuleringen voorstelde, heeft de derde kracht beweging toch veel invloed gehad op klinische toepassingen, vooral bij therapeutische verwezenlijkingen.