Item gefilterd op datum: januari 2014

Op gelijk welk niveau van de samenleving moeten mensen het over een min aantal regels eens zijn.

Onderzoeken op welke mechanismen de sociale orde berust.

→ Uitkomst volgens Comte
: Sociale orde berust op de universele consensus onder leden van de maatschappij. Er moet een overeenkomst zijn over bepaalde waarden, normen, gewoonten

Sociale orde
: Dat de betrekkingen tussen mensen op een min of meer voorspelbare manier plaatsvinden.
:Kan stukgaan
 Zie periode na Franse Revolutie: Allerlei soorten gedragsregels veranderden:

- Zichtbare en ‘belangrijke’ gedragsregels
Bv. Over de vrijheden van de burger, over de politieke besluitvorming, over het confisqueren van eigendommen van kerk en adel.

- Onbeduidende gedragsregels
Bv. Regels i.v.m. kleding door klassenmaatschappij

De tweede taak van de sociologie is om de oorsprong van de veranderingen aan het licht (tijdens Franse revolutie) te brengen en staat dus in nauw verband met de eerste taak.
Zo zijn er ook 3 stadia in de ontwikkeling van het staatsbestuur:

• Theologisch stadium
  : Theocratie; bestuursvorm met regels ‘van goddelijke oorsprong’.
• Metafysisch stadium
  : Bestuurders laten zich leiden door abstracte idealen.
  Bv. In de eerste jaren na de Franse revolutie nam iedereen grote idealen als liberté, égalité, fraternité vaak in de mond.
  Hierbij miste men vaak de zin voor realiteit.
• Positieve stadium
  : Bestuur van de maatschappij op redelijke manier, gebaseerd op feitenkennis. = ‘maatschappijvorm van de toekomst’ met sociologen als bestuurders

-Werkelijkheid proberen vatten in abstracte zuivere figuren zoals bijvoorbeeld de cirkel (=volmaaktste meetkundige figuur)
-Zo denkt men dat sterren en planeten cirkelvormige bewegingen maken.

= mooie ideeën, maar ze zitten er nog ver naast.

Positieve:
-Dat wat objectief het geval is, de feiten.
-Eerste sporen zijn terug te vinden in natuurwetenschappen (biologie, fysica, chemie)
-Maar: de mens moet ook nagaan hoe hij tot het ‘positief denken’ is gekomen: hij moet de groei van het positieve denken kunnen situeren in de evolutie die de mensheid doormaakt.

= de taak van de sociologie (volgens Comte)

Want sociologie overkoepelt alle wetenschappen situeert ieder van hen t.o.v. elkaar in een logisch en hiërarchisch opgebouwd geheel.
 Eén geïntegreerde wetenschap, nl. ‘wetenschap der mensheid’

: De mens doormaakt een ontwikkeling in drie stadia

• Theologisch stadium
• Metafysische stadium
• Positieve stadium

• Theologische :

-De mens gelooft in geesten en denkt dat alles rondom hem een eigen wil heeft. (Bv. Planten, rivieren, zon, maan, dieren, …alles.)
-Magie was belangrijk om de geesten gunstig te stemmen

= onvermogen van de mens om de wereld te begrijpen

: Volgens hem is de sociologie een zelfstandige wetenschap met eigen
methoden en een eigen domein. Hij zag haar als een overkoepelende
wetenschap, die andere wetenschappen hun plaats toewees.

 Met het eerste uitgangspunt zijn de meeste sociologen het wel eens. Maar met de manier waarop hij sociologie wil afbakenen van andere wetenschappen, daar zijn maar weinigen het mee eens.

: Wetenschap die verklaring wil bieden over alles wat de mens in het leven heeft gebracht, inclusief de wetenschap.

Voorstelling:
- Kind van de Franse revolutie
- Hij besefte maar al te goed de grote impact van de politieke hervormingen
- Schreef: “Ordem e progresso” (orde en vooruitgang, statisch & dynamisch)

Onderzoeksvragen (C + S):

- Hoe zien zij de samenleving t.o.v. wetenschap?

- Hoe is de sociale orde mogelijk?

- Hoe verklaar je sociale verandering?

Beiden dezelfde vragen maar ieder zijn eigen antwoord op.

Wright Mills
: Schrijver van “sociological imagination”

“Als socioloog moet je 3 dingen voor oog hebben”:

1. Leren verschijnselen te zien als sociale verschijnselen.
   : Individuele feiten in verband leggen met collectieve feiten
   Bv. Tandpijn: Jijzelf ziet dit als individueel probleem, maar socioloog ziet dit niet zo. Tandverzorging is ontstaan in je sociale omgeving; Tandpijn is afhankelijk van bepaalde levensstijl en leefmilieu.
   Bv.2 Zelfmoord: Je vertrekt van één persoon en je reconstrueert de volledige samenleving hier rond.
2. Verschillende klachten groeperen en bezien in hun samenhang.
   : Alle problemen worden tegenwoordig geïndividualiseerd
   : Onze huidige samenleving is een geïndividualiseerde samenleving
   → Beetje tegenhanger van het sociologisch denken

Bv. Emile Durkheim; Zelfmoord; Niet individueel probleem, maar sociologische omgeving is medeoorzaak. Denk aan mensen die in dezelfde toestand leven; Hierbij is kans op zelfmoord hoger.

Denk aan 112 jaar geleden te Frankrijk:
Zij die het meeste zelfmoord pleegden waren:

• Mannen
• Prostituees
• Stedelingen

Verklaring:
Genaamd “anomie” (= normloosheid)
Frankrijk zat in nasleep van de revolutie. Frankrijk was verdeeld, men wist niet meer wat niet goed was, wat wel goed was, nl. anomie. Mensen die teveel lijden aan anomie voelden zich minder geïntegreerd in de samenleving omdat ze pendelden tussen werk en thuis.

• Mannen misten het beschermd thuisgevoel.
• Protestanten leggen nadruk op individueel geloof; minder sociaal intigrerend. Je voelt je meer vereenzaamd.
• Stad is anoniemer, je kent misschien niet iedereen die je tegenkomt, je voelt je eenzamer.
   Kans op zelfmoordgedachte verhoogt !

Persoonlijke klachten versus sociale problemen

-Troubles of persoonlijke moeilijkheden
: worden door individu beschouwd als iets wat enkel hemzelf en zijn directe omgeving aangaat

- Public issues of algemene kwesties
: hebben betrekking tot grotere maatschappelijke gehelen. Het is een algemene aangelegenheid

Wright Mills zegt:

- We moeten onze persoonlijke klachten samenvoegen en zien in hun totaliteit.

- lets individueel moeten we dan weer zien als iets collectief (en omgekeerd).
Bv. Als er in een stad één man werkloos is, dan is dat een persoonlijk probleem, maar als er in die stad 300 werklozen zijn, dan is dat een issue waarvan de oplossing niet in de persoonlijke sfeer van de mensen zal liggen maar eerder in structuur van de kansen op werkgelegenheid.
Denk ook aan het voorbeeld over het huwelijk (pag. 26)

- We moeten dus de hele samenleving in beschouwing nemen en niet alleen de persoonlijke omstandigheden van een individu.