Als de verhandelde goederen niet meer homogeen zijn, spreken we van productdifferentiatie. De goederen bevredigen wel dezelfde behoefte, maar zijn toch verschillend.
Vb. verschillende merken met specifieke kwaliteiten
De dominante strategie hier is voor allebei bekennen.
= Nash evenwicht
Hierbij wenst geen enkele speler zijn strategie te wijzigen, ongeacht de strategie van de andere speler.
Nash evenwicht is hier niet het optimale resultaat.
Om het optimaal resultaat te bereiken zijn er bindende afspraken nodig zoals bij de maffia.
Er kunnen ook 2 Nash evenwichten zijn, welk dan gekozen wordt hangt af van de machtspositie.
Andere vbn zie cursus
De beslissingnemers = de spelers
De mogelijke acties van de spelers= zuivere strategieën
Speltheorie veronderstelt dat iedere speler door eigen belang wordt gedreven en voor zichzelf de best mogelijke uitkomst in het spel nastreeft.
De spelers worden dus verondersteld individualistisch te zijn.
Er is ook een rationaliteitsveronderstelling: de spelers verstaan de spelregels.
De uitkomsten worden weergegeven in een resultatenmatrix.
Het winstniveau hangt voor iedere speler niet alleen af van de eigen strategie, maar ook van de strategieën van de rivalen.
Vb.
|
| Speler 2 |
|
|
| bekennen | Ontkennen |
Speler 1 | Bekennen | 8j,8j | 1j,10j |
Ontkennen | 10j,1j | 2j,2j |
2 individuen hebben een roofoverval gepleegd, daarbij werd geschoten en zijn gewonden gevallen. Ze werden allebei gearresteerd, maar de politie heeft geen sluitende bewijzen. De politie kan alleen bewijzen dat de gebruikte wapens hun eigendom waren.
Ze worden apart gevangen gehouden en apart ondervraagd. Indien ze beide ontkennen krijgen ze allebei 2 jaar voor verboden wapenbezit.
bij oligopolie is het aantal aanbieders in die mate beperkt dat wel rekening moet gehouden worden met de beslissingen van de andere aanbieders.
Ook bij een spel moet je rekening houden met de beslissingen van de andere spelers.
Oligopolie:
- Beperkt aantal aanbieders
- Iedere aanbieder heeft genoeg marktmacht om geen prijsnemer te zijn.
ð Hij kan dus meer verkopen als hij zijn prijs verlaagt.
- De vraag is niet gekend want men moet rekening houden met de reacties van de concurrenten op zijn actie.
Er zijn 2 mogelijke soorten oligopolies:
- Competitief oligopolie: de verschillende aanbieders maken onderling geen afspraken en staan in directe concurrentie met elkaar. Elke producent gaat zijn eigen winst maximaliseren.
- Coöperatief oligopolie: de verschillende aanbieders maken onderling afspraken omtrent de prijs en of de productiehoeveelheid. Ze treden daarom op als monopolist. Ze willen maximalisatie van de totale winst.
het marktresultaat bij een kartel is identiek als bij monopolie.
Nadelen:
Vb zie boek p 254 ev!!!
De markt wordt opgedeeld in verschillende segmenten = marktsegmentatie
De monopolist probeert dan de reservatieprijs te schatten aan iets waarneembaars van de consument.
Vb. jongeren en ouderen, mannen en vrouwen,…
Zie figuur p 245!
Voor elke eenheid van het verkochte goed wordt een verschillende prijs gevraagd = reservatieprijs.
Reservatieprijs: de maximumprijs die een koper bereid is te betalen om een bepaald goed te verwerven.
Indien een monopolist erin zou slagen om aan elke koper de reservatieprijs aan te rekenen zou zijn winst stijgen.
In praktijk kan dit niet want niemand gaat een eerlijk antwoord geven op hoeveel men maximum wil betalen.
Zie figuur p 244!
De monopolist kan gebruik maken van prijsdiscriminatie of prijsdifferentiatie: de monopolist rekent dan verschillende prijzen aan voor verschillende eenheden. Verschillende klanten betalen dan verschillende prijzen.
- Schaalvoordelen vormen een natuurlijke drempel die ondernemingen uit de markt houden. Als de gemiddelde kostencurve op LT een negatief verloop kent over een groot domein van de mogelijke outputs, hebben grotere ondernemingen beduidend lagere gemiddelde kosten dan kleinere ondernemingen. Het aantal ondernemingen dat in een markt actief is, wordt bepaald door toetreding en uittreding op basis van winstperspectieven. De prijs wordt dan gelijk aan het minimum van de gemiddelde kosten.
- Natuurlijk monopolie: het minimum van de gemiddelde kosten valt samen met de marktvraag. De markt leent zich er van nature toe om de vorm van een monopolie aan te nemen. Er is maar plaats voor 1 onderneming, anders is er overproductie.
in veel gevallen is de kennis van het productieprocédé wel imiteerbaar maar wordt de namaak van het product van rechtswege verboden.
Als je een patent hebt ben jij de enige die x aantal jaar een product mag verkopen
Een wet zegt dat er in een dorp met x aantal inwoners maar 1 apotheek mag zijn.
Als een monopolist op KT verliezen boekt, zal hij alleen dan verder produceren, als de verkoop de variabele kosten dekt.
Op LT zal hij de markt verlaten, tenzij hij een productieniveau kan vinden dat alle opportuniteitskosten dekt.
Monopolies zijn enkel mogelijk als er toetredingsbelemmeringen zijn.
- Wettelijke toetredingsbelemmeringen
- Technologische toetredingsbelemmeringen
TO TO TO
GO GO
MO GO=MO=p MO TO
MO GO=p
Volmaakte mededinging monopolie
= prijsnemer = prijszetter
De optimale productiehoeveelheid wordt bepaald door de marginale gedragsregel.
MO(q*) = MK(q*)
MO(q) > MK(q) voor q < q* links
MO(q) < MK(q) voor q > q* rechts
= de som van het aanbod van alle individuele producenten
Marktaanbod als alle ondernemingen eenzelfde kostenstructuur hebben
= irreëel
VM wordt gekenmerkt door vrije toe- en uittreding.
Zie figuur achterkant p 15 in slides!!!
Ondernemingen maken winst:
Ondernemingen maken verlies:
Enkel een nulresultaat is een stabiele situatie
Marktaanbod als de ondernemingen een verschillende kostenstructuur hebben
Is meer reëel want niet elke onderneming heeft dezelfde kosten (vb transport, locatie,…)
De dynamiek van toe- en uittreding blijft gelijk.
Alleen de marginale onderneming moet een nulresultaat boeken.
Andere ondernemingen kunnen winst maken.
Zie figuur achterkant p 16 in slides + boek p 228 - 229!!!
