· Wundt vond een soort ‘tought meter’ uit waarmee hij kon meten dat men twee verschillende stimuli die tegelijkertijd worden aangeboden Niet precies tegelijkertijd kan ervaren.

· Aandacht: Er is aandacht nodig om een stimuli te integreren en zo hoor je eerst het geluid van de bel en zie je daarna pas de positie van de wijzer (bij thought meter). Dat dit Aandacht proces bestaat wordt bewezen door die extra milliseconde die men nodig heeft als twee stimuli tegelijk worden aangeboden.

· Verklaring Wundt voor het probleem van de astronomische observeerders:

◦ De verschillen tussen de lengtes van hun sensorische en motorische zenuwen die impulsen moeten doorgeven aan het brein.

◦ Ook konden ze verschillen qua snelheid in centrale processen in hun brein.

· Mentale Chronometrie: Zijn ‘Tought meter’ toonde aan hoe het reactietijd-experiment (Helmholz) kon worden ‘refined’ om de exacte duur van een centraal proces te meten, die in de hersenen zelf plaatsvindt doormiddel van zenuwen en die verantwoordelijk is voor de psychologische reactie:

Aandacht.

· Maar Mentale Chronometrie kon ook de duur van andere Centrale processen meten.

· Wundt was de assistent van Helmholz.

◦ Dus Wundt trad in de voetsporen van Fechner en Helmholz omdat hij pure psychologische (dus niet te observeren) processen, experimenteel onderzocht.

· Nieuwe soorten psychologie. Begonnen door Wundt:

1. Experimentele psychologie. (James werd de grote experim. psych promoter in de VS) (Vanaf 1879)

2. Völkerpsychologie

· Wundt wordt vaak gezien aks de Vader van de psychologie, omdat:

1. Hij schreef het eerste boek waar psychologie als een wetenschap werd voorgesteld.

2. Hij richtte het eerste psychologisch instituut op aan de Universiteit van Leipzig.

· Psychologie werd een onafhankelijk erkend vak → in 1879 is Experimentele psychologie door Wundt begonnen.

· Waarom veel mensen Wundt niet serieus namen: Wundt vond dat veel psychologische uitdagingen alleen met non-experimentele technieken benaderd kon worden.

• Overeenkomsten tussen Fechner & Helmholz:
  
  
• Beiden geïnteresseerd in ‘Physics’, fysiologie, psychologie
• Beide hadden aandeel bij het aantonen dat er wetten zijn waar het sensorisch systeem zich aan houdt bij het omzetten van stimuli naar sensatie&perceptie.

• Verschillen tussen Fechner & Helmholz:
• Beide mannen verklaarden hun theorieën met andere methoden. Helmholz met mechanistische wetten (Waar Fechner het niet mee eens was) en Fechner met wiskundige wetten.
• Fechner concentreerde zich juist op de Overeenkomsten (en niet verschillen zoals Helmholz) tussen de externe, natuurkundige realiteit en de manier waarop deze ‘realiteit’ bewust wordt ervaren (Mentale wereld)
• Dilemma van Fechner, welke theorie over de wereld is waar?
• Nachtansicht: Het universum is een levenloos mechanisme. Bewustzijn is slechts een bijproduct van mechanische wetten. (Materiele wereld)
• Dagenansicht: Het universum wordt subjectief door de mens waargenomen. (Mentale wereld)
• Fechner concentreerde zich juist op de Overeenkomsten (en niet verschillen zoals Helmholz) tussen de externe, natuurkundige realiteit en de manier waarop deze ‘realiteit’ bewust wordt ervaren. Dit legde de basis voor Psychofyika.
• Fechner raakte blind en invalide en kwam na jaren isolatie met nieuwe theorie:
• Psychofysika: Het Niet het absolute, maar het Relatieve verschil moet bepaald worden tussen 2 stimuli.
• Just Noticable Difference (JND): Minimale verschil die moet bestaan (bijv) tussen twee gewichten om het verschil in gewicht te kunnen waarnemen.
• Absolute Treshold: De zwakste stimulus (maakt niet uit wat voor soort) die een mens net kan onderscheiden.
• Weber’s Law: De JND van de intensiteit van de stimulus is evenredig aan de omvang van de standaard stimulus. Jnd=kM. Waarbij k = een proprtioneel constante (Weber fraction) dat verschilt per experiment. Bij gewicht moet het verschil 1/30 zijn zodat men het verschil ook kan voelen.
• Fechners Law: De intensiteit van de sensorische ervaring van een stimulus is evenredig met de logaritme van de fysieke omvang van de stimulus. S= c Log M
• Vb: Elke keer wordt er in een kamer een lichtje meer aangedaan. Maar terwijl met het toenemen van het aantal lichtjes de ‘fysieke omvang’ van de stimulus (licht) ook toeneemt, neemt het niet met precies dezelfde mate toe in de sensorische ervaring van een persoon. Dat gebeurt slechts in een logaritmische verhouding.
• In een grafiek ontstaat hierbij een Exponentiele curve.
• Method of magnitude estimation: Stevens gaf een bepaalde stimuli een cijfer (bijv 10) en vervolgens moest de deelnemer op een volgende stimuli vergelijken met de vorige (standaard) stimuli en het een cijfer geven. Zo kan de ‘intensiteit’ van hun sensorische ervaring gemeten worden.
• Bijv: De volgende stimuli is twee keer zo intens voor de deelnemer, dan de tweede stimuli de cijfer ’20’ (twee keer zo groot dan 10).
• In tegenspraak met Fechner’s Law.
• Power Law: De intensiteit van een sensatie is evenredig met de intensiteit van de fysieke stimulus, met behulp van een constante kracht (power). S= cMp
• Verschil Fechner’s Law en Power Law: Niet alleen de sensorische intensiteit is logaritmisch evenredig met de fysieke stimulus. Maar het logaritme van de sensorische intensiteit is evenredig met het logaritme van de fysieke omvang. Power Law (Magnitude=omvang/intensiteit)
• Kritiek op fechners Law: Absolute Treshold verschilt per persoon en is dus subjectief. Het kan zelfs bij 1 persoon verschillen naarmate men een hogere leeftijd heeft.

· Was van jongs af aan erg geïnteresseerd in wetenschap.

· Zijn leraar ging uit van Vitalisme, waar hij het Niet mee eens was. Als antwoord hierop kwam hij met zijn Mechanisme.

◦ Vitalisme: Intern aan levende organismen zit een soort ‘levens kracht’ die het organisme vitaliteit geeft. Deze levenskracht is niet wetenschappelijk analyseerbaar.

◦ Mechanisme: Alle fysiologische processen zijn potentieel te begrijpen in termen van fysieke en chemische processen. Dus wel wetenschappelijk te benaderen.

· Conservation of Energy: Alle soorten bestaande krachten (hitte, licht, zwaartekracht, magnetisme etc) zijn er in constante hoeveelheid. De ene kracht kan omgevormd worden tot een andere soort kracht, maar hoeveelheid wordt nooit minder: het blijft constant.

◦ Zo kunnen de spieren van een weze gezien worden als een soort machine die de chemische energie die in eten en lucht zit om te zetten in beweging of lichaamswarmte. (Net als een locomotief die van de hitte van vuur, bewegende stoom deeltjes maakt)

· Beweging kan nooit eeuwig doorgaan als het niet steeds wordt ‘aangevuld’ door iets dat als brandstof dient. Als er geen kolen zijn voor de locomotief, is er ook geen stoom en ook geen beweging.

· Twee grote uitvindingen van Helmholz:

1. Opthalmoscope: Soort spiegeltje waarmee je rechtsreeks in de retina kan kijken.

2. Reactie tijd: Helmholz creëerde een soort ‘stopwatch’ om de snelheid van neurale impulsen in het lichaam te meten. Hoe verder de zenuw waar de input plaatsvindt is verwijderd van de hersenen, hoe langer de impuls erover doet om een reflex/reactie te maken.

· Met zijn studies over vision en horen hebben de hedendaagse basis gelegd voor sensation en perceptie. Helmholz ging ervan uit dat bijvoorbeeld visioen bestond uit:

1. Fysieke processen: Het oog is een soort optisch instrument waarbij licht die erdoorheen valt op de retina terechtkomt.

2. Fysiologische processen: De neurale processen die nodig zijn om de licht die zich op d retina bevindt door te geven aan de hersenen. (Dit is de Sensatie van licht)

3. Psychologische processen: De manier waarop het licht wordt veranderd in betekenisvolle Percepties van objecten in de buitenwereld.

· Verschil tussen Perceptie en Sensatie:

1. Sensatie: rauwe ervaring van bewuste ervaring, hier is geen ervaring voor nodig en er gaat ook geen leerproces aan vooraf. → Bijv: boven in het zichtveld blauwe met witte vlekken

2. Perceptie: Betekenisvolle interpretaties gecreëerd uit Sensaties → Bijv: De blauwe en witte vlekken is de lucht met wolken.

· Voor het omzetten van Sensaties naar Percepties heeft het individu Wel ervaring ermee nodig en er gaat wel een leerproces aan vooraf.

· Verschil tussen Kants opvatting en Helholz zijn opvatting:

· Onderzocht epilepsie door verschillende hersendelen te stimuleren terwijl de patient wakker was. Hierdoor kon de patiënt duidelijk verslag doen van wat hij voelde bij elke stimulatie.

· Aura’s : Soort gevoel/herinnering die epilepsie patiënten krijgen vlak voordat ze een aanval zullen krijgen. Soort waarschuwing. –Dit onderzocht Penfield.

· Interpretive Cortex: In de Temporal lobe. Als je deze stimuleerde kreeg je 2 soorten ‘fysieke reacties’:

1. Interpretieve reacties: Plotseling zagen de patienten hun huidige staat in een compleet ander licht, met een heel ander gevoel erbij. (Had dus hersendelen voor Emoties ontdekt!)

2. Experiental responses: Hierdoor had men hallucinaties en ‘flash backs’. · Waarom deze ‘reacties’ niet tot de lokalisatie van Herinneringen leidde:

1. De reacties werden heel levendig en echt Ervaren door de patiënten en niet vaag in hun hoofd ‘gezien’ als herinneringen.