• (Churchland) we leren de begrippen en wetmatigheden van onze ouders

Probleem: de wetmatigheden lijken hiervoor te complex en talrijk.

• (Gopnik & Wellman) We construeren zelf de wetten en passen ze aan op basis van onze ervaringen. We zijn dus zelf wetenschappers.

Probleem: onze theorieën lijken sterk op elkaar.

• (Fodor) Onze wetmatigheden zijn aangeboren.

Probleem: hoe kan een zo complexe theorie aangeboren zijn?

De serie grof geschetste concepten, generalisaties en vuistregels die we allemaal standaard gebruiken bij het verklaren van menselijk gedrag. B.v. ‘overtuiging’ en ‘verlangen’.

Mentale attributie berust op het simuleren van een persoon en de situatie waarin deze zich bevindt en dan beredeneren hoe die persoon zou reageren. Hierbij construeer en toets ik ter plekke hypotheses op basis van deze simulatie en mijn inleving daarin. Ik gebruik niet een bestaande theorie, maar vertrouw mede op kennis van mijn eigen manier van gedragen in een dergelijke situatie.

Argumenten voor

• Betere omgang met ceteris paribus condities: deze ken je uit ervaring, niet van een theorie
• Kan beter een plaats geven aan emoties en inleving bij mentale attributie
• Kan gebreken aan mentale attributie bij autisten verklaren: komt door een gebrek aan inlevingsvermogen
• Keuze van geattribueerde mentale toestanden lijkt toch afhankelijk van een theorie
• Simulatietheorie lijkt toch afhankelijk van introspectie

Argumenten tegen

Deze theorie stelt dat we mentale toestanden toekennen aan anderen op basis van een theorie over de relatie tussen waarneembaar gedrag en niet-waarneembare mentale toestanden.

Argumenten tegen

• De wetten van de psychologie zijn geen ijzeren wetten, maar slechts heuristieken. De theorie-theorie verklaart niet hoe we met alle uitzonderingen om kunnen gaan.
• De theorieën over het leren van de volkspsychologie zijn problematisch