Aangezien prostaatkanker groeit, groeit door de prostaat , de prostaat capsule , en het vet dat de prostaat capsule omgeeft . Omdat de prostaat ligt onder de blaas en eraan hecht , kan de prostaatkanker ook groeien in de basis van de blaas . Prostaatkanker kan ook uitgroeien tot de zaadblaasjes , die grenst aan de prostaat liggen . Verder kan plaatselijk groeien in het bekken in de spieren in het bekken , in het rectum , die achter de prostaat ligt , of in de zijwand van het bekken . De verspreiding van kanker naar andere sites heet metastase . Bij prostaatkanker verspreidt buiten de capsule en vetweefsel , gaat het meestal om twee gebieden in het lichaam : de lymfeklieren die de prostaat en de botten afvoer . De meer algemeen betrokken lymfeknopen die in de bekken ( figuur 5 ) , en botten die vaker getroffen zijn de ruggengraat ( backbones ) en de ribben . Minder vaak kan prostaatkanker uitgezaaid naar vaste organen in het lichaam , zoals de lever .

Wat zijn de oorzaken van prostaatkanker te groeien? De precieze oorzaken van prostaatkanker zijn niet bekend. Prostaatkanker kan ontwikkelen als gevolg van veranderingen in de genen. Veranderingen in androgeen (mannelijk hormoon) genen zijn geassocieerd met een verhoogd risico op kanker. Veranderingen in genen kunnen worden veroorzaakt door omgevingsfactoren, zoals voeding. De abnormaler het gen, hoe groter de kans op prostaatkanker. In zeldzame gevallen kan prostaatkanker worden geërfd. In dat geval wordt 88% van de individuen prostaatkanker door leeftijd 85 jaar. Mannetjes die een bepaald gen, de borstkanker mutatie (BRCA1), hebben een drie keer hoger risico op het ontwikkelen van prostaatkanker dan andere mannen. Veranderingen in een bepaald chromosoom, p53, in prostate kanker worden geassocieerd met hoogwaardige agressieve prostaatkanker.

Prostaatkanker, vergelijkbaar met borstkanker is hormoongevoelige. De groei van prostaatkanker wordt gestimuleerd door de mannelijke hormonen testosteron en dihydrotestosteron (een chemische stof die het lichaam maakt van testosteron). Testosteron is verantwoordelijk voor veel normale veranderingen, zowel fysieke en gedragsmatige, die zich voordoen in het leven van een man, zoals voice verandering en haargroei. De testis maakt bijna 90% van de testosteron in het lichaam. Een kleine hoeveelheid testosteron wordt gemaakt door de bijnieren (een gepaarde set van klieren boven de nieren die een verscheidenheid aan stoffen en hormonen die essentieel zijn voor het dagelijks leven te produceren). In de botten, een chemische stof transferrine, die wordt gemaakt door de lever en opgeslagen in de botten, lijkt ook de groei van prostaatkanker cells.When kanker stimuleren ontwikkelen zij scheiden chemicaliën veroorzaken bloedvaten groeien tot kanker en breng voedingsstoffen naar de kanker zodat het kan groeien.

Prostaatkanker geeft geen typische waarschuwingssignalen dat het aanwezig is in je lichaam is. Het groeit vaak erg langzaam, en enkele van de symptomen in verband met de uitbreiding van de prostaat zijn typerend goedaardige vergroting van de prostaat, bekend als benigne prostaathyperplasie (BPH). Met meer gevorderde ziekte, kan je vermoeidheid, gewichtsverlies en gegeneraliseerde pijn en pijn hebben.

Als de ziekte is uitgezaaid naar de botten, kan pijn in het gebied veroorzaken. Botpijn kunnen presenteren op verschillende manieren. Bij sommige mannen kan het continue pijn veroorzaken, terwijl in anderen, kan de pijn worden onderbroken. Het kan worden beperkt tot een bepaald deel van het lichaam of beweging rond het lichaam, het kan variabel zijn tijdens de dag en reageren verschillend op rust en activiteit. Als er aanzienlijke verzwakking van het bot (s), kunnen breuken ontstaan. Meer voorkomende plaatsen van botmetastasen zijn de heupen, rug, ribben en schouders. Sommige van deze sites zijn ook gemeenschappelijke locaties voor artritis, zodat de aanwezigheid van pijn in een van deze gebieden is niet definitief voor prostaatkanker.

Als prostaatkanker verspreidt lokaal naar de lymfeklieren, het heeft vaak geen symptomen. Zelden, als er uitgebreide lymfeklieren, kan been zwelling ontstaan. Bij patiënten met gevorderde kanker die is uitgezaaid naar de wervelkolom, kan verlamming optreden als de zenuwen zijn gecomprimeerd, omdat een van beide ineenstorting van de wervelkolom of tumor groeit in de rug.

Als de prostaatkanker groeit in de vloer (onderkant) van de blaas, of wanneer een grote hoeveelheid kanker in de bekkenlymfeknopen is, kan een of beide urineleiders worden belemmerd. Tekenen en symptomen van ureterobstructie onder verminderde urinevolume, geen urinevolume als beide urineleiders worden geblokkeerd, rugpijn, misselijkheid, braken en eventueel koorts of infecties optreden. Bloed in de urine en bloed in het ejaculaat zijn meestal niet gerelateerd aan prostaatkanker, maar als deze aanwezig zijn, moet u urologische evaluatie zoeken.

Bij personen met wijdverspreide gemetastaseerde ziekte, kan bloeden problemen voordoen. Daarnaast kunnen patiënten met prostaatkanker bloedarmoede ontwikkelen. De anemie kan verband houden met grote tumor in het bot, hormonale therapie of de tijdsduur de kanker had. Omdat het bloedbeeld de neiging om langzaam te laten vallen, mag u geen symptomen van anemie. Sommige individuen met zeer significante anemie kan zwakte, orthostatische hypotensie (verlaging van de bloeddruk bij het opstaan), duizeligheid, kortademigheid, en het gevoel van ziek en moe hebben. Symptomen van gevorderde ziekte en de behandeling zijn vermeld in Tabel 4.

Is er iets dat het risico op het ontwikkelen van prostaatkanker vermindert? Theoretisch, alle mensen een verhoogd risico op het ontwikkelen van prostaatkanker. De prevalentie van prostaatkanker stijgt met de leeftijd, en de toe met de leeftijd is groter voor prostaatkanker dan voor andere kanker. 1:10.000 <39 jaar 1:103 40-59 jaar 01:08 60-79 jaar oud principe, om de 10 jaar na de leeftijd van 40 jaar, de incidentie van prostaatkanker bijna verdubbelt, met een risico op 10% voor de mannen in hun jaren '50 oplopend tot 70% voor degenen die in hun jaren '80. In de meeste oudere mannen, prostaatkanker niet groeien en sterven veel andere oorzaken en niet geïdentificeerd als prostaatkanker voor hun dood.

Prostaatkanker is 66% vaker voor bij Afro-Amerikanen, en het is twee keer zo vaak fataal in Afro-Amerikanen als bij blanken te zijn. Echter, zwarten in Afrika hebben een van de laagste tarieven van prostate kanker in de wereld. Mannetjes van Aziatische afkomst die in de Verenigde Staten hebben lagere tarieven van prostaatkanker dan blanken, maar hogere tarieven dan Aziatische mannen in hun eigen landen. Japan lijkt de laagst prostaatkanker sterftecijfer hebben, vergeleken met Zwitserland, met de hoogste is

Prostaatkanker is gerelateerd aan geslachtshormonen. Prostaatkanker ontwikkelt zich zelden mannen die hun testikels had verwijderd (castratie) op een vroege leeftijd. Er is een correlatie tussen prostaatkanker en hoge niveaus van testosteron. Er lijkt niet een duidelijke correlatie tussen lichaamslengte en het risico van prostaatkanker, maar mannen met prostaatkanker die gewichtstoename hadden in de vroege volwassenheid hebben de neiging om meer agressieve vormen van kanker te hebben. Roken lijkt niet het risico op kanker verhogen, maar rokers hebben de neiging om meer agressieve kanker dan niet-rokers hebben. Fysieke activiteit lijkt het risico van prostaatkanker te verminderen.

De effecten van vasectomie over het risico van prostaatkanker zijn onduidelijk. Sommige studies hebben een verhoogd risico op prostaatkanker met vasectomie aangetoond, maar deze mensen de neiging om een lagere rang, lagere stadium prostate kanker die is geassocieerd met een betere prognose. Andere studies hebben niet een verhoogd risico op prostaatkanker na vasectomie bevestigen. Vasectomie is de kleine chirurgische sterilisatie ingreep waarbij de zaadleider (de zaadleider) wordt gesneden en ofwel geknipt, vastgebonden, of dichtgeschroeid om te voorkomen dat zich opnieuw bevestigen. Vasectomie heeft geen invloed op testosteron productie of de uitstoot van testosteron uit de testikels in de bloedbaan, het voorkomt dat alleen sperma van het verlaten van de testis. Huidige medische wijsheid stelt dat vasectomie niet verhogen van uw risico op prostaatkanker.

De Cancer Risk Calculator voor prostaatkanker is ontwikkeld als hulpmiddel bij het identificeren iemands risico op prostaatkanker. De rekenmachine kan worden toegepast op mannen de leeftijd van 50 jaar of ouder, zonder eerdere diagnose van prostaatkanker en DRE en PSA resultaten minder dan 1 jaar oud. De rekenmachine kan ook worden toegepast op mannen die screening op prostaatkanker met PSA en DRE, zoals die werd ontwikkeld uit de Prostaat Cancer Prevention Trial. De rekenmachine is ontworpen om een voorlopige beoordeling van het risico op prostaatkanker verstrekken als een prostaat biopsie wordt uitgevoerd. Men kan het risico op prostaatkanker calculator online te vinden, hetzij door te zoeken naar "het risico op kanker calculator voor prostaatkanker" of door te gaan naar het National Cancer Institute website en zoek onder vroege opsporing onderzoeksnetwerk. Een recente studie genaamd "Prostate Cancer Prevention Trial" (PCPT) aangetoond dat finasteride (Proscar) in een dosis van 5mg/dag minder kans op prostaatkanker met 26% in vergelijking met placebo (suiker pil). Daarnaast finasteride verminderde het risico van hoge kwaliteit PIN (die een voorloper van prostaatkanker kan zijn) met ongeveer dezelfde snelheid. In deze studie, finasteride verlaagde de PSA met 50% na 2 maanden behandeling.

"Asymptomatische mannen met een PSA <3,0 ng / ml die regelmatig worden gescreend met PSA of die anticiperen ondergaan jaarlijkse PSA screening voor vroege opsporing van prostaatkanker kunnen profiteren van een bespreking van zowel de voordelen van 5-alpha-reductase remmers voor 7 jaar voor de preventie van prostaatkanker en de potentiële risico's (2-4% stijging van de erectiestoornis en gynaecomastie [vergroot en / of pijnlijke borsten], en een afname van ejaculaatvolume bij degenen die finasteride in de studie vergeleken met patiënten die placebo kregen). "

www.auanet.org/content/guidelines-and-qualitycare/ clinical-guidelines/main-reports/pcredinh.pdf.

Resultaten van de "Verlaging met Dutasteride van Prostate Cancer" (VERMINDEREN) studie toonden aan dat de 5-alphareductase remmer dutasteride bij doses van 0,5 mg / da verminderde het relatieve risico op prostaatkanker met 23% in vergelijking met placebo. Bovendien is de kans aanzienlijk af van het aantal hoogwaardige tumors, zonder absolute toename hiervan in vergelijking met placebo. Dieet en genetische (erfelijke) factoren kunnen een rol spelen bij het risico op kanker.

Familial-gerelateerde risico's

In bepaalde gevallen blijkt dat het risico op prostaatkanker wordt doorgegeven aan mannen in de familie. Hoe jonger het familielid is wanneer hij is gediagnosticeerd met prostaatkanker, hoe hoger het risico is voor de mannelijke familieleden om prostaatkanker op jongere leeftijd. Het risico neemt ook toe met het aantal familieleden getroffen met prostaatkanker (Tabel 3).

Gen-gerelateerde risico's:

Er wordt gedacht dat 9% van de prostaatkankers en meer dan 40% van de prostaatkankers zich in jongere mannen, chromosomen 1 en het X-chromosoom geassocieerd met een verhoogd risico op prostaatkanker. Een dergelijk gen, de HPC1 gen, blijkt ongeveer een derde van alle gevallen van erfelijke prostaatkanker veroorzaken. Er lijkt ook een gen dat wordt gedragen op het X chromosoom (chromosoom doorgegeven aan de mannelijke zijn moeder) het risico van prostaatkanker verhogen. Deze X-chromosoom samenhangende verhoogde risico op prostaatkanker zou een of andere manier een rol spelen bij het vaststellen van een hogere incidentie van prostaatkanker bij mannelijke familieleden van de vrouwen met borstkanker.

Etniciteit-Related

Risico's Zwarte mannen hebben meer kans om prostaatkanker te krijgen op een jongere leeftijd, en ze hebben vaak een meer agressieve kanker. Van alle bevolkingsgroepen in de wereld, Afro-Amerikaanse mannen hebben het hoogste percentage van prostaatkanker. De reden hiervoor is niet bekend. Omdat ze een hoger risico lopen, moeten Afro-Amerikaanse mannen prostaatkanker screening beginnen op een jongere leeftijd dan blanke mannen.

Dieet-gerelateerde risico's

Een verscheidenheid van dieet risicofactoren aanwezig voor prostaatkanker. Verschillende studies suggereren dat een vetrijk dieet stimuleert prostaatkanker te groeien. Vooral rundvlees en vetrijke zuivelproducten lijken stimulatoren van prostaatkanker. Omgekeerd kan een vetarm dieet rijk aan fruit en groenten helpen het risico op prostaatkanker verminderen. Dergelijke gezonde voedingsmiddelen bevatten soja (tofu en sojamelk), tomaten, groene thee, rode druiven, aardbeien, frambozen, bosbessen, erwten, watermeloen, rozemarijn, knoflook, en citrus. Soja bevat stoffen die fyto-oestrogenen, die het vrouwelijk geslachtshormoon oestrogeen lijken. In dietarydoses-dat wil zeggen, bedragen die normaal in voedsel, niet de bedragen in supplementen-fyto-oestrogenen kan het risico op prostaatkanker verminderen. Groene thee bevat antioxidanten, die chemische stoffen die helpen veranderingen in de cellen voorkomen en schade die kunnen veroorzaken dat de cellen kwaadaardig worden te verminderen.

Vitamine E is een vrije radicalen en wordt ook geassocieerd met een verminderd risico op prostaatkanker, maar mensen met een geschiedenis van bloeden problemen of die bloedverdunners nemen moet het gebruik van vitamine E met hun arts te bespreken alvorens het. Een hoge inname van zuivelproducten is ook geassocieerd met een verhoogd risico op prostaatkanker. Vitamine D-deficiëntie is geassocieerd met een verhoogd risico op prostaatkanker.

Hoge niveaus van fructose, een vorm van suiker, zijn geassocieerd met een lager risico op prostaatkanker. Selenium is geassocieerd met een verminderd risico op prostaatkanker. Lycopeen is een carotenoïde (chemicaliën die oranje, rood of geel kleuren geven aan planten), geassocieerd met een verminderd risico op prostaatkanker. Lycopeen wordt gevonden in hoge concentraties in tomaten en is enkel nuttig wanneer men eet gekookte tomaten, zoals tomatensaus, niet tomatensap. Veel studies zijn in het proces van het kijken naar de effecten van dergelijke voeding risico.