De vastgelegde bestede tijd moet monetair uitgedrukt worden als kost. De bestede uren moeten dus vermenigvuldigd worden met de integrale personeelskost uitgedrukt per uur.

Bij continue productieprocessen verkrijgt men dit meestal door arbeiders en bedienden toe te wijzen aan de kostenplaats, respectievelijk de kostendrager, waarvoor zij permanent werken. Via prikklok weet men dan exacte tijd.

Bij niet-continue processen en ordercalculatie kan dit niet omdat personeel binnen een afdeling voor verschillende jobs werkt. Dan moet een jobkaart ingevoerd worden. Dit is een kaart die de job door de afdelingen heen volgt en waarop het personeelslid dat het werk verricht, steeds zijn tijd print.

Zo kan men een onderscheid maken tussen :

• Directe arbeidsprestaties : prestaties die rechtstreeks drukken op de kostendrager
• Indirecte arbeidsprestaties : prestaties van een kostenplaats die niet rechtstreeks de kostendrager betreffen

• In geval van DS (analytische boekhouding heeft minder kosten opgenomen dan de algemene)

In geval van CS (analytische boekhouding heeft meer kosten opgenomen dan de algemene)

De kostenplaatsen zijn daardoor zo juist mogelijk belast met de kosten effectief besteed in een bepaalde maand. We gebruiken 971 en niet de spiegelrekening 901n omdat de basis van noteren van kosten verschilt van deze in de algemene boekhouding.

Er zal per maand een verschil zijn tussen de rekeningen van groep 61 (gebaseerd op ontvangen facturen en 971(gebaseerd op werkelijk verbruik)!

Ook op het einde van het boekjaar is dit nog mogelijk omdat de algemene boekhouding via de inventaris nog de uitstel- en anticipatieposten moet boeken. Analytische boekhouding is dus hulpmiddel om tot een juiste inventaris te komen!

Men berekent in de algemene boekhouding het globale saldo van alle rekeningen 61 en boekt dit in de analytische boekhouding.