Vergelijking met extracomptabele werkwijze

• De systematiek is identiek want men moet alles eerst in de algemene boekhouding boeken, periodiek globaliseren en dan pas globalisatie dankzij analytische administratie over kostencentra
• Allen verwerking verdelingsproces anders nl. volgens boekhoudregels in plaats van via een verdeeltabel
• Allebei een uitbreiding van de algemene boekhouding

Standaardcalculatie

In een standaardkostensysteem bepaalt men vooraf aan welk tarief de kosten in de kostprijs zullen worden ingecalculeerd.

Los van elkaar en op basis van hun eigen administratie registreren de algemene en de analytische boekhouding de gebeurtenissen. De algemene boekhouding volgens reële prijzen, de analytische volgens standaardprijzen.

Periodiek zal men de kostensoorten in de algemene boekhouding synthetiseren en vergelijken met de in de analytische boekhouding gebruikte ingecalculeerde kostensoorten om verschillen te constateren en analyseren.

Dubbele imputatie

Dit betekent dat ieder in de administratie binnenkomend document een gestructureerde imputatie ontvangt, omvattend kostensoort (algemene boekhouding), kostenplaats (analytische boekhouding).

De aflevering door het magazijn gereed product leidt tot boeking in de analytische boekhouding. De waardering gebeurt aan fabricagekostprijs!

Daarnaast moeten we ook de opbrengsten boeken van de verkochte goederen :

Waardering gebeurt hier tegen de verkoopprijs !

Het magazijn verzorgt de vastlegging van de inkomende retouren, de algemene boekhouding verzorgt de uitgaande creditnota’s. Tussen beide gebeurt een aansluitingscontrole.
De boeking die gebeurt bij een zuiver technische vergissing :

Zijn de inkomende retouren kwalitatief minderwaardig andere boeking :

Einde van het jaar => SLUITJOURNAALPOST. Ter gelegenheid van inventaris rekening 983 aansluiten bij inventarisboeking in algemene boekhouding.

Soms omvat de fabricage de fabricagekostprijs voor diverse producten tot op een gemeenschappelijk niveau, waarna er specifieke kosten zijn. De gemeenschappelijke fabricagekosten moeten over A, B en C gesplitst worden. Methode van “relatieve verkoopwaarde” : i.p.v. de kosten te verdelen op basis van verkoopwaarde, gaat men ze verdelen op basis van relatieve verkoopwaarde (= verkoopwaarde op moment split-off – specifieke kosten daarna).

Omvat de kostendrager kosten voor gereed product of goederen in bewerking, producten die automatisch uit het proces ontstaan, dan moet de totale fabricagekostprijs hierover uitgesplitst worden.

Methoden : zie hoofdstuk kostenverbijzondering (equivalentie,hoeveelheid of waarde)